Έχει γράψει τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ. Με καριέρα σε μεγαθήρια του ελληνικού πρωταθλήματος (Πανιώνιος, Ηρακλής, Παναθηναϊκός, Νήαρ Ηστ, Μαρούσι), ο Γιώργος Καράγκουτης θεωρείται – και όχι άδικα – ένας από τους παίκτες που έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην Α1, ειδικά όταν αυτή θεωρούταν το κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Κερασάκι στην τούρτα σε αυτή την ιδιαίτερη καριέρα, ήταν αναμφίβολα η παρουσία του σε μεγάλες διοργανώσεις με τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας.
Ο Γιώργος Καράγκουτης μιλάει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο Sportstherapy.gr και τον Αντώνη Παναγόπουλο, σε μια απολαυστική συνέντευξη, που αποτελεί μεγάλη τιμή για εμάς:
– Κάθε καλοκαίρι που η Εθνική ετοιμάζεται να αγωνιστεί σε κάποιο μεγάλο τουρνουά, φαντάζομαι πως σου έρχονται vibes από όταν εσύ ήσουν διεθνής. Νιώθεις πολλές φορές έτοιμος να μπεις να αγωνιστείς;
Κάθε φορά που εμείς οι πρώην διεθνείς αθλητές βλέπουμε την Εθνική μας να αγωνίζεται, σαφώς και ταυτιζόμαστε με την ομάδα. Σίγουρα, θέλουμε να μπούμε και να παίξουμε και να βοηθήσουμε την επίσημη αγαπημένη μας και νομίζω ότι για κάθε παλαίμαχο αθλητή, σε οποιοδήποτε άθλημα, που έχει διακριθεί με την Εθνική ομάδα, ζει για πάντα μέσα του η φλόγα και αυτή η φλόγα «σιγοκαίει» και ανά πάσα στιγμή θέλει να μπει ξανά μέσα στο γήπεδο.
– Έχεις αγωνιστεί σε δεκάδες παιχνίδια με την Εθνική ανδρών. Υπάρχει κάποιος αγώνας ή κάποια διοργάνωση που σε έχει στιγματίσει λίγο περισσότερο;
Tα παιχνίδια που με έχουν στιγματίσει περισσότερο εμένα, είναι αυτά του Mundobasket Εφήβων του 1995. Κάθε παιχνίδι από εκείνη τη διοργάνωση είναι βαθιά χαραγμένο μέσα στη μνήμη μου. Από την προκριματική φάση στη Θεσσαλονίκη, μέχρι την τελική φάση στην Αθήνα, υπήρχε ένας τρομερός παλμός στην εξέδρα, το ΟΑΚΑ γέμιζε με 20.000 κόσμο και εμείς φέραμε τη χώρα μας στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου. Είναι μια διοργάνωση που άλλαξε τις ζωές μας και μέχρι σήμερα κανένας μας δεν έχει ξεχάσει, αφού ακόμα μας προσφωνούν ως τα «χρυσά μωρά» του ελληνικού μπάσκετ.
– Σε όλες αυτές τις αποστολές με την Εθνική ομάδα, τις ατελείωτες ώρες που περνούσατε μαζί με τους συμπαίκτες σου, υπάρχει κάποια ιστορία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Mπορώ να διηγηθώ δεκάδες ιστορίες. Τότε βέβαια δεν υπήρχαν και τα κινητά, ώστε να καταγράφουμε τις πλάκες, που γίνονταν κυρίως στις μικρές ηλικίες. Όσο μεγαλώναμε, θεωρώ πως «σοβαρεύαμε», αν και μέσα μας πάντα παραμέναμε παιδιά και σε όλες τις αποστολές κάναμε τις πλάκες μας. Στο Mundobasket Εφήβων, πήρα το μικρόφωνα τελείως ασυναίσθητα και χωρίς να έχει προσχεδιαστεί κάτι, βλέποντας μια μεγάλη συνέντευξη του Παναγιώτη Μπαρλά στα ελληνικά κανάλια, άρχισα να του κάνω ερωτήσεις σαν να ήταν Άραβας και είναι αυτά τα περίφημα «αραβικά». Αυτή η φάση με έχει σημαδέψει ανεξίτηλα, εξ ου αποκόμισα και το προσωνύμιο «Άραβας».
– Τα παιδιά από τη χρυσή φουρνιά των επιτυχιών (2005-2009) τα ξέρεις πολύ καλά. Έχεις παίξει συμπαίκτης και αντίπαλος με όλους αυτούς τους παίκτες. Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας αυτής της ομάδας και «τρυπούσε» συνεχώς το ταβάνι της;
Νομίζω ότι αυτή η φουρνιά είχε δέσει πολύ καλά εξ αρχής. Είχε έναν προπονητή, τον Παναγιώτη Γιαννάκη, που κατάφερε να τους κάνει ομάδα. Η δύναμη της παρέας και του καλού κλίματος, η οποία φαινόταν στο γήπεδο, ήταν αυτή που μας έφερνε τα αποτελέσματα όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πολύ σημαντικό, πέρα από το ταλέντο και την ποιότητα, να υπάρχει και καλό κλίμα και ο καθένας να στηρίζει τον συμπαίκτη του και να υπάρχει ένας αλτρουισμός. Αλλιώς, δεν νομίζω πως μπορεί να υπάρξει ένα καλό αποτέλεσμα.
– Πάμε και λίγο στα πιο πρόσφατα. Από το 2009 και έπειτα, η Ελλάδα είναι σταθερά μακριά από τις διακρίσεις, παρά το γεγονός ότι σχεδόν πάντα πηγαίνει με αξιώσεις για μετάλλιο. Σε τι οφείλονται οι συνεχόμενες αποτυχίες της Εθνικής μας;
Mέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει η Εθνική να μπει στα μετάλλια, γιατί ενώ φτάνουμε στην «πηγή», πάντα τα χαλάμε στα κρίσιμα νοκ άουτ παιχνίδια και κυρίως στην οχτάδα, όπου έχουμε φτάσει πολλές φορές. Αυτό που μας λείπει είναι να μπούμε δυνατά και να τελειώνουμε τα ματς από νωρίς, μπλέκουμε σε περιπέτειες, κυνηγάμε στο σκορ, όπως έγινε πέρυσι με την Γερμανία και νομίζω ότι κάθε φορά βάζουμε τον πήχη πολύ ψηλά, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να έχουμε λίγο πιο χαμηλά τη μπάλα. Πρέπει να είμαστε πιο προσγειωμένοι, να κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, να πηγαίνουμε βήμα – βήμα και στο τέλος να δούμε μέχρι πού είμαστε ικανοί να φτάσουμε.
Για την φετινή Εθνική ποια είναι η γνώμη σου; Ποιο είναι το ταβάνι της και μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε;
Η φετινή Εθνική είναι για όλους μας ένα «αίνιγμα». Δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε σε ποια θέση θα πλασαριστεί και μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Σίγουρα η απουσία του Γιάννη και κάποιων άλλων μεγάλων αστέρων είναι πολύ σημαντική, όμως πάντα ένας κύκλος κλείνει για κάποιους παίκτες και ανοίγει για κάποιους άλλους. Θεωρώ πως για φέτος πάμε και όπου βγει. Στον όμιλο μπορούμε να είμαστε στην πρώτη δυάδα και έπειτα, ανάλογα με τα ζευγαρώματα, θα δούμε αν μπορούμε να μπούμε και στην οχτάδα.
Ευχαριστούμε θερμά τον Γιώργο Καράγκουτη για την συνέντευξη και όλοι μαζί ευχόμαστε καλή τύχη στην Εθνική Ελλάδος στο Mundobasket 2023.
Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε τις προβλέψεις μας για το Παγκόσμιο Κύπελλο:
