Το 2024 φτάνει προς το τέλος του. Μία χρονιά γεμάτη αθλητικές – και όχι μόνο – συγκινήσεις. Μία χρονιά που σε πολλούς θα μείνει ανεξίτηλη.
Έτσι και στους φίλους του (μπασκετικού) Παναθηναϊκού. Σε μία χρονιά, που μετά την «λαγνεία» προς την μετριότητα και τον συμβιβασμό με την αποτυχία των προηγούμενων 2-3 ετών, τα πράγματα έδειξαν να παίρνουν τον δρόμο τους. Τον δρόμο που ο ίδιος ο Παναθηναϊκός είχε χαράξει στο παρελθόν, αλλά από τον οποίο παραστράτησε πολλάκις προσφάτως.
Έτσι, το Sports Therapy αποφάσισε να προβεί σε ανάλυση – ανασκόπηση του «πράσινου» 2024, για όλα όσα συνέβησαν. Προφανώς, μιας και κομμάτι της ανάλυσης θα αποτελέσει και η σεζόν 2024-25 – ως τώρα – είναι πιθανό να γραφούν πράγματα που θα αποδειχθούν στην πορεία αναληθή, αλλά την δεδομένη στιγμή φαντάζουν ως τουλάχιστον ρεαλιστικά.
«Γκριγκόνις at the buzzer και οι ταύροι στην Μαδρίτη»
Κατά την προσφιλή συνήθεια του γράφοντος, η αφήγηση θα ξεκινήσει με μία αναδρομή.
Μεταφερόμαστε στο Πριγκιπάτο, λίγο πριν το 2024 και πιο συγκεκριμένα στις 20 Δεκεμβρίου του 2023. Εκεί, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την Μονακό, έχοντας ρεκόρ 7-7. Κοινή παραδοχή ήταν τότε ότι από την ομάδα του Εργκίν Αταμάν έλειπε ένα μεγάλο διπλό. Ένα αποτέλεσμα που θα αλλάξει το «chip» στο τριφύλλι και θα αποτελέσει το σημείο καμπής ενόψει της συνέχειας. Στο ματς εκείνο και ενώ όλα είχαν πάει άσχημα για τους «πράσινους», λίγο ο Ναν που βάλθηκε να αποδείξει τι παικτάρα είναι χριστουγεννιάτικα, λίγο ο Οκόμπο που θέλησε να ντυθεί Άι-Βασίλης, με τις γιορτές να πλησιάζουν και τότε καλή ώρα, δόθηκε η ευκαιρία στον Γκριγκόνις να αλλάξει τα πάντα. Ο Λιθουανός δε χάρισε κάστανα και με «τριποντέλα από την κορυφή» έδωσε μεγάλη νίκη στον – μέχρι τότε – Εξάστερο και έβαλε μπρος για τα καλά στην αλλαγή της ρότας της νεόχτιστης ομάδας του Παναθηναϊκού.
Η πορεία ήταν ανοδική και στη συνέχεια. Μετά από μερικά πολύ σπουδαία εντός έδρας αποτελέσματα, με Μονακό και Φενέρ, μεταξύ άλλων, συνεχίζουμε το ταξίδι μας προς Μαδρίτη στις 29 του Φεβρουαρίου. Στο δεύτερο σημείο που έδειξε ότι κάτι καλό έφτιαχνε ο Εργκίν Αταμάν.
Το παιχνίδι ήταν λοιπόν απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ρεάλ. Απλά, ομαδάρα. Ως τότε, έδειχνε κυριολεκτικά να είναι ακτύπητη. Ο Παναθηναϊκός όμως είχε άλλη άποψη. Οι «πράσινοι» αγωνίστηκαν με το μαχαίρι στα δόντια και με τους Λεσόρ, Ναν και Σλούκα να κάνουν σμπαράλια την άμυνα των Μαδριλένων, η ελληνική ομάδα έφτασε στο μεγάλο διπλό. 86-97 έδειχνε το ταμπλό στο WiZink Center, με τους ως τότε άπιστους, να αρχίζουν να μετανοούν.
«Μάχη βγαλμένη από το 2012 για μία θέση στο Βερολίνο»
Μεσολάβησαν εν συνεχεία 7 παιχνίδια, με 6 νίκες για το «τριφύλλι», το οποίο επιβεβαίωσε πανηγυρικά την… επιστροφή του. Τερμάτισε δεύτερο στην regular season, με τον επόμενο αντίπαλο να ακούει στο όνομα Μακάμπι. Η ομάδα του Όντεντ Κάτας προέβαλε σθεναρή αντίσταση και απέδειξε ότι με την αξία της κόντραρε στα ίσα τον μετέπειτα πρωταθλητή Ευρώπης.
Το ημερολόγιο έγραφε 23 Απριλίου. Η περιβόητη και περιζήτητη επιστροφή του Παναθηναϊκού στα play-offs. Γιορτή με την Μακάμπι στο κατάμεστο ΟΑΚΑ. Μόνο που οι «πράσινοι» λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Με το σκορ στο 87-89 και με την μπάλα στα χέρια του, ο Σλούκας έκανε το μοιραίο λάθος, έδωσε την κατοχή στους Ισραηλινούς, οι οποίοι κέρδισαν με 87-91 και έκαναν το break με το «καλημέρα». Σίγουρα, όχι η καλύτερη αρχή που θα περίμεναν άπαντες.
Από εκεί και μετά, ξεκινά η αρχή του πράσινου παραμυθιού. Βγαίνει ο αθεόφοβος ο Αταμάν και λέει το αλησμόνητο: «Αν δεν πάμε στο Final Four, δε θα είμαι στον Παναθηναϊκό του χρόνου». Και πού να πάει; Κάτι τέτοιες δηλώσεις είναι που σε κάνουν να βγάζεις το καπέλο σε αυτή την διάνοια των πάγκων και να σκέφτεσαι ότι για να λέει τέτοια πράγματα εκείνος, μάλλον κάτι καλό ετοιμάζει.
Η αντίδραση της ελληνικής ομάδας; Άμεση. 25 Απριλίου, Παναθηναϊκός – Μακάμπι 95-79, με κορυφαίο παίκτη, ποιον; Τον Σλούκα. Άλλος αθεόφοβος αυτός. Πριν δύο μέρες είχε κάνει ολέθριο λάθος και όχι μόνο δεν επηρεάστηκε, αλλά έκανε και ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα με 29 πόντους. Το κοιτάς, το ξανακοιτάς και λες: «Πού βρήκε την ψυχική δύναμη να κάνει τέτοιο ματς μόλις 48 ώρες μετά;». Κι όμως ο Σλούκας πήρε τον Παναθηναϊκό από το χέρι και έστειλε τη σειρά στο 1-1.
Επόμενος σταθμός; Βελιγράδι. Πρώτο ματς κρίνεται στο νήμα για την ομάδα του Όντεντ Κάτας. Σε ένα παιχνίδι που οι παίκτες του Εργκίν Αταμάν βρέθηκαν πίσω ακόμα και με 18 πόντους, 57-39 στο τρίτο δεκάλεπτο, ισοφάρισαν σε 83-83 στο φινάλε, αλλά ο Ναν δεν κατάφερε να ευστοχήσει στο τελευταίο σουτ και έτσι η Μακάμπι κέρδισε με 85-83. 2-1 και κατάσταση «win or go home» που λένε και στην πατρίδα του Κέντρικ. Έλα όμως, που εκείνος δεν ήθελε να πάει από τώρα σπίτι. Άλλωστε ένας τόσο – αθλητικά – εγωιστής δεν παίζει ποτέ για κάτι λιγότερο από τις νίκες και τα τρόπαια.
Με το σκορ στο 82-75, με 6′ να απομένουν για το φινάλε και τον Παναθηναϊκό να βλέπει κατάματα τον αποκλεισμό, ο x-factor των «πρασίνων» στη σειρά, Ιωάννης Παπαπέτρου σκοράρει ένα πολύ μεγάλο τρίποντο και τα υπόλοιπα είναι… ιστορία. Η Μακάμπι βάζει μόλις 6 πόντους σε 6 λεπτά και το τριφύλλι, με μυθικούς Σλούκα και Ναν, στέλνει τη σειρά σε πέμπτο παιχνίδι. Εκεί που η πρόκριση δεν γινόταν να χαθεί.
Το ΟΑΚΑ έβραζε, ο τρίτος αθεόφοβος της παρέας, ο Ναν, δεν χαμπάριαζε τίποτα και με ακόμα ένα one – Nunn – show με συμπρωταγωνιστή τον (τραυματία) Σλούκα, χάρισαν τη νίκη στον Παναθηναϊκό με 81-72 και μαζί την επιστροφή στο Final Four, μετά από 12 χρόνια.
«Final Four και 7ο αστέρι»
Πρώτο εμπόδιο εκεί; Φενερμπαχτσέ. Μία ομάδα με έναν σπουδαίο προπονητή, ένα εξαιρετικό υλικό, αλλά προπάντων είχε δίψα. Δίψα για διάκριση. Ήταν κάτι που της έλειπε, μετά τα χρόνια του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην Πόλη.
Ημιτελικός λοιπόν. Ξεκίνημα βγαλμένο από τα πιο τρελά όνειρα του πιο αισιόδοξου φίλου του Παναθηναϊκού. Αιχμαλωσία στο ξεκίνημα και 12-0. Ουάου. Μία ομάδα που ήξερε τι ήθελε στο παρκέ, μία ομάδα που μασούσε σίδερα και με επιβλητική εμφάνιση πήρε την πρόκριση στον τελικό της διοργάνωσης, έχοντας μάλιστα σε σπουδαίο βράδυ τους Λεσόρ, Ναν και Γκραντ.
Καλά σκεφτήκατε, φίλοι του Παναθηναϊκού, τότε. Ο Σλούκας; Πού ήταν ο Σλούκας; Μόλις 4 πόντοι και μία εμφάνιση που μόνο Σλούκα δεν θύμισε.
Στον τελικό όμως, η απορία αυτή σα να… λύθηκε. Η καταιγιστική Ρεάλ ξεκίνησε με δυναμισμό και προηγήθηκε με 41-27 στις αρχές του δευτέρου δεκαλέπτου. Όμως εκεί, εμφανίστηκαν οι 4+1 σωματοφύλακες. Ο Σλούκας που σκόραρε, ο Ναν που κατέστρεφε, ο mr “0 λάθη” Γκραντ, ο Λεσόρ, από τον οποίο άρπαξε το βραβείο του MVP ο αρχηγός του τριφυλλιού και ο Μήτογλου, που στα κρίσιμα δεν κρύφτηκε, ήταν καθοριστικοί και το 7ο αστέρι ήταν γεγονός για τον Παναθηναϊκό. Η στιγμή της απόλυτης «πράσινης» δικαίωσης και με έναν στόχο να απομένει.
Το ελληνικό πρωτάθλημα
Εκεί που ο Επτάστερος – πια – ξεπέρασε μάλλον εύκολα το εμπόδιο του Άρη και ετοιμαζόταν για την μητέρα των μαχών.
Ή καλύτερα ετοιμάστηκε με μία μικρή καθυστέρηση. Ο Ολυμπιακός μπήκε πιο σοβαρός στη σειρά και με σχετικά συνοπτικές διαδικασίες, έχοντας μάλιστα μειονέκτημα έδρας, έφτασε στο 0-2 και μία ανάσα μακριά από το τρίτο σερί πρωτάθλημα.
Ο αθλητικός εγωισμός των «πρασίνων» αφυπνίστηκε και με καλή εμφάνιση στο ΟΑΚΑ, μείωσαν τη σειρά σε 1-2. Τα δύσκολα όμως ήταν μπροστά. Match-ball για τον Ολυμπιακό στο σπίτι του, το ΣΕΦ. Εκεί, όπου οι ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν πιο δυνατά και μπόρεσαν να χτίσουν ακόμα και διψήφια προβαδίσματα.
Τότε εμφανίστηκε όμως ο σπουδαίος Κέντρικ Ναν. Έχοντας από κοντά τους Γκραντ και Λεσόρ, χάρισαν τη νίκη στον Παναθηναϊκό και το 2-2 ήταν πια γεγονός.
Όπως και με την Μακάμπι, έτσι και στο πρωτάθλημα, η σειρά επρόκειτο να κριθεί στο πέμπτο ματς. Εκεί που είχε φτάσει πια το πράγμα όμως, ήταν κατά κάποιον τρόπο αναμενόμενο. Με το ΟΑΚΑ να είναι κολαστήριο και με τους παίκτες του Εργκίν Αταμάν να έχουν φέρει… τούμπα το κομμάτι της ψυχολογίας, το πρωτάθλημα πήγε στο ΟΑΚΑ, με την σεζόν να ολοκληρώνεται με μαγικό τρόπο, με το double για το τριφύλλι.
Το «πράσινο» καλοκαίρι
Με το τρένο να έχει μπει για τα καλά στις ράγες και, μιας κατά τον σοφό λαό, «των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν, μαγειρεύουν», έτσι και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος προέβη στις ανανεώσεις των συμβολαίων των Γκραντ και Γκριγκόνις, πολύ πριν τελειώσει η σεζόν.
Η τρίτη ανανέωση και η πιο σημαντική αφορούσε τον Κέντρικ Ναν. Μία συμφωνία που έγινε γνωστή πριν το Final Four – πιο συγκεκριμένα στις 8 Μαΐου – με τον Αμερικανό σταρ να υπογράφει μέχρι το 2026 με την ομάδα που αναγέννησε, την ομάδα που έμελλε να της αλλάξει τον ρου της ιστορίας. Ο Ναν, ο οποίος λίγους μήνες πριν, κατά την άφιξή του στην Ελλάδα δήλωνε ότι: «Θέλω να τα πάω καλά με τον Παναθηναϊκό και του χρόνου να επιστρέψω στο ΝΒΑ», ανανέωσε πριν το τέλος της σεζόν με την ελληνική ομάδα. Δείγμα ότι όλα άρχισαν να δουλεύουν ξανά «ρολόι».
Πέραν των ανανεώσεων των παικτών, σειρά έπρεπε να πάρει και ο πρωτομάστορας της επιτυχημένης πορείας. Καλά καταλάβατε, ο Εργκίν Αταμάν. Ο Τούρκος, παρότι είχε συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι του 2025, υπέγραψε διετή επέκταση μέχρι το 2027 και έβαζε πλώρη για ακόμα περισσότερα.
Το «πράσινο» καλοκαίρι δεν σταμάτησε εκεί. Με τρεις ενέσεις ποιότητας, κάτοικοι ΟΑΚΑ έγιναν οι Λορένζο Μπράουν, Ομέρ Γιούρτσεβεν και Τσέντι Όσμαν, με τους οποίους ο Τούρκους προπονητής επιχείρησε να ανεβάσει ακόμα περισσότερο την ποιότητα του ρόστερ του.
Η σημαντικότερη κίνηση του καλοκαιριού όμως, ήταν άλλη. Και αυτή ακούει φυσικά στο όνομα «ΟΑΚΑ». Ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ξοδεύοντας πακτωλό εκατομμυρίων ανακαίνισε το Κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων και το μεταμόρφωσε σε ένα γήπεδο για το οποίο παραμιλάει όλη η Ευρώπη, έχοντας κάνει περιβόητο ανά την υφήλιο αυτό το «ΟΑΚΑ Experience». Και όπως είπε ο ίδιος: «αυτή ήταν μόνο η αρχή».
35.000 «κάτω από τα αστέρια» στο Καλλιμάρμαρο
Μόνο που το «experience» δεν περιορίστηκε μόνο σε κλειστό χώρο. Στις 21 Σεπτεμβρίου 2024, σε μία ιστορική μέρα για το τμήμα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, το 6ο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» διεξήχθη στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο.
Με τις εικόνες από το πιο ιστορικό στάδιο παγκοσμίως να κάνουν τον γύρο του πλανήτη, είχε γίνει πλέον αντιληπτό ότι πρόθεση όλων εντός της ομάδας ήταν το επίπεδο να ανέβει ακόμα περισσότερο.
Οι 35.000 «τρελοί» που φρόντισαν μέσα σε 35 ώρες να εξαντλήσουν τα διαθέσιμα εισιτήρια ξέχασαν παραπάνω από πολύ γρήγορα την ήττα του Παναθηναϊκού από τον… παλιόφιλο Ζοτς, έχοντας πλέον για πάντα στο μυαλό τους αναμνήσεις από μία πραγματική «once in a lifetime experience».
Αρχή της σεζόν 2024-25
Όπως και η προηγούμενη αγωνιστική περίοδος, έτσι κι αυτή ξεκίνησε με την απώλεια του Super Cup για τους πρωταθλητές Ευρώπης. Μία ήττα, την οποία μάλλον γρήγορα άπαντες ξέχασαν.
Από εκεί και μετά, οι παίκτες του Παναθηναϊκού έδειξαν, όπως και στο αντίστοιχο χρονικό σημείο έναν χρόνο πριν, να ψάχνονται. Με ρεκόρ 8-7 στις πρώτες 15 αγωνιστικές και μετά από δυο ξεγυρισμένα χαστούκια εκτός έδρας από Παρτίζαν και Εφές, τα «καμπανάκια» στο «πράσινο στρατόπεδο» ήταν μάλλον πολλά.
Η τελευταία διαβολοβδομάδα, όπως έχουμε μάθει πλέον να λέμε, για το 2024 στην Ευρωλίγκα ήταν πρώτης τάξεως ευκαιρία για να γυρίσει ο διακόπτης. Πρώτο βήμα θετικό, αφού οι «πράσινοι» ξέσπασαν στη δύσμοιρη Αρμάνι με 103-74, έχοντας τον Κέντρικ Ναν σε εξωγήινο mood, να βάζει 39 πόντους και να αφήνει πίσω το μέτριο – γι’ αυτόν – διάστημα.
Δεύτερο βήμα, απέναντι στην Μπασκόνια, θα μπορούσε δυνητικά να θεωρηθεί ως θετικό. Όμως ο σοβαρός τραυματισμός του, κατά τεκμήριο, καλύτερου center της Euroleague, Ματίας Λεσόρ, δεν άφησε περιθώρια για πανηγυρισμούς.
Εν συνεχεία, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού κινήθηκαν πολύ γρήγορα και έφεραν στην Ελλάδα τον Γουένιεν Γκέιμπριελ. Έναν ψηλό με διαφορετικά χαρακτηριστικά, για να καλύψει το κενό που άφηνε ο Λεσόρ.
Στο ντεμπούτο του μάλιστα, απέναντι στην Μπάγερν, αγωνίστηκε για 30′ και με μία εμφάνιση… τερματοφύλακα μα 8 ριμπάουντ και 5 μπλοκ, συνέβαλε τα μέγιστα στο σπουδαίο διπλό του Παναθηναϊκού στο Μόναχο και του θετικού κλεισίματος του 2024 στην Ευρώπη για το τριφύλλι.
Τελευταίος σταθμός του ταξιδιού αυτού αποτέλεσε το παιχνίδι απέναντι στην Καρδίτσα στο ΟΑΚΑ. Εκεί, που σε γιορτινή ατμόσφαιρα, οι «πράσινοι» κέρδισαν στο ρελαντί την ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου και επιβεβαίωσαν την διαρκή άνοδό τους σε όλους τους τομείς.
Bonus: Ανανεώσεις Λεσόρ, Καλαϊτζάκη, Χουάντσο κ.λπ.
Σαν εύθυμη νότα και αντί επιλόγου, ας ειπωθεί για ακόμα μία φορά ότι σημασία δεν έχουν μόνο τα αποτελέσματα εντός παρκέ, αλλά κομβικό ρόλο παίζουν στην εύρυθμη λειτουργία μίας ομάδας, το πώς λειτουργεί στο κομμάτι που δεν… ελέγχουν οι αθλητές.
Έτσι και στον Παναθηναϊκό, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, κάνοντας πάντα πράξη τα «θέλω» του Εργκίν Αταμάν, προέβη σε ανανέωση του συμβολαίου του σταθερά ανεβασμένου, Παναγιώτη Καλαϊτζάκη για 3 (2+1) χρόνια. Αυτό που «έκαιγε» βέβαια τους περισσότερους ήταν το κομμάτι της ανανέωσης του Ματίας Λεσόρ. Η «πράσινη» ΚΑΕ φρόντισε και για αυτό και σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, ο Γάλλος βρίσκεται ένα βήμα πριν να υπογράψει συμβόλαιο μέχρι το 2028 με τον Παναθηναϊκό.
Προφανώς, μέσα στο νέο έτος θα πάρει σειρά, μεταξύ άλλων, ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, ο οποίος παρότι λοιδορήθηκε ασυστόλως στην πρώτη του χρονιά στην Ελλάδα – χαρακτηρίστηκε ουκ ολίγες φορές ως «ηθοποιός» από τα σαΐνια του πληκτρολογίου – έχει καθιερωθεί ως από τους αγαπημένους της εξέδρας, του προπονητή και της διοίκησης και, όπως φαίνεται, θα είναι ο επόμενος που θα πάρει τον δρόμο της ανανέωσης…
Η ομάδα του Sports Therapy σας εύχεται καλή χρονιά, χαρούμενο το 2025.
