Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως πάντα, είχε το Belgian GP, με τον Τζορτζ Ράσελ να παίρνει την τρίτη του νίκη μέσα στη σεζόν και να πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Ο Βρετανός οδηγός της Μερσέντες είχε μέτριο ξεκίνημα, ωστόσο με την στρατηγική που επέλεξε στην πορεία κατάφερε να διατηρηθεί στην 1η θέση.
Ο Λάντο Νόρις με την ΜακΛάρεν του είχε αρκετά κακό ξεκίνημα αφού έχασε 3 θέσεις, με τον Μαξ Φερστάπεν να κάνει ακριβώς το αντίθετο, κερδίζοντας 3 θέσεις. Ο Λιούις Χάμιλτον ξεκίνησε πολύ δυνατά, προσπερνώντας τον Σαρλ Λεκλέρ μόλις στον 2ο γύρο, κατακτώντας έτσι την 1η θέση. Ο επτάκις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής κατάφερε να ανοίξει την διαφορά του από το μονοθέσιο του Λεκλέρ, ο οποίος δεν είχε το πλεονέκτημα του DRS. Και όσο στις πρώτες θέσεις μέσα στους πρώτους 10 γύρους είχε δημιουργηθεί ένα συναρπαστικό τρενάκι μεταξύ των Χάμιλτον, Λεκλέρ, Πέρεζ, Πιάστρι, Ράσελ, Σάινθ, Νόρις και Φερστάπεν, στις πιο πίσω θέσεις ο Ζου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα λόγω μηχανικού προβλήματος.
Περίπου στα μισά του Belgian GP, ο Λιούις Χάμιλτον είχε φέρει τη διαφορά από τον δεύτερο Λεκλέρ στα 1,8 δευτερόλεπτα, ενώ πιο πίσω ο Ράσελ πέρασε τον Πέρεζ και ανέβηκε τέταρτος. Οι δύο Ρεντ Μπουλ βρίσκονταν λίγο πιο πίσω, στις θέσεις 5 και 6.
Οι ανακατατάξεις ξεκίνησαν ξανά στον 26ο γυρο, όταν Λεκλέρ και Χάμιλτον μπήκαν για το 2ο πιτ στοπ τους. Οι Πιάστρι και Ράσελ θέλησαν να κρατηθούν μόνο με 1 πιτ στοπ, ώστε να εκμεταλλευτούν τον χρόνο και να παραμείνουν ψηλά. Τελικά στον 30ο γύρο, ο Αυστραλός της ΜακΛαρεν μπήκε για αλλαγή ελαστικών και βγήκε στην 4η θεση, πίσω από τους Ράσελ, Χάμιλτον και Λεκλέρ. Ο Τζορτζ Ράσελ επιβεβαίωσε στο team radio πως θέλει να μείνει εκτός, επομένως η Μερσέντες είχε να διαχειριστεί δύο διαφορετικές καταστάσεις για τις θέσεις 1 και 2. Η διαφορά μεταξύ Ράσελ και Λιούις ήταν στα 7 δευτερόλεπτα, όμως 5 γύρους πριν από το τέλος είχε ήδη “ροκανιστεί” στα 2.5 δευτερόλεπτα.
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Μαξ Φερστάπεν ειχε καταφέρει να φτάσει μέχρι την 5η θέση, όμως δυσκολευόταν αρκετά να ανέβει ψηλότερα. Πλησιάζοντας προς το τέλος όλα έδειχναν πως η στρατηγική που θέλησε να ακολουθήσει ο Ράσελ με την ομάδα του, ήταν η πιο σωστή, αφού μέχρι και τον τελευταίο γύρο ήταν ο πρωτοπόρος του Belgian GP. Στο μεταξύ, ο ταχύτατος Όσκαρ Πιάστρι είχε περάσει τον Λεκλέρ και βρισκόταν στην 3η θέση του πίνακα, ωστόσο περί τα 5 δευτερόλεπτα μακριά από τον δεύτερο Χάμιλτον. Οι δύο οδηγοί της Μερσέντες μας προσέφεραν τρομερό θέαμα και αγωνία στους τελευταίους γύρους, με τον Χάμιλτον να καταδιώκει τον Ράσελ, όμως ο νεαρός Βρετανός δεν έλεγε να “κόψει” με τίποτα, κατακτώντας εν τέλει την 1η θέση, αφήνοντας στο Νο2 τον Χάμιλτον και λίγο πιο πίσω στην 3η θέση τον Πιάστρι.
Η τελική κατάταξη είχε ως εξής:
