Αυτό το άρθρο θα μπορούσε να γραφτεί κάλλιστα αμέσως μετά τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, όμως πριν μπούμε στο παρασύνθημα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, γιατί ο τίτλος και το περιεχόμενο, ίσως δημιουργήσουν παρεξηγήσεις. Προφανώς, ο Εργκίν Αταμάν παίρνει άριστα στο σκέλος πως παρέλαβε έναν Παναθηναϊκό από την 17η θέση της περσινής Ευρωλίγκας και μπόρεσε μέσα σε λίγους μήνες να βάλει το… τρένο στις ράγες, να επαναφέρει τους ”πράσινους” σε διαδικασία πρωταθλητισμού. Εννοείται, πως ο Τούρκος προπονητής αποτελεί την ελπίδα της διοίκησης και του κόσμου του ”τριφυλλιού”, όχι για τη δημιουργία μιας ομάδας ”fast track”, αλλά για έναν Παναθηναϊκό που θα έχει προπονητή – κολώνα για χρόνια, με τον Αταμάν να χτίζει μια ομάδα… ονείρων, για εκατομμύρια φιλάθλους του ”τριφυλλιού”. Φυσικά όμως, αυτή η στήλη δεν δημιουργήθηκε για να χαϊδεύει αυτιά και να έχει ανθρώπους στο απυρόβλητο. Όπως κατά καιρούς έχουν επισημανθεί τα θετικά του Τούρκου, πρέπει να τονιστούν και κάποια πράγματα που δεν βγάζουν νόημα και θέτουν τον Παναθηναϊκό σε τεράστιο κίνδυνο, εν όψει του τελικού ”φίνις” της χρονιάς.
Αξιολογώντας την κατάσταση που βρίσκονταν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός τον Ιανουάριο, καταλήγω στο συμπέρασμα πως οι ”πράσινοι” αν χάσουν το πρωτάθλημα και πάνε χειρότερα από τους ”ερυθρόλευκους” στην Ευρωλίγκα, το turning point για να συμβεί αυτό, που έμοιαζε πάρα πολύ δύσκολο τότε, ήταν το μεταξύ τους παιχνίδι στο ΟΑΚΑ. Τότε οι ”πράσινοι” είχαν την ευκαιρία να… διασύρουν τους Πειραιώτες, έτσι όπως είχε κυλήσει το ματς και να τους βυθίσουν στην εσωστρέφεια, μετά από ένα ματς που είχε ακριβώς όπως βόλευε το ”τριφύλλι”. Με τους ”ερυθρόλευκους” να εμφανίζονται χωρίς τον Φαλ, να χάνουν τον Πετρούσεφ με 5 φάουλ και τον Μιλουτίνοφ με σοβαρό τραυματισμό. Ο Ολυμπιακός έπαιζε χωρίς 5άρι και βρέθηκε τρεις φορές στο -15, ωστόσο αντί οι ”πράσινοι” να κάνουν επίδειξη ανωτερότητας, ένα χαμένο lay up του Γκος, στέρησε και τη μεγάλη νίκη στους ”ερυθρόλευκους”, που μπορεί να έφυγαν ηττημένοι από το ΟΑΚΑ, αλλά είχαν στείλει ένα γενναίο μήνυμα, πως ο Μπαρτζώκας έχει δημιουργήσει μια ομάδα – Λερναία Ύδρα, που δεν μπορείς να την υποτιμήσεις, γιατί δεν μπορείς να την σκοτώσεις.
Εκείνο το βράδυ, οι Πειραιώτες έφυγαν από το ΟΑΚΑ με μια ήττα που τους γέμισε… αυτοπεποίθηση, ενώ ο τραυματισμός του Σέρβου Center, όσο οξύμωρο κι αν ακουστεί, τους έκανε καλό. Αναγκάστηκαν να βγουν στην αγορά για ψηλό και βρήκαν έναν παίκτη – λαχείο, όπως ο Μόουζες Ράιτ. Ένας παίκτης, που λίγο πριν κλείσει στον Ολυμπιακό, βρισκόταν στην εργαλειοθήκη επιλογών του ”τριφυλλιού”, είχε απασχολήσει έντονα, αφού ήταν ηλίου… φαεινότερο πως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να βγάλει τη χρονιά με ένα πεντάρι, όμως ο Αταμάν δεν τόλμησε να… πατήσει το γκάζι. Στήριξε εμμονικά την επιλογή Μπαλτσερόφσκι, την οποία ο ίδιος έχει ακυρώσει, με το να μη χρησιμοποιεί τον Πολωνό, ούτε καν στην Basket League. Λίγους μήνες νωρίτερα, είχε βάλει ”φρένο” στον δανεισμό του Μαντζούκα στον Προμηθέα, παρότι ο ίδιος ο παίκτης ήθελε να φύγει και οι διοικήσεις είχαν συμφωνήσει, όμως ο νεαρός forward, έχει καταλήξει να μην βρίσκει χρόνο συμμετοχής… ούτε στα οικογενειακά διπλά.
Ναν, Σλούκας, Γκραντ, Γκριγκόνις, Μήτογλου, Λεσόρ, άντε και Χούαντσο… Με αυτούς τους επτά παίκτες έχει επιλέξει πλέον να πορεύεται ο Αταμάν. Πιο κλειστό rotation… πεθαίνεις. Προσπαθεί τώρα τελευταία δειλά δειλά να πάρει πράγματα από τον Παπαπέτρου και έχει εξαφανίσει τον εξαιρετικό Καλαϊτζάκη του Φεβρουαρίου, ο οποίος αν και ήταν σε καταπληκτική κατάσταση όταν πήρε την ευκαιρία, ξαφνικά γράφει και πάλι… DNP. Πράγματα από τον Βιλντόζα δεν έχει πάρει ούτε κατά διάνοια, με μοναδική φωτεινή εξαίρεση ένα ματς στη Βαλένθια, ενώ και ο Χουάντσο, για τον οποίο αναφερθήκαμε νωρίτερα, προσφέρει πράγματα μόνο στην άμυνα, αφού επιθετικά δεν έχει μπορέσει ποτέ η ομάδα να λειτουργήσει για αυτόν και να τον βοηθήσει να ξεδιπλώσει το επιθετικό του ταλέντο.
Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν έτοιμος στο Super Cup, σνόμπαρε (για κάποιο λόγο που ουδείς αντιλήφθηκε) το Final 8 του Κυπέλλου, έχει χάσει δύο φορές στην Ευρωλίγκα από τον ”αιώνιο” αντίπαλό του και το μοναδικό χειροπιαστό επίτευγμά του αυτή τη στιγμή, είναι το διαφαινόμενο πλεονέκτημα έδρας στη Basket League και η παρακαταθήκη πως μετά από τρεις χρονιές σε ρόλο… κομπάρσου στην Ευρωλίγκα, οι ”πράσινοι” θα βρεθούν ξανά στα Play Offs, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Στα οποία Play Offs, είμαι πραγματικά περίεργος να δω πώς θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να λειτουργήσει και να μην… κλατάρει, με ένα rotation 6-7 παικτών, με την ευχή να μην υπάρξει κάποιος τραυματισμός και παράλληλα να αναγεννηθεί ξαφνικά από το πουθενά ο Βιλντόζα ή να αρχίσει να βάζει τα τρίποντα ο Χουάντσο. Κατά τα άλλα, η εξίσωση φαίνεται πια να δυσκολεύει πάρα πολύ.
