Μπαίνοντας χθες το απόγευμα στο κλειστό της Αγυιάς, περίπου 15 λεπτά πριν από το τζάμπολ, αντιληφθήκαμε γρήγορα πως το χθεσινό ματς μεταξύ Παναχαϊκής και Γλαύκου/ Εσπέρου δεν θα ήταν ένα κοινό παιχνίδι σαν τα άλλα. Από την διάθεση που υπήρχε από τον κόσμο στις εξέδρες, από την κινητοποίηση όλης της μπασκετικής Πάτρας, καταλάβαινες πως επρόκειτο για ένα παιχνίδι- must να βρεθείς στις εξέδρες της Αγυιάς. Αρκετή ώρα πριν ξεκινήσει το ματς, όλα τα καθίσματα του γηπέδου ήταν γεμάτα, ενώ με την έναρξη της αναμέτρησης, όχι απλά το γήπεδο ήταν γεμάτο, αλλά έβλεπες εικόνες πρωτοφανείς, που μας γύρισαν σε άλλες εποχές. Αρκετός κόσμος καθόταν όρθιος γιατί δεν βρήκε να καθίσει, άλλοι γέμισαν ακόμα και τα σκαλοπάτια του γηπέδου και άπαντες είχαν πάρει τη θέση τους για ένα ματς, που όπως είπαμε και στην εισαγωγή, δεν θα ήταν σαν τα άλλα.
Για τον Γλαύκο/ Έσπερο τα πράγματα πλέον έχουν γίνει πολύ ξεκάθαρα και φάνηκαν και στο παρκέ. Κάθε ομάδα που αντιμετωπίζει τους ”κυανοκίτρινους”, ουσιαστικά δίνει μια μάχη με… σφεντόνες εναντίον πυρομαχικών. Μοιάζει υπερβολή, αλλά μόνο έτσι μπορεί να αποτυπωθεί γραπτώς η τεράστια διαφορά δυναμικότητας της ομάδας του Ρουμελιώτη με τις υπόλοιπες της κατηγορίας. Η ”Ένωση” φτιάχτηκε για να κερδίσει με… περίπατο της National League 2, όμως η αίσθηση ανωτερότητας που βγάζει στο παρκέ, δίνει σε όλους μας την πεποίθηση πως ακόμα και αν έπαιζε στη National League 1 από φέτος, θα ήταν και εκεί το μεγάλο φαβορί για την άνοδο. Έχει παικταράδες σε όλες τις θέσεις, ικανούς να παίξουν τα πάντα στο παρκέ. Να σουτάρουν, να τρέξουν, να ποστάρουν, να παίξουν άμυνα, να βγάλουν… το λάδι στον αντίπαλο. Δεν είναι καλός ο Μπαζίνας; Θα παίξει ο Καφέζας… Είναι τραυματίας ο Καφέζας; Θα παίξει ο Γκάτζο. Υπάρχει ο Αδαμόπουλος, υπάρχει ο Γκαβασιάδης, υπάρχει ο Τζόκιτς, υπάρχουν ένα σωρό παίκτες, που είναι πολυτέλεια για αυτή την κατηγορία. Και χθες το πιστοποίησαν, σε ένα ματς που ο αντίπαλος ”τερμάτισε” αυτό που μπορούσε να κάνει, τερμάτισε κάθε μορφή πίεσης που μπορούσε να βάλει στην ομάδα του Ρουμελιώτη.
Η Παναχαϊκή χθες ήταν καταπληκτική. Κατάφερε να κατεβάσει μια ομάδα που σκοράρει κατά μ.ο 90 πόντους στους 69. Κατάφερε να γυρίσει δύο φορές από το -9 και να φέρει το παιχνίδι όσο πιο κοντά μπορούσε στα μέτρα της. Και σε αυτό το κομμάτι ο Θανάσης Λιόνας παίρνει τα credits. Και θα μπορούσε η μοίρα του αγώνα να είναι και εντελώς διαφορετική εάν οι ”κοκκινόμαυροι” δεν ήταν τόσο άστοχοι. Γιατί στην ουσία, το επιθετικό κουπί το τράβηξαν κουπί δύο παίκτες, ο εκπληκτικός Αντώνης Σκλήβας και ο πολύ μαχητικός Σαλάι, είχε εκλάμψεις και ο Νικολάου, όμως η περιφέρεια δεν βοήθησε καθόλου χθες. Ίσως αυτό να ήταν και προϊόν της αδιάκοπης πίεσης των γηπεδούχων στην περιφέρεια, που αυτόματα τους προσέδωσε κούραση και πιο βαριά χέρια στην επίθεση. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις και όταν παίζεις απέναντι σε μια ομάδα… Λερναία Ύδρα, είσαι υποχρεωμένος να ρισκάρεις και οι ”κοκκινόμαυροι” είδαν τα ρίσκα τους να πιάνουν τόπο μέχρι τα τέλη του Γ’ Δεκαλέπτου, όπου με το σκορ στο 45-47, άπαντες πίστευαν στο ”θαύμα”. Από εκεί και πέρα όμως, μίλησε η ”κλάση” και η προσωπικότητα των παικτών του Ρουμελιώτη, που οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν τρομακτικές παραστάσεις για τα δεδομένα της Γ’ Εθνικής.
Το σκέλος της γιορτής, που προαναφέραμε, έμεινε ζωντανό για 38 λεπτά και 36 δευτερόλεπτα. Μέχρι τότε όλα κυλούσαν ομαλά, ώσπου μια – δυο διαιτητικές αποφάσεις πυροδότησαν ένταση, με αποκορύφωμα το επιθετικό φάουλ του Νικολάου στον Μπαζίνα, 2 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, με το σκορ στο 56-63 και την Παναχαϊκή να έχει το momentum για το… come back. Στη στιγμή της κορύφωσης της έντασης, ο διαιτητής Μαρινάκης δέχτηκε φτύσιμο από την εξέδρα, ο αγώνας διεκόπη και διατάχτηκε η εκκένωση, με την ως τότε μπασκετική γιορτή να χαλάει, σε ένα έργο… χιλιοπαιγμένο στο συγκεκριμένο γήπεδο. Ένα ματς που κυλούσε χωρίς κανένα ευτράπελο, τινάχτηκε στον ”αέρα” και εν συνεχεία ακολούθησαν και άλλες στενάχωρες εικόνες.
Ένας φίλαθλος της Παναχαϊκής, πάνω στη γενική αναμπουμπούλα και ενώ ήδη είχε δοθεί εντολή για εκκένωση, άνοιξε έντονο διάλογο με παίκτη του Γλαύκου/ Εσπέρου, με αποκορύφωμα την προσπάθειά του να εισέλθει στον αγωνιστικό χώρο, κινούμενος απειλητικά προς το μέρος που έκαναν προθέρμανση οι φιλοξενούμενοι. Η Αστυνομία επενέβη άμεσα, μόνο που ο ζήλος που έδειξε ήταν μάλλον… υπερβάλλων. Το να βλέπεις 3-4 άνδρες της ΟΠΚΕ να έχουν ρίξει στο έδαφος έναν άνθρωπο 60-65 ετών για να τον ακινητοποιήσουν ήταν κάτι πάρα πολύ άσχημο στο μάτι, κάτι που εξόργισε και το υπόλοιπο γήπεδο, που μέχρι εκείνη τη στιγμή εξακολουθούσε να είναι ήρεμο, παρά την εντολή για εκκένωση. Ευτυχώς τα πνεύματα δεν οξύνθηκαν κι άλλο, ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν σε ένα ματς που ο κόσμος πήγε με τόσο θετική διάθεση, να φύγει με έναν… κόμπο στο στομάχι, με όλα αυτά που εκτυλίχθηκαν στο φινάλε.
Υ.γ: Πολλοί μας ζητούν επίμονα να πάρουμε θέση για την διαιτησία. Θα ήταν βλακώδες και ανώφελο να το κάνουμε, ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν υπάρχει η δυνατότητα replay σε φάσεις που όντως ήταν αμφισβητούμενες, σε ένα ματς με πάρα πολύ μπασκετικό ”ξύλο”, πολλά φάουλ και τις δύο ομάδες να παίζουν με ένταση στο ”κόκκινο”. Μην προσπαθείτε να βγάλετε ιστορίες για αγρίους μέσω του Sportstherapy και μην ψάχνετε ”φαντάσματα” ένθεν και ένθεν. Εκ της διευθύνσεως…
