Πολλές φορές, για να φτάσεις στην κορυφή, για να γίνεις ο καλύτερος, για να μην… σε βλέπει κανένας, πρέπει να δοκιμαστεί το μέταλλό σου σε συνθήκες μακριά από την δική σου comfort zone. Και ο Παναθηναϊκός, για να φτιάξει αυτό το μέταλλο και να γίνει Πρωταθλητής Ευρώπης, υπήρξαν βραδιές που μέσα από τις ταλαντώσεις βγήκε πιο δυνατός, κατόρθωσε και κέρδισε σε έδρες που δεν ήταν φαβορί, βγήκε νικητής από αγώνες που δεν ήταν καν καλύτερος του αντιπάλου. Το έκανε όμως, επιστρατεύοντας τις μεγάλες προσωπικότητές του, τους παίκτες που εμπιστεύεται ο Αταμάν και το ένστικτο ορισμένων αθλητών, που μπορούν πολλές φορές να κάνουν το αδύνατο να μοιάζει δυνατό. Μέσα από όλες αυτές τις συνθήκες, που κατά καιρούς έπρεπε το ”τριφύλλι” να επιβιώσει, αυτή τη φορά δεν είχε να παίξει απέναντι σε μια από τις ελίτ ομάδες, δεν είχε να τα βάλει με το πιο ακριβό ρόστερ της Ευρώπης, είχε όμως να αντιμετωπίσει μια πραγματική ”ζούγκλα”. Και όταν λέμε ζούγκλα, δεν εννοούμε μια δύσκολη έδρα, όπου απλά ανεβαίνουν τα ντεσιμπέλ και γίνεται δύσκολη η ζωή για κάθε αντίπαλο. Μιλάμε για μια ”ζούγκλα”, ένα τσίρκο μεντράνο με όλη την σημασία της λέξης, που κάποιοι ανέχτηκαν να γίνει ματς εκεί, να μην διακοπεί και να τελειώσει κανονικά με κόσμο.
Βλέπετε, το να προπηλακίζεται η αποστολή μιας ομάδας κατά την άφιξη της σε ένα γήπεδο, είναι κάτι που για αγώνες Ευρωλίγκας δεν είναι θεμιτό. Κι όμως στο Βελιγράδι έγινε. Το να πετιούνται γυάλινα μπουκάλια προς παίκτες κατά την ώρα που προθερμαίνονται συνιστά λόγο εκκένωσης γηπέδου και είναι κάτι βλακώδες και επικίνδυνο. Κι όμως στο Βελιγράδι έγινε. Και αφού τα μπουκάλια δεν πέτυχαν/ βασάνισαν κάποιον παίκτη, το παιχνίδι ξανάρχισε σαν να μην συμβαίνει τίποτα, Το να πετιούνται δεύτερη φορά σε ένα ματς αντικείμενα κατά τη διάρκεια βολών, λες και βρισκόμαστε στην old school Τούμπα, είναι κάτι εξοργιστικό. Κι όμως στο Βελιγράδι συνέβη. Και το ματς αυτό τελείωσε κανονικά, με κόσμο στις εξέδρες και όλα μέλι – γάλα.
Κόντρα στο παράλογο που από νωρίς φάνηκε ότι θα κυριαρχήσει στη βραδιά, κόντρα στη φύση του αγώνα, που ο Ερυθρός Αστέρας είχε ορμή και ενέργεια και προηγήθηκε δύο φορές με +14, κόντρα και στα διαιτητικά φαλτσοσφυρίγματα, σε ένα ματς που οι διαιτητές ήταν δεδομένο πως θα επηρεαστούν, μετά τα όσα συνέβησαν στον αγώνα Ζαλγκίρις – Ερυθρός Αστέρας και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, οι ”πράσινοι” άντεξαν, έμειναν ψύχραιμοι και έφυγαν με ένα πολύτιμο ροζ φύλλο. Ένα ροζ φύλλο που πέραν του βαθμολογικού αντίκτυπου για το ”τριφύλλι”, στέλνει και ένα μήνυμα στην Ευρώπη, πως φέτος για να τον κερδίσουν, θα πρέπει να τα κάνουν όλα τέλεια. Για τον απλούστατο λόγο, πως πλέον το συγκρότημα του Εργκίν Αταμάν δεν σκαμπάζει από έδρες. Ο Παναθηναϊκός θα συνεχίζει να παίζει το μπάσκετ του και το κάνει άρτια. Με αρχή, μέσα και τέλος. Κι ας βλέπουν κάποιοι παιχνίδι δίχως στόχευση. Κι ας ισχυρίζονται κάποιοι πως ο Αταμάν θυμίζει τον Σούλη Μαρκόπουλο.
