Bλέποντας κανείς το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης του Προμηθέα στο Περιστέρι, ήταν η πρώτη φορά μέσα στη φετινή σεζόν, που σε τόσο μεγάλο βαθμό, η πατρινή ομάδα θύμιζε κάτι από το περσινό σύνολο του Ηλία Παπαθεοδώρου, που έπαιζε μπάσκετ κυριαρχίας, γρήγορο, αλέγρο, με παίκτες που είχαν μυαλό και διαύγεια στην τελική απόφαση. Υπήρχαν αποστάσεις, η επίθεση λειτουργούσε σαν καλοκουρδισμένο ρολόι και οι 52 πόντοι που σημειώθηκαν στο Α’ μέρος, δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας στατιστικής υπερβολής ή τυχερών σουτ, αλλά είχε ξεκάθαρη μπασκετική λογική και ήταν απόρροια της απόλυτης και ολοκληρωτικής κυριαρχίας των φιλοξενούμενων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του παρκέ. Τι έχει αλλάξει; Η προσθήκη ενός παίκτη, που σε πολύ μεγάλο βαθμό δείχνει ικανός να αλλάξει τα κακώς κείμενα στους ”πορτοκαλί” και να τους μετατρέψει σε μια πολύ πιο εύπεπτη και ευχάριστη στο μάτι ομάδα. Δεν είναι εύκολο οι ”Προμηθείς” να αγγίζουν την περσινή… κομψοτεχνία, που χαιρόσουν να τους βλέπεις και ήταν η πιο ”fun to watch” ομάδα του πρωταθλήματος, όμως ο πήχης μπορεί να ανέβει πολύ πιο ψηλά, από εκεί που ήταν τοποθετημένος μέχρι πριν από λίγο χρονικό διάστημα. Ο Αϊζάια Ρις, δεν είναι ξαφνικά ένας εκκολαπτόμενος… Στιβ Νας που προσγειώθηκε ουρανοκατέβατος στην Πάτρα, είναι όμως ένας κανονικότατος πλέι μέικερ, που μπορεί να διορθώσει πάρα πολλά από τα κακώς κείμενα και ήταν ακριβώς αυτό που έλειπε στην παρούσα φάση από τους ”πορτοκαλί”.
Πρόκειται για έναν εγκεφαλικό, κοντρολαρισμένο γκαρντ, με τρομερή έφεση στο διάβασμα του παιχνιδιού και των miss match, που δεν διστάζει να πάρει πρωτοβουλίες, χωρίς να υπερβάλει και να γίνεται… Ινδιάνος. Είναι παίκτης της οικονομίας και του μέτρου, που ξαφνικά προσδίδει πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια στην ομάδα του. Το γεγονός πως ο Βαρνάντο, στο σημερινό παιχνίδι βρέθηκε τόσες φορές με πλεονέκτημα στην καρδιά της αντίπαλης ρακέτας και το αξιοποίησε με το πολύ καλό του παιχνίδι από το low post, δεν είναι κάτι που έτυχε ή κάτι που προέκυψε. Άλλαξε η αγωνιστική προσέγγιση γύρω από το παιχνίδι του Αμερικάνου, γιατί υπήρχε ένας παίκτης να διαβάσει τις αδυναμίες της αντίπαλης άμυνας και να μπορεί να τροφοδοτήσει σωστά τον συμπαίκτη του, ο οποίος απόψε βρήκε άπλετο πρόσφορο έδαφος, να κάνει και αυτός ματσάρα. Όπως και ο Ιγούντου, ο οποίος μετά από τρία παιχνίδια που κάνει προσωπικό underperfoming, σήμερα βρήκε ρυθμό μέσα από τα πολύ καλά κοψίματά του μέσα στη ρακέτα και τις εξαιρετικές συνεργασίες με τον Ρις, αργότερα έβαλε και τα μεγάλα σουτ και ήταν ξανά κομβικός, κάτι που είχε να συμβεί από το ματς με την ΑΕΚ. Για να έχει κανείς μια εικόνα για τα πεπραγμένα του νεοφερμένου γκαρντ των Πατρινών, ο Ρις τελείωσε το ματς με 14 πόντους και 7 ασίστ, μένοντας 34 λεπτά στο παρκέ και χωρίς να υποπέσει ούτε σε ένα λάθος, παρά το γεγονός πως είχε πάρα πολύ μεγάλο usage στο ματς, απόντος και του Ουόκερ. Μπόνους, η εκπληκτική του ασίστ στον Λούντζη, στη φάση του 66-73, που ουσιαστικά ο Προμηθέας καθαρίζει το ματς.
Τα προβλήματα δεν λύθηκαν ως διά μαγείας με την έλευση του Ρις, όμως κάθε θετικό βήμα πρέπει να επισημαίνεται. Ο Αμερικάνος έχει κουμπώσει γάντι ως τώρα και η περιφέρεια έμοιαζε λειτουργική, ακόμα και χωρίς τον Ουόκερ. Μένει να δούμε τι θα συμβεί και στη θέση ”5”, μια άλλη… πονεμένη ιστορία για τους ”Αχαιούς” και κατά πόσο ο Σίμι Σίτου, θα δώσει αφορμές για χαμόγελα στον Ηλία Παπαθεοδώρου. Με την αθλητικότητά του έχει ένα καλό πακέτο χαρακτηριστικών, που έλειπαν πάρα πολύ από τους ”Προμηθείς”, για να συνθέσει ένα πραγματικά καλό δίδυμο με τον Καραγιαννίδη. Εάν αυτό συμβεί, σε συνδυασμό με την πολύ καλή εικόνα του Ρις, όταν επιστρέψει και ο Ουόκερ, ίσως τότε θα μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για την καλύτερη version του φετινού Προμηθέα και να δούμε ποιο είναι το πραγματικό του ταβάνι.