Η Μακλάρεν απέδειξε για ένα ακόμα Grand Prix την εκπληκτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται τόσο ως ομάδα, αλλά και ως μεμονωμένες προσωπικότητες με τους οδηγούς της. Πιάστρι και Νόρις είχαν τρομερό αγώνα, ξεκινώντας λίγο πιο χαμηλά στην κατάταξη στους πρώτους γύρους, όμως κατάφεραν μέσα σε μικρό διάστημα να κάνουν το 1-2 και να χτίσουν μάλιστα στην πορεία μια διαφορά από τον τρίτο Ράσελ, περί τα 33 δευτερόλεπτα. Ο Όσκαρ Πιάστρι ήταν αυτός που είδε πρώτος την καρό σημαία, παίρνοντας έτσι την τρίτη του σερί νίκη. Το βάθρο συμπλήρωσαν οι Νόρις και Ράσελ.
Επεισοδιακό ήταν το ξεκίνημα του αγώνα με αρκετές εναλλαγές και προσπεράσεις. Ο Μαξ Φερστάπεν πέταξε εκτός πίστας μόλις στη δεύτερη στροφή τον Αντονέλι, αναγκάζοντάς τον να πέσει στην 6η θέση. Στην πορεία, Ντούχαν και Λόσον συγκρούστηκαν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να έχουμε καθεστώς εικονικού safety car και το μονοθέσιο του Ντούχαν να αποσύρεται από το σιρκουί. Πιάστρι και Νόρις προσπάθησαν να “σκαρφαλώσουν” στην κατάταξη, περνώντας τους οδηγούς που είχαν μπροστά τους, με τον Πιάστρι να βγαίνει δεύτερος και να καταδιώκει τον Ολλανδό πρωταθλητή.
Όσο Πιάστρι και Φερστάπεν έδιναν τη δική τους μάχη, λίγο πιο πίσω ο ταχύτατος Νόρις έφτασε ως την 3η θέση, περνώντας όποιον έβρισκε μπροστά του. Αντίστοιχα, και ο συνοδηγός του στη Μακλάρεν, κατάφερε να προσπεράσει τον Μαξ Φερστάπεν και να πάρει την 1η θέση, ωθώντας τον οδηγό της Ρεντ Μπουλ σε λάθος μπλοκάρισμα των τροχών. Λίγο αργότερα, ήταν σειρά του Λάντο Νόρις να προσπεράσει τον φίλο του, Μαξ, ρίχνοντάς τον στην 3η θέση.
Φτάνοντας σχεδόν στα μισά του αγώνα και όσο η Φεράρι έδινε τις μάχες στις στο όριο των βαθμών, για τις θέσεις 8, 9, 10, 11, ο Κίμι Αντονέλι με την Μερσέντες ήταν ο πρώτος που μπήκε στα πιτς για να φορέσει σκληρή γόμα, ακολουθούμενος από τον Μαξ Φερστάπεν. Μετά τον 30ο γύρο, ήταν σειρά του Μπέρμαν να εμφανίσει πρόβλημα στο μονοθέσιό του, βάζοντας και πάλι τον αγώνα σε καθεστώς εικονικού safety car. Το γεγονός αυτό ευνόησε τον Λιούις Χάμλιτον αφού πρόλαβε να βγει από τα πιτς μπροστά από τον Γιούκι Τσουνόντα, ο οποίος μάλιστα δέχτηκε ποινή 5 δευτερολέπτων για παράβαση ορίου ταχύτητας στα πιτς.
Για τρίτη φορά στο Grand Prix του Μαϊάμι είδαμε εικονικό safety car, αυτή τη φορά λόγω του Μπορτολέτο, όπου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα. Μόλις άναψε το πράσινο φως, η Φεράρι έβαλε μπρος τις μηχανές της, “έκλεισε” με ομαδική δουλειά τον Κάρλος Σάινθ και οι Λεκλέρ και Χάμιλτον βρέθηκαν μπροστά από τον Ισπανό για τις θέσεις 7 και 8 αντίστοιχα. Ύστερα από λίγα…”παρατράγουδα” στο team radio, Λεκλέρ και Χάμιλτον άλλαξαν θέσεις προκειμένου να ωφεληθεί ο Βρετανός πρωταθλητής μιας και ήταν εμφανώς πολύ ταχύτερος του Μονεγάσκου.
Με περίπου 20 γύρους να απομένουν για την καρό σημαία, ήταν η σειρά το Λόσον να εγκαταλείψει τον αγώνα, μιας και το μονοθέσιό του είχε δεχτεί αρκετά χτυπήματα από την σύγκρουσή του νωρίτερα με τον Ντούχαν, τα οποία πλέον δεν του επέτρεπαν να συνεχίσει. Ταυτόχρονα, η Μακλάρεν είχε σχεδόν “κλειδώσει” τη νίκη, αφού με την συμπλήρωση των 40 γύρων από τους 57, είχε ήδη χτίσει μια διαφορά μεγαλύτερη των 25 δευτερολέπτων από τον τρίτο Ράσελ, με τον Πιάστρι να οδηγεί την κούρσα. Η τακτική της Φεράρι φάνηκε λίγο αργότερα πως δεν απέδωσε καρπούς, αφού ο Λιούις Χάμιλτον είχε ήδη χάσει αρκετούς γύρους πίσω από τον Λεκλέρ και παρά την αλλαγή τους δεν κατάφερε ποτέ να “πεταχτεί” μπροστά και να πιάσει τον Αντονέλι. Για τον λόγο αυτό η ομάδα με νέα team orders ζήτησε από τους οδηγούς να αλλάξουν ξανά θέσεις μήπως και ο Σαρλ Λεκλέρ καταφέρει κάτι καλύτερο. Τελικά, κανένα από τα πλάνα τους δεν κατάφερε να αξιοποιηθεί μέχρι το τέλος, με την κατατάταξη να παραμένει ίδια για τους τελευταίους πολλούς γύρους.
Η τελική κατάταξη του αγώνα είχε ως εξής:
