Στην πρεμιέρα του Europa League, όλα τα παιχνίδια είχαν τη δική τους σημασία, επέλεξα να ασχοληθώ με αυτό του Παναθηναϊκού, για τον απλούστατο λόγο πως η νίκη του επί της Βιγιαρεάλ δεν ήταν ένα συγκυριακό αποτέλεσμα, αλλά μια επίδειξη δύναμης του Γιοβάνοβιτς, επί του τεχνικού των Ισπανών. Συγχωρήστε με λοιπόν, τεράστια η νίκη επί της Άιντραχτ στην Τούμπα, σπουδαία η ισοπαλία του Παναθηναϊκού στο Ισραήλ, αλλά και η ισοπαλία της «Ένωσης» κόντρα στον Άγιαξ, είναι ένα αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερο από ότι νομίζουν μερικοί.
Η ΑΕΚ είναι ντεφορμέ, η ΑΕΚ είναι πάρα πολύ κουρασμένη, αλλά απέναντι στους «πληγωμένους» και… σκυλιασμένους Ολλανδούς για ένα μεγάλο αποτέλεσμα, έκανε μια σοβαρή υπέρβαση στο χορτάρι της Opap Arena. Υπέρβαση δεν είναι η ισοπαλία με τον Άγιαξ, αυτή θα μπορούσε να έρθει με χίλιους τρόπους, ακόμα και με κλεφτοπόλεμο. Υπέρβαση είναι ο τρόπος που έπαιξε η ΑΕΚ, σε ένα ματς που -ως συνήθως φέτος- δεν της ήρθαν όλα καλώς καμωμένα, αλλά αντιθέτως βρέθηκε για ακόμα μια φορά καταδικασμένη να κυνηγάει στο σκορ. Η «Ένωση» μόλις βρέθηκε πίσω στο σκορ, αποφάσισε να κάνει το ματς… ροντέο. Πιο ροντέο από αυτό που ίσως πίστευε και ο ίδιος ο Αργεντίνος τεχνικός, ότι οι παίκτες του, σε αυτή τη φάση της σεζόν μπορούν να υπηρετήσουν. Κακά τα ψέματα, όλη η ιστορία του αγώνα ήταν μια αντεπίθεση του Άγιαξ, για να λήξει η σεμνή τελετή, όταν το σκορ ήταν 0-1 και η ελληνική ομάδα προσπαθούσε με μανία να βρει το γκολ που δικαιούτο, για να μη φύγει ηττημένη και πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τη νίκη της πρεμιέρας επί της Μπράιτον. Η «Ένωση» ανέβηκε ψηλά, πίεσε πάρα πολύ, προσπαθούσε με άμεσες ανακτήσεις να πληθαίνει τις επισκέψεις της μπροστά στα καρέ του «Αίαντα» και τελικά πήρε το ήμισυ από αυτό που άξιζε, με το γκολ του Βίντα. Γράφω ”το ήμισυ”, γιατί η ΑΕΚ μπορούσε, άξιζε και έπρεπε να κερδίσει, έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς. Το αν θα της κοστίσει ή όχι στο φινάλε του ομίλου, όταν θα γίνει το ταμείο, είναι… αλλουνού παππά ευαγγέλιο, προς το παρόν πάντως το ότι η ισοπαλία ”πονάει” είναι ένα κέρδος.
Είναι σπουδαία υπόθεση για τον οργανισμό της ΑΕΚ, μετά από δύο αγωνιστικές να είναι στην κορυφή του ομίλου του «θανάτου», να έχει παίξει η ομάδα τόσο μεγάλη μπάλα στην έδρα της Μπράιτον και κόντρα στον Άγιαξ και άπαντες να είναι… σκασμένοι που δεν ήρθαν οι τρεις βαθμοί. Όλα αυτά για έναν οργανισμό, που μόλις πριν δύο χρόνια, βίωνε ταπεινωτικό αποκλεισμό από την Βελέζ Μόσταρ και ”δεν έτρεχε και τίποτα γιατί η ομάδα ήταν καινούρια”, που πριν τρία έχανε 0-3 από κάποια Ζόρια μέσα στο ΟΑΚΑ και τώρα το εκτόπισμά της είναι εντυπωσιακό, τελειώνει το παιχνίδι κόντρα στον Άγιαξ με 24 τελικές, παίρνει μια σπουδαία ισοπαλία έτσι όπως κύλησε το ματς, αλλά όλους θα τους στοιχειώνει που ο Γιόνσον έχασε το άχαστο και η ΑΕΚ δεν έκανε από σήμερα βήμα πρόκρισης (και πρωτιάς μαζί).
Υ.γ 1:Η ΑΕΚ φέτος εμφανίζει δύο διαφορετικά πρόσωπα. Στα παιχνίδια με τους ”μικρούς” εμφανίζεται ληθαργική, κουρασμένη, χωρίς μυαλό και την κατάλληλη πνευματική ετοιμότητα, για να τα καθαρίσει από νωρίς, όπως έκανε πέρυσι. Είναι η κούραση από την προετοιμασία; Είναι η δυσκολία μετάβασης στην ελληνική πραγματικότητα μετά τους ευρωπαϊκούς αγώνες; Είναι το κίνητρο κάποιων παικτών; Ό,τι κι αν είναι ο Αλμέιδα οφείλει να το λύσει σύντομα, γιατί οι εμφανίσεις απέναντι σε Πανσερραϊκό, Ατρόμητο, Βόλο και ΟΦΗ προβληματίζουν πάρα πολύ και η «Ένωση» κάνει ροντέο όλα της τα παιχνίδια. Αντίθετα, οι καλύτερες εμφανίσεις έχουν έρθει απέναντι σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Μπράιτον και Άγιαξ. Εντυπωσιακό και άκρως ενδιαφέρον στοιχείο.
Υ.γ 2: Η ΑΕΚ φέτος ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ ΓΚΟΛ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ. Μάλιστα, έχει δεχτεί σε όλα τα παιχνίδια της γκολ πρώτη, εκτός από τα ματς με Μπράιτον και Ατρόμητο. Έχει σκοράρει σε όλα τα ματς, εκτός από εκείνο στην Αμβέρσα και τον αγώνα της Δευτέρας στο «Γεντί Κουλέ». Ακόμα ένα θέμα προς επίλυση για τους «κιτρινόμαυρους».
