O Προμηθέας Βίκος Cola στο ξεκίνημα της σεζόν ψάχνει σταθερές, ψάχνει παίκτες που θα φέρουν τον κόσμο στο γήπεδο, ψάχνει τους ηγέτες της επόμενης μέρας. Πρόκειται άλλωστε για μια μεταβατική περίοδο, που οι ”πορτοκαλί” προσπαθούν να δημιουργήσουν τον επόμενο Κάουαν, τον επόμενο Χέιλ, τον επόμενο Ετσενίκε, τους παίκτες δηλαδή που όταν πιάνουν τη μπάλα στα χέρια τους, οι Πατρινοί φίλαθλοι θα περιμένουν κάτι ξεχωριστό από εκείνους και παράλληλα θα αισθάνονται ασφάλεια. Μέχρι τώρα, στα πρώτα παιχνίδια της χρονιάς, αυτό δεν υπήρχε ή υπήρχε μόνο σε κάποια διαστήματα και σε μικρότερο βαθμό. Μέχρι που, μέσα σε τέσσερις ημέρες, το όνομα του Τζόρνταν Ουόκερ, συζητήθηκε πρώτα σε όλη την Ευρώπη και στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα. Και μάλιστα, για διαφορετικούς λόγους. Πρώτα, στην αναμέτρηση με την Γαλατασαράι, όπου πέτυχε 19 πόντους στο τελευταίο τετράλεπτο, κυνηγώντας μόνος του τα απίθανα και φτάνοντας την ομάδα του μια ανάσα από μια μυθική ανατροπή. Και στη συνέχεια κόντρα στην Καρδίτσα, όπου με το εξωπραγματικό νούμερο των 16 ασίστ, έγινε ο 3ος παίκτης στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, όπου φτάνει σε ένα τέτοιο επίτευγμα. Ένα επίτευγμα, το οποίο χρίζει πάρα πολύ μεγάλης κουβέντας και αναδεικνύει σε μεγάλο βαθμό την αλλαγή στη νοοτροπία του ίδιου του παίκτη, που ήρθε στην Ελλάδα ως ένας παίκτης ”άγραφος” από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, όμως δείχνει σταδιακά πως μαθαίνει την… αλφαβήτα.
Πάμε όμως να δούμε τα πράγματα λίγο πιο αναλυτικά. και στοχευμένα. Ο Ουόκερ στα πρώτα παιχνίδια με τη φανέλα των ”Αχαιών” άρχισε με το ”καλημέρα” να… γράφει νούμερα. Μάλιστα, ιδιαίτερα στο παιχνίδι με το Μαρούσι, η… Ινδιάνικη εμφάνισή του ήταν μάλλον ο μόνος τρόπος να επικρατήσουν οι ”πορτοκαλί”, σε ένα ματς κατέβαιναν με πάρα πολλά προβλήματα. Τότε είχαν ανάγκη εκείνο το ”one man show” του Αμερικάνου, όμως μια ομάδα δεν είναι ορθολογικό να ζητάει μόνιμα από έναν παίκτη αυτό, είναι δηλαδή μια εξαίρεση στον κανόνα. Το πρόβλημα με τον ύψους 1,79 μ. νεοφερμένο γκαρντ, ήταν πως μετά το σούπερ ντεμπούτο του, στα επόμενα 3-4 ματς δεν ήταν το ίδιο επιδραστικός, κι ας έγραφε νούμερα. Αντιθέτως, πολλές φορές τον βλέπαμε να κάνει κατάχρηση προσπαθειών, να παίρνει αποφάσεις εκτός λογικής και να κάνει πολλά λάθη. Και από αυτά που καταγράφονται στη στατιστική, αλλά και από εκείνα που δεν καταγράφονται. Αποκορύφωμα αυτών των εμφανίσεων για τον Ουόκερ ήταν το ματς στο Αλεξάνδρειο, όπου τελείωσε το ματς με 4/14 σουτ και 3 λάθη, ενώ σε πολλές επιθέσεις ουσιαστικά ”κατέστρεψε” τις επιθέσεις της πατρινής ομάδας. Ήταν ουσιαστικά μια συνέχεια των όσων είχαμε δει στα ματς με Ράστα Βέκτα και Λαύριο, μόνο που φάνηκε περισσότερο, αφού και η υπόλοιπη ομάδα δεν ήταν καθόλου καλή στη Θεσσαλονίκη. Τι άλλαξε μέσα σε λίγα 24ωρα στα ματς με Γαλατά και Καρδίτσα; Τι μεσολάβησε; Μόνο ο Ηλίας Παπαθεοδώρου και ο ίδιος παίκτης το γνωρίζουν… Το μόνο βέβαιο είναι πως στο προπονητικό επιτελείο των Πατρινών πιστεύουν πολύ τον συγκεκριμένο παίκτη, με την προϋπόθεση πως θα μπορέσει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις που υπάρχουν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Στο παιχνίδι με την Γαλατασαράι, κυρίως το ένστικτο ήταν εκείνο που τον οδήγησε σε μια απίθανη βραδιά, ωστόσο απέναντι στην Καρδίτσα έδειξε πολύ μεγαλύτερη ωριμότητα, μοίρασε εξαιρετικά τη μπάλα και παρουσίασε την καλύτερη version του, τελειώνοντας το ματς με 17 πόντους και 16 ασίστ.
Το ερώτημα που εύλογα δημιουργείται σε πολλούς είναι εάν ο Ουόκερ μπορεί να βαδίσει στα χνάρια του Κάουαν και να έχει μια ανάλογη διαδρομή με τη φανέλα των ”Αχαιών”, όπως ο προκάτοχός του, που έβαλε… φαρδιά πλατιά την υπογραφή του αυτή τη διετία και πλέον αγωνίζεται στη Γουλβς. Και βλέποντας την πρώτη ύλη, τα κοινά είναι μπόλικα. Όπως και ο Ουόκερ, έτσι και ο Κάουαν ήταν ένας undersized γκαρντ, ο οποίος είχε έμφυτο το ένστικτο του σκόρερ, όμως του πήρε καιρό να προσαρμοστεί, να κοντρολαριστεί και να δείξει την πραγματική του αξία. Ιδιαίτερα στο διάστημα της συνύπαρξής του με τον Τζο Γιανγκ, χρειάστηκε για πολύ καιρό να μείνει μακριά από πρωτοβουλίες, ενώ πολλοί εκνευρίζονταν με το overdribbling του Κάουαν, θεωρώντας πως είναι ένας παίκτης, που δεν θα μπορούσε ποτέ να βγει μπροστά και να πάρει ορθολογικές αποφάσεις. Η απομάκρυνση του Γιανγκ και η έλευση του Τόμασον έκανε τους ”πορτοκαλί” πολύ πιο ορθολογικούς, με τον Κάουαν να ”κουμπώνει” ιδανικά με τον συμπατριώτη του και να κάνει ένα τρομακτικό αγωνιστικό step up, το οποίο κορυφώθηκε πέρυσι, όταν δίπλα του ήρθε να ”ακουμπήσει” ο Χάντερ Χέιλ.
Υπό το παραπάνω πρίσμα, για να μπορέσουμε να δούμε τον Ουόκερ στην πραγματική του διάσταση είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσει ο Προμηθέας ακόμα μια οντότητα στο επιθετικό κομμάτι, πέραν και του Λούντζη, μια ακόμα απειλή από την περιφέρεια. Και σε αυτό το σκέλος, έχει μεγάλη σημασία να δούμε ποια θα είναι η τελική μορφή στο ρόστερ του Ηλία Παπαθεοδώρου. Ένα από τα πράγματα που μοιάζουν επιτακτικής ανάγκης είναι η προσθήκη ενός ποιοτικού combo γκαρντ, πιθανότατα στη θέση του Πέρι, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει περάσει και… δεν έχει ακουμπήσει, με την εικόνα του να μην ενθουσιάζει σε καμία περίπτωση. Εάν οι ”πορτοκαλί” έχουν στο ρόστερ τους, ένα ακόμα κανονικό γκαρντ, που να μπορεί να βάλει τη μπάλα στο καλάθι και – κυρίως – να χρίζει εμπιστοσύνης από τον προπονητή του, το ταβάνι που έχουν φέτος οι ”Αχαιοί” θα ανέβει πάρα πολύ. Και αντίστοιχα, θα ανέβει πάρα πολύ και το ταβάνι του ίδιου του Ουόκερ, ο οποίος, όπως συνέβη και με τον Κάουαν προ διετίας, έχει μια εξαιρετική πρώτη ύλη και αν πλαισιωθεί καταλλήλως, θα γίνει ακόμα πιο χρήσιμος και επιδραστικός.
Υ.γ 1: Ο Προμηθέας έχει πάρα πολύ καλά ”φτερά”, με τους Ιγούντου και Κένι Ουίλιαμς να αποτελούν ένα από τα καλύτερα δίδυμα στα forward που μπορείς να βρεις στη Greek Basketball League. Συν τον Βαρνάντο, που πάντως περνάει ντεφορμάρισμα, αλλά είναι παίκτης με πολύ σταθερές καλές σεζόν στην πλάτη του και αξίζει να στηριχτεί, αλλά και την εμπειρία του Λίνου Χρυσικόπουλου, ο οποίος έχει μπει ορεξάτος στη σεζόν και υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα, που μπορεί να τα κάνει πάρα πολύ καλά.
Υ.γ 2: Ο Ερνάντεζ που είδαμε στο Αλεξάνδρειο – και απογοητευτήκαμε -, έχει ήδη μέσα σε λίγες ημέρες καταφέρει να εγκλιματιστεί και να δείξει πως έχει χαρακτηριστικά που έλειπαν από την ομάδα στη θέση ”5”. Θυμίζουμε πως προέρχεται και από μεγάλη αγωνιστική απραξία και το γεγονός πως μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα έχει καλύψει μέρος από το χαμένο έδαφος, δείχνει αφενός πως έχει διάθεση, αφετέρου πως το ταβάνι του είναι πολύ μεγαλύτερο. Από την άλλη, ο Κέι Τζέι Ουίλιαμς είναι φιλότιμος και έχει κάποιες εκλάμψεις, όμως ταυτόχρονα είναι οφθαλμοφανές πως οι ”πορτοκαλί” χρειάζονται επειγόντως για πίσω από τον Ερνάντεζ ένα αθλητικό πεντάρι, με κύριο στοιχείο του το rim protection, αφού μέχρι στιγμής το νούμερο 1 πρόβλημα στα παιχνίδια της ομάδας του Παπαθεοδώρου είναι τα εύκολα καλάθια που δέχεται μέσα από τη ρακέτα και αυτό ο Ουίλιαμς δεν μοιάζει να μπορεί να το αναχαιτίσει.
