Την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε μια λαμπρή εκδήλωση στο ”Promitheas Park”, όπου ο Προμηθέας Βίκος Cola γιόρτασε τα 10 χρόνια του προγράμματος ”ΝΟΥΣ”. Ένα εγχείρημα που γεννήθηκε τη σεζόν 2014-15 και γρήγορα πήρε σάρκα και οστά, με 140 αθλητές να φοιτούν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα και την πατρινή ομάδα να γίνεται… αιμοδότης νεαρών παικτών σε όλες τις εθνικές κατηγορίες. Υπάρχουν παιδιά όπως ο Μαντζούκας, ο Τανούλης, ο Τσιακμάς και ο Μπαζίνας, που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται στην GBL, υπάρχουν όμως και παιδιά που μπορεί να μην έκαναν μεγάλη καριέρα, όμως αποτέλεσαν την ραχοκοκαλιά εθνικών κατηγοριών. Ανέκαθεν λοιπόν οι ”πορτοκαλί” λειτουργούσαν ως… φυτώριο και φέτος αναμένεται να κάνουν μια στροφή προς το… DNA τους, λανσάροντας ένα project που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί στην μεγάλη κατηγορία. Και για να προλάβουμε τους κακεντρεχείς, φυσικά και έχουμε δει ομάδες ανά τα χρόνια να στηρίζουν τα πιτσιρίκια, όμως ο Προμηθέας φέτος θα το πάει ένα βήμα παραπέρα.
Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Γιώργο Λιμνιάτη προϊδέασε πολλούς για το τι αναμένεται να ακολουθήσει. Ο έμπειρος τεχνικός ήταν πέρυσι στο Περιστέρι και με χαμηλό μπάτζετ κατάφερε να παίξει όμορφο μπάσκετ και να βοηθήσει εξελίξιμους παίκτες να πάρουν χρόνο συμμετοχής και να κάνουν step up. Αβδάλας και Ζούγρης ήταν οι ευχάριστες νότες του περσινού πρωταθλήματος, με αποτέλεσμα φέτος να καρπώνονται τα οφέλη του, υπογράφοντας πλουσιοπάροχα συμβόλαια στο NCAA, ενώ χρόνο συμμετοχής πήρε και ο Σταυρακόπουλος, ακόμα ένα prospect της Ακαδημίας των ”κυανοκίτρινων”. Από τη δική του πλευρά, ο Προμηθέας γνωρίζουμε πολύ καλά τι πρεσβεύει όλα αυτά τα χρόνια, με την συνέπειά στη δημιουργία ευκαιριών για τους νεαρούς, αλλά και με την ύπαρξη της θυγατρικής ομάδας του Προμηθέα 2014. Ήταν αναπόφευκτο λοιπόν αυτός ο ”γάμος” να έρθει, από τη στιγμή που αποχώρηση ο Παπαθεοδώρου και ήδη το πλάνο για τη νέα σεζόν αφήνει υποσχέσεις πως, ασχέτως πού θα πλασαριστούν στη βαθμολογία οι ”Αχαιοί”, σίγουρα δεν θα παρουσιάσουν ένα βαρετό εγχείρημα.
Σε επίπεδο Ελλήνων λοιπόν, ο Προμηθέας θα αγωνίζεται εξ ολοκλήρου με νεαρούς. Σε σχέση με την περσινή σεζόν, δεν υπάρχει Λούντζης στην εξίσωση, δεν υπάρχει Χρυσικόπουλος και φυσικά δεν υπάρχει Κόνιαρης, αφού ο έμπειρος άσος είχε αποχωρήσει αρκετά στην αρχή της σεζόν. Οι έμπειροι του ρόστερ θα είναι ο Μπαζίνας, που πλέον μπορεί να θεωρείται… GBL material, με δύο γεμάτες σεζόν στις πλάτες του, με πολλές παραστάσεις και κομβικό ρόλο, ο Καραγιαννίδης, εάν τελικά μείνει ως δανεικός από τον Ολυμπιακό (ακόμα δεν είναι βέβαιο) και από εκεί και πέρα, εμπειρίες έχει αποκομίσει και ο Άγγελος Λάγιος, ιδιαίτερα με τον τρόπο που έκλεισε την περσινή χρονιά. Χρόνο στη μεγάλη κατηγορία θα πάρει σίγουρα και ο Γρηγόρης Πρέκας, που στον Καστελόκαμπο τον πιστεύουν πάρα πολύ, ενώ ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο να μείνει και ο Νίκος Πλώτας, χωρίς να δοθεί κάπου δανεικός. Προσθήκες θα υπάρξουν; Φυσικά… Αλλά και αυτές δεν θα αφορούν παίκτες από την… γνωστή δεξαμενή Ελλήνων, που ανακυκλώνεται τα τελευταία χρόνια, αλλά από νεαρούς αθλητές, οι οποίοι θα έχουν δίψα και παράλληλα διαθέτουν potential. Μάλιστα, αναμένεται να υπάρξουν περισσότερες εξελίξεις και ονόματα τις επόμενες ημέρες.
Σε επίπεδο ξένων, όπως καταλαβαίνει κανείς θα δαπανηθεί το μεγαλύτερο μέρος του μπάτζετ. Στόχος των ανθρώπων του συλλόγου είναι να βρουν έξι ποιοτικούς ξένους, οι οποίοι θα πλαισιώσουν με ασφάλεια τους νεαρούς, βοηθώντας τους να γίνουν καλύτεροι. Πολύ δύσκολα θα παραμείνει κάποιος από τους ξένους που είχε την περασμένη σεζόν ο Προμηθέας στο ρόστερ του, όπως όλα δείχνουν θα γίνει και εκεί ολικό ”λίφτινγκ”, με τους ”Αχαιούς” να ορέγονται περιπτώσεις από το πάνω ράφι.
Ρίσκο; Σίγουρα. Ο τρόπος που θα λειτουργήσει φέτος ο Προμηθέας δεν είναι δοκιμασμένος, θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για το ελληνικό μπάσκετ και κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί πως θα είναι και πετυχημένος, ειδικά από πλευράς αποτελεσμάτων. Τουναντίον, μοιάζει μαθηματικά βέβαιο πως αυτή η ”απειρία” και ο ”ενθουσιασμός” του ρόστερ, μπορεί να επιφέρουν και αρνητικά αποτελέσματα. Ωστόσο, θα λέγαμε πως ο τρόπος λειτουργίας των Πατρινών θα μπορούσε να έχει και το μότο ”High risk, high reward”. Η Πάτρα θα γίνει ξανά το κέντρο του αναπτυξιακού μπάσκετ, ο Λιμνιάτης θα έχει στα χέρια του ένα υλικό που αποτελεί το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ και μπορεί μακροπρόθεσμα να υπάρξουν τρομερά οφέλη και αγωνιστικά, αλλά και οικονομικά, με τους ”Αχαιούς” να θέλουν να κεφαλαιοποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, όπως είχαν κάνει με τον Μαντζούκα, τον Τανούλη και πρόσφατα τον Καραγιαννίδη.
