O αγώνας του Σαββάτου μεταξύ Προμηθέα και ΑΕΚ δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς πως ήταν ό,τι καλύτερο έχουμε δει στην Πάτρα στην μετά covid εποχή σε αγώνα μπάσκετ. Από άποψη παλμού, προσέλευσης κόσμου, δυναμικότητας των ομάδων, διακύμανσης του σκορ και συνολικού θεάματος. Το ότι ο Προμηθέας κέρδισε την ”Ένωση” δεν λέει πολλά, ούτως ή άλλως μιλάμε για δύο σχεδόν ισοδύναμες ομάδες, μεγαλύτερη σημασία από το παιχνίδι του Σαββάτου έχουν τα… vibes που εισέπραξαν όσοι ήρθαν στο Δ. Τόφαλος. Και κυρίως η αίσθηση, πως κάτι αρχίζει και αλλάζει ξανά και όλα θυμίζουν τις εποχές που οι ”Προμηθείς” είχαν πρωτοανέβει στη Basket League και πρωταγωνιστούσαν και κάθε ματς των ”Αχαιών” ήταν μια γιορτή για τον κόσμο της Πάτρας, που έδινε βροντερό παρών στο κλειστό και κάθε αγώνας των ”πορτοκαλί” στην έδρα τους ήταν μια ευχάριστη διέξοδος για τον φίλαθλο κόσμο της πόλης. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο το Σάββατο λοιπόν, δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως θύμισε στιγμές προ τετραετίας, όταν οι μάχες του Προμηθέα με την ΑΕΚ είχαν αρχίσει να ”φουντώνουν” και οι δύο ομάδες πάλευαν ως αντίπαλοι, με φόντο τίτλους και συμμετοχές σε τελικούς πρωταθλήματος.
Ξεκινώντας από το τελευταίο σκέλος όσων αναφέρθηκαν, η αλήθεια είναι πως οι ”Προμηθείς” έψαχναν την τελευταία διετία μια βραδιά σαν την προχθεσινή. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η προσέλευση τα τελευταία χρόνια στο Δ. Τόφαλος ήταν ένα κομμάτι που πονούσε και απασχολούσε έντονα τους ”πορτοκαλί”. Οι λόγοι ήταν πολλοί και χωρίζονται σε τρεις άξονες. Πρώτον, τα απόνερα της Πανδημίας, με το γήπεδο να βγαίνει από την κουλτούρα αρκετού κόσμου, ενώ υπήρχαν και προβλήματα με ανεμβολίαστους, καθώς και με φιλάθλους που φυσιολογικά φοβούνταν να βρεθούν σε κλειστούς χώρους μαζί με άλλο κόσμο. Δεύτερον, το γεγονός πως οι συνεχόμενες επιτυχίες έφεραν έναν… κορεσμό στον κόσμο του Προμηθέα. Πολύ γρήγορα μετά την άνοδό της, η ομάδα έπαιξε στην Ευρώπη, πρωταγωνίστησε, έφτασε σε τελικούς και προ covid είχε φτάσει στους ”8” του Eurocup. Aπό εκεί λοιπόν που συνεχώς ο κόσμος της Πάτρας είχε κάτι καινούριο, πρωτόγνωρο να δει, η σταθεροποίηση σε ένα ”Χ” επίπεδο έκανε πολλούς να μην έχουν πια τον ίδιο ενθουσιασμό, όπως τα πρώτα χρόνια. Τρίτον, ο Προμηθέας τις δύο προηγούμενες σεζόν δεν ενέπνεε τόσο πολύ στο αγωνιστικό σκέλος. Ξεκίνησε τις χρονιές προβληματικά, με αλλαγές προπονητών και το όλο κλίμα δεν έπειθε τον κόσμο να επιστρέψει στο γήπεδο μαζικά και να στηρίξει το πρότζεκτ των δύο προηγούμενων σεζόν.
Όλα τα παραπάνω, φέτος έχουν αρχίσει και πάλι να μεταστρέφονται. Ο Προμηθέας αγωνιστικά σφύζει από υγεία και ο κόσμος… γουστάρει ξανά να πάει στο γήπεδο και να στηρίξει αυτό το νέο εγχείρημα, που είναι αρκετά παρεμφερές και υγιές, με όσα είδαμε τα πρώτα χρόνια των ”πορτοκαλί” στη Basket League. Eίναι άλλωστε πάρα πολύ λογικό, για μια ομάδα που προσπαθεί να σταθεροποιηθεί στο κορυφαίο επίπεδο και να χτίσει πυρήνα φιλάθλων και οπαδική βάση, η σχέση ομάδας και κόσμου να είναι ”δούναι και λαβείν”. Κάποιος που δεν είναι… Προμηθέας από κούνια, χρειάζεται το απαραίτητο έναυσμα για να πηγαίνει σταθερά στο γήπεδο, να πάει μια φορά και μετά να θέλει να ξαναπάει, γιατί αυτό που βλέπει είναι ελκυστικό. Και αυτή είναι και η βασική διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ο φίλαθλος που έρχεται φέτος στο Τόφαλος, βλέπει κάτι που τον κάνει να θέλει να ξανάρθει. Γι’ αυτό τον λόγο ακριβώς, ο κόσμος από παιχνίδι σε παιχνίδι, ολοένα και πληθαίνει. Με την Καρδίτσα στην πρεμιέρα ήταν 1.500 άτομα, με τον Απόλλωνα ήταν 2.000, το Σάββατο ήταν 3.500. Και με δεδομένο ότι μέσα στον Δεκέμβριο έρχονται αγώνες – φωτιά, με την Ντιζόν στην Ευρώπη και με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς αντίστοιχα, τα… vibes που εισπράξαμε προχθές στο Δ. Τόφαλος αναμένεται να τα νιώσουμε ξανά και ο Προμηθέας να γίνει ξανά μέρος της κουλτούρας και της συνήθειας των Πατρινών φιλάθλων.
Μιας και πιάσαμε το κομμάτι των φιλάθλων που βρέθηκαν το Σάββατο στο Δ. Τόφαλος, θα ήταν… εγκληματική παράλειψη να μην αναφερθούμε και στους οπαδούς της ΑΕΚ, οι οποίοι ήταν φανταστικοί και έδωσαν απίστευτη ώθηση στην ομάδα τους, ακόμα και όταν βρέθηκε στο -25 (72-47). Ουσιαστικά, αυτοί ήταν ο κύριος λόγος που η ΑΕΚ δεν παράτησε το παιχνίδι όταν υπήρξε με την πλάτη στον τοίχο, έδωσαν εκπληκτική ώθηση και υπήρξαν στιγμές που απλά καθόσουν και τους χάζευες (υπάρχει βέβαια και ένα μελανό σημείο που θα αναλυθεί παρακάτω). Ίσως είναι η καλύτερη και πιο… πορωτική κερκίδα που έχει περάσει από το Τόφαλος… ever. Και κάπως έτσι, η εικόνα της Original έρχεται για να… κουμπώσει σε όσα λέγαμε, για vibes 2018-19. Συγκεκριμένα από τους αλησμόνητους ημιτελικούς εκείνης της χρονιάς, που το γήπεδο ”έβραζε” από φιλάθλους και των δύο ομάδων και για να βρεις εισιτήριο έπρεπε να έχεις… μεριμνήσει μέρες πριν.
Για το αγωνιστικό σκέλος, η στήλη έχει μεριμνήσει μήνες πριν. Η ΑΕΚ έχει το καλύτερο ρόστερ και τον καλύτερο προπονητή της σύγχρονης ιστορίας της και το ρεκόρ 4-5 είναι καθαρά συγκυριακό, μέρος περισσότερο της διαδικασίας προσαρμογής. Παίζει όμορφο και αλέγρο μπάσκετ, έχει δώσει όμως μεγαλύτερη βάση στην Ευρώπη και αυτό φαίνεται από τα αποτελέσματά της. Σας είχαμε δώσει όμως και ένα ”hot take”, πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Ο Προμηθέας θα βγει 3ος, γιατί και αυτός έχει ένα από τα καλύτερα ρόστερ της ιστορίας του και είναι χάρμα οφθαλμών να τον παρακολουθείς. Οπότε η μάχη μεταξύ των δύο ομάδων αναμένεται να ”φουντώσει” κατά τη διάρκεια της σεζόν, με πολύ μεγάλες μάχες μεταξύ τους.
Υ.γ: Από όλα όσα συνέβησαν το Σάββατο, υπάρχει ένα μελανό σημείο. Τα υβριστικά συνθήματα κατά διαιτητών είναι κάτι συνηθισμένο στα ελληνικά γήπεδα, ας πούμε ως ένα σημείο για την οικονομία της συζήτησης πως τα καταλαβαίνουμε, τα κάνουμε γαργάρα και δεν ασχολούμαστε. Αυτά που ακούστηκαν για την Τσαρούχα ξεπερνούν κάθε όρια, είναι χυδαία και 100% σεξιστικά. Άσχετα με το αν είναι ή όχι καλή διαιτητής, είναι ντροπή να ξεφεύγει τόσο πολύ η κατάσταση και να μην μπαίνει ένα φρένο στη χυδαιότητα και την ξεδιαντροπιά. Αυτή τη φορά, όσο κι αν ενοχλεί πολλούς, είχε κάθε δικαίωμα αν ήθελε να το… τραβήξει και να εκκενώσει το πέταλο και να μην της πει κανένας κουβέντα. Και για να κλείσει εδώ το θέμα, όταν καυχιέσαι σαν οπαδικό κίνημα ότι είσαι… ”διαφορετικός”, ”antifa” κλπ, κλπ., το να εκσφενδονίζεις έναν οχετό από σεξιστικά, μισογύνικα και ομοφοβικά συνθήματα, επειδή απλώς η διαιτητής είναι γυναίκα, ακυρώνει όλα αυτά που νομίζεις πως πρεσβεύεις.
