Έχεις τόσα πολλά να γράψεις για όσα διαδραματίζονται ως τώρα στη σειρά του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκού για τους τελικούς της Basket League, που δεν αρκεί ένα άρθρο, μια στήλη, ένα podcast για να τα συνοψίσεις. Θες έναν τόμο να γράψεις μόνο για το αγωνιστικό σκέλος, ίσως έναν τόμο για κάθε παιχνίδι, άλλον έναν τόμο να γράψεις για τα εξωαγωνιστικά, με την τοξικότητα να έχει χτυπήσει ”κόκκινο” και ίσως άλλον έναν τόμο για όσα είδαμε μόνο στο Game 4, που ίσως αποδειχθεί και το πιο κομβικό ματς της σειράς. Δεν τελείωσε κάτι, δεν στέφθηκε ο Παναθηναϊκός πρωταθλητής (κι αν κάποιος πιστέψει πως ο Ολυμπιακός θα παραδοθεί αμαχητί στο Game 5 πλανάται οικτρά), όμως είναι τόσο ηχηρή και σπουδαία αυτή η νίκη των ”πράσινων”, που θα μνημονεύεται για χρόνια.
Η χθεσινή νίκη του ”τριφυλλιού” έγινε κόντρα στη χειρότερη διαιτησία που έχουν αντιμετωπίσει οι παίκτες του Εργκίν Αταμάν αυτή την τριετία σε αγώνες με τον Ολυμπιακό. Σε αυτό το σημείο, να πούμε πως αντίστοιχα και ο Παναθηναϊκός είχε σπρωχτεί αρκετά τη Δευτέρα και αδιαμφισβήτητα πήρε τα… σπόρια, αυτό που συνέβη χθες όμως ήταν αδιανόητο και σίγουρα δύσκολα αντιμετωπίσιμο για τους φιλοξενούμενους. Δεν είναι απλά ότι η τριάδα των Παπαπέτρου, Θεονά και Μαγκλογιάννη σφύριζε ”έδρα”, ήταν η εκ διαμέτρου αντίθετη φιλοσοφία στα σφυρίγματα. Έβλεπες τους ”πράσινους” να φορτώνονται με 4 φάουλ από το πρώτο πεντάλεπτο κάθε δεκαλέπτου, έβλεπες κραυγαλέες περιπτώσεις φάουλ να σφυρίζονται από τη μία πλευρά και να μην σφυρίζονται από την άλλη, με τους διαιτητές, για κάποιον ανεξήγητο λόγο (ανεξήγητο διότι όλη τη χρονιά έχουμε δει ακριβοδίκαιες διαιτησίες), να στέλνουν το μήνυμα στους παίκτες του Αταμάν, πως ”σήμερα δεν θα παλέψετε επί ίσοις όροις”. Δεν είναι ένα άρθρο που γράφεται με οπαδικά γυαλιά, άλλωστε ποτέ στη συγκεκριμένη στήλη δεν έχει γραφτεί κάτι πριν το φιλτράρουμε και πριν σιγουρευτούμε για όσα γράφουμε, όμως είναι αδιαμφισβήτητο και δεν συζητιέται πως οι ”ερυθρόλευκοι” είχαν τρομακτική αβάντα σε αυτό το παιχνίδι, την οποία όμως δεν μπόρεσαν να κεφαλαιοποιήσουν. Δεν τα κατάφεραν, διότι σε αντίθεση με τα υπόλοιπα παιχνίδια της σειράς, ο Αταμάν και οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν ασχολήθηκαν με τίποτε άλλο πέρα από την υλοποίηση του αγωνιστικού τους πλάνου. Δεν μίλησαν στους διαιτητές, αν και θα είχαν όλα τα δίκια, ώστε οι αντιδράσεις να είναι πολύ πιο… extreme σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια και ο Τούρκος προπονητής όταν… βγήκε από τα ρούχα του, προτίμησε να μην το εξωτερικεύσει στους διαιτητές, αλλά να βγάλει το σακάκι και να μείνει με το κοντομάνικο. Ατάραχος, σαν να έχει κουμπώσει… ηρεμιστικά στο ημίχρονο, παρακολουθούσε όσα διαδραματίζονταν και προσάρμοζε το πλάνο του, με ένα ακόμα προπονητικό… masterclass. Πλήρης απαξίωση σε όλα τα σφυρίγματα, με μοναδική αντίδραση κάποια επικριτικά βλέμματα, με αποκορύφωμα αυτό του Ναν, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω κάνει σειρά copy paste με αυτή κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Με τον Ναν να είναι ο παίκτης των κρίσιμων στιγμών, τον Γκραντ να κρατάει όρθιο το ”τριφύλλι” όταν ο Ολυμπιακός πήρε διψήφιες διαφορές, τον Λεσόρ να μοιάζει με… σκιάχτρο κάτω από το καλάθι και τον Χουάντσο να υψώνει ένα… τείχος μπροστά στη ρακέτα των φιλοξενούμενων, ο Παναθηναϊκός κέρδισε αντρίκια και μάγκικα, κάτι που δεν θα μπορούσε να το αλλάξει κανένας Παπαπέτρου, κανένας Θεονάς και κανένας Μαγκλογιάννης.
Από εκεί και πέρα, πλην του αγωνιστικού σκέλους και όσων διαδραματίζονται εντός των τεσσάρων γραμμών, υπάρχουν πράγματα πολύ πιο σημαντικά, που έχουν να κάνουν με την υγεία των παικτών, των προπονητών, αλλά – κυρίως – των φιλάθλων, που χρυσοπλήρωσαν εισιτήριο για να παρευρεθούν. Το να μην λειτουργεί κλιματιστικό και η ζέστη να είναι αφόρητη στα μέσα Ιουνίου, με 40 βαθμούς κελσίου, με τους παίκτες και τον κόσμο να παίζουν σε τόσους παλμούς, είναι ένα ΕΓΚΛΗΜΑ και αν δεν μεριμνήσει κάποιος για αυτό, δεν αργεί η στιγμή που θα έχουμε θύματα, γιατί αυτές δεν είναι οι συνθήκες για ένα τέτοιο event. Τελεία και παύλα. Κάποτε ο Ιωάννης Παπαπέτρου, μετά από ένα Λάρισα – Παναθηναϊκός έθιξε το θέμα του air condition και η δήλωση αυτή έγινε αντικείμενο χλευασμού, με το πρόσχημα ότι είχε χρησιμοποιηθεί σαν πρόσχημα, για την αγωνιστική ανεπάρκεια του ”τριφυλλιού” εκείνη την περίοδο. Κανένας δεν μερίμνησε για να αλλάξει αυτό και βλέπουμε εν έτει 2024, έναν από τους κορυφαίους συλλόγους της χώρας, σε ένα από τα μεγαλύτερα γήπεδα της χώρας, που σε 20 μέρες θα διοργανώσει Προολυμπιακό, να τελούν αγώνες υπό τέτοιες απάνθρωπες συνθήκες. Το αν φταίει η ίδια η διοίκηση του Ολυμπιακού ή αν φταίει η Κυβέρνηση ή αν φταίει η ΕΟΚ, ο ΕΣΑΚΕ και ο Ανάδρομος Ερμής, ποσώς μας ενδιαφέρει, βρείτε λύσεις για να μην έχουν δράματα στο μέλλον.
Μιας και μιλάμε για τις συνθήκες που βίωσε ο κόσμος, ο οποίος ήταν και το θύμα αυτών των συνθηκών, πρέπει να τονίσουμε σε αυτό το σημείο πως σε όλη τη σειρά, οι φίλαθλοι των δύο ομάδων είναι υποδειγματικοί. Σε μια σειρά που το level τοξικότητας έχει φτάσει στη στρατόσφαιρα, οι διοικήσεις δεν έχουν φροντίσει να κυλήσουν όλα ομαλά και υπάρχει τρομερή πόλωση, τόσο στο ΟΑΚΑ, όσο και στο ΣΕΦ, βλέπουμε άκρως μπασκετικές ατμόσφαιρες, όπως θα έπρεπε να είναι. Ούτε ευτράπελα, ούτε καπνογόνα, ούτε κροτίδες, ούτε φασαρίες, ούτε τίποτα. Τώρα, το αν 5 δίποδα στο ΟΑΚΑ και άλλα 5 στο ΣΕΦ βρίζουν και χειρονομούν από τις court seat, δεν νομίζω ότι είναι κάτι άξιο σχολιασμού, που μπορεί να χαλάσει τη γενική καλή εικόνα. Και επειδή στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να κράζουμε τον κόσμο, να πετάμε και τη γνωστή γραφική ατάκα: ”Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά”, πού και πού θα ήταν και καλό να δίναμε τα εύσημα στους φιλάθλους των δύο ”αιωνίων”, οι οποίοι μέσα σε τέτοιες συνθήκες, με ένα ”break” στο κεφάλι ο καθένας, δείχνουν να εκπολιτίζονται, να αντιλαμβάνονται και να σέβονται το προϊόν και τους κόπους της ομάδας. Ίσως περισσότερο και από τις διοικήσεις τους πολλές φορές.
