Απόψε ο Απόλλωνας παίζει τα ρέστα του και μάλιστα πολύ νωρίς. Θα αντιμετωπίσει στην Περιβόλα το Μαρούσι ,άλλον έναν υποψήφιο προς αποχώρηση από την Basket League και θα ΠΡΕΠΕΙ να τον κερδίσει. Όχι μόνο να τον κερδίσει αλλά να εξασφαλίσει και μια καλή διαφορά. Η μάχη της παραμονής θα είναι δύσκολη έτσι όπως τα έκαναν οι μελανόλευκοι. Και λέω έτσι όπως τα έκαναν γιατί είχαν ένα ωραίο και στρωτό πρόγραμμα στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος που με το ανανεωμένο και πεπειραμένο ρόστερ τους σε συνδυασμό με το ανεβασμένο μετά από χρόνια μπάτζετ ,όλοι περίμεναν πως αυτή τη στιγμή οι Πατρινοί θα έκαναν υπολογισμούς για το αν προλαβαίνουν το final 8 του κυπέλλου, τουτέστιν θα ήταν μέσα ή θα φλέρταραν με την 8άδα και όχι προτελευταίοι με ρεκόρ 1-6 και μόνο πάνω από την “ξεσπιτωμένη” Καρδίτσα. Την οποία Καρδίτσα μην βιαστείτε να την ξεγράψετε γιατί και κινήσεις διορθωτικές έκανε και θα κάνει και άλλες αν χρειαστεί και είμαι σίγουρος πως αφού γυρίσει στην έδρα της και θα έχει εκεί συνεχόμενα παιχνίδια στον β’ γύρο θα βρει και ρυθμό και νίκες ενδεχομένως εκτός προγράμματος.
Να γυρίσουμε όμως στον Απόλλωνα και στο τι (δεν) έχει καταφέρει μέχρι τώρα. Κέρδισε με την ελάχιστη διαφορά, γεγονός που ενδεχομένως να παίξει ρόλο, στην πρεμιέρα την Καρδίτσα και στη συνέχεια δεν πήρε τίποτα από την έδρα του αφού όχι μόνο δε νίκησε κάποιον εκ των Άρη, Κολοσσό, ΠΑΟΚ αλλά ούτε καν τους κόντραρε ώστε να χτίσει ψυχολογία ή να νιώσει πιο δυνατός ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Τα εκτός έδρας καλύτερα να μην τα αναφέρω γιατί αν και δεν περίμενε κανείς να πάρει κάτι παραπάνω ο τρόπος που ήρθαν οι ήττες καταρράκωσαν περισσότερο την ψυχολογία της ομάδας και όσοι είναι στον χώρο ξέρουν πόσο μετράει αυτή στην καθημερινότητα μιας ομάδας και στην προσπάθεια που κάνει για να πετύχει τους στόχους της. Οπότε σήμερα με Μαρούσι και την μεθεπόμενη αγωνιστική με Λαύριο, δεν είναι υπερβολή να πούμε πως οι Πατρινοί θα παίξουν την κατηγορία.
Απόψε λοιπόν ο Απόλλωνας θα χρειαστεί εκτός από μια κατάμεστη και “καυτή” έδρα, που δεν αμφιβάλλω πως θα την έχει ,γιατί ο κόσμος της ομάδας κάνει ΠΑΝΤΑ το καθήκον του, και παίχτες που θα βγουν μπροστά. Παίχτες που θα βάλουν το εγώ τους κάτω από την ομάδα και θα “σκυλιάσουν ” για τη νίκη. ΠΡΕΠΕΙ να βγουν μπροστά πρώτα οι Έλληνες που ξέρουν την κατάσταση και για ποιον σύλλογο αγωνίζονται και να τραβήξουν από το χεράκι και τους ξένους. ΠΡΕΠΕΙ ο Σαλούστρος, ο Μουράτος, ο Σκορδίλης, ο Φιλιππάκος , ο Γκιουζέλης να συμπαρασύρουν τον Starks -αν παίξει και για όσο παίξει-τον Brown,το νεοφερμένο Vaughn και τους υπόλοιπους σε ένα παιχνίδι do or die για να μην γίνει η ομάδα υποψήφια για αποχώρηση από την μεγάλη κατηγορία αν θέλουμε να συγκρίνουμε το πρωτάθλημα και την μάχη της σωτηρίας με το γνωστό reality επιβίωσης.
ΠΡΕΠΕΙ να πάρουν το μικρόφωνο και να ξεκινήσουν το ομότιτλο τραγούδι πριν βγουν από τα αποδυτήρια για το τζάμπολ του παιχνιδιού.
Υ.γ: Και δύο νίκες να κάνει η ομάδα με Μαρούσι και Λαύριο, πιθανόν να μην φθάσουν ,θα πρέπει να γίνουν και κάποιες υπερβάσεις και νίκες “εκτός προγράμματος” και εκτός Πάτρας αλλά ας γίνει η αρχή και βλέπουμε.
Υ.γ 1:Το νέο format του πρωταθλήματος ίσως βοηθήσει την ομάδα αλλά ο δρόμος είναι μακρύς και σίγουρα χρειάζονται και άλλες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ και πρέπει να γίνουν όσο είναι νωρίς.
