Για τον Αντώνη Ρουμπάτο δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Όσοι ασχολούνται με το τοπικό ποδόσφαιρο γνωρίζουν την δεινότητα του έμπειρου φορ στο σκοράρισμα και αναγνώριζαν πόσο μεγάλη υπόθεση για τα δεδομένα της Α’ ΕΠΣΑ ήταν η μετακίνησή του από τον Πανμοβριακό Ριόλου στον Ατρόμητο Πατρών. Ένα παιδί που έχει τη δυνατότητα να ”σμπαραλιάσει” κάθε άμυνα στο τοπικό πρωτάθλημα και η απόκτησή του από τους Πρωταθλητές αποτέλεσε ένα ηχηρό μήνυμα, πως μοναδικός στόχος είναι το repeat. Ο Ρουμπάτος δεν άργησε να ξεκινήσει την απόσβεση με τη φανέλα της ομάδας των Ζαρουχλεΐκων, αφού στο τελικό του Super Cup, όχι μόνο σκόραρε με το ”καλημέρα”, αλλά μοίρασε και την ασίστ για το νικητήριο γκολ του Αντωνόπουλου και όπως ήταν απόλυτα λογικά, αναδείχθηκε MVP της διοργάνωσης.
Ο Αντώνης Ρουμπάτος, μετά το ονειρικό ντεμπούτο του με τον Ατρόμητο Πατρών, μιλάει στο Sportstherapy.gr και τον Αντώνη Παναγόπουλο για τις πρώτες του σκέψεις:
– Θεωρείσαι μια από τις μεγαλύτερες μεταγραφές του καλοκαιριού στη ΕΠΣΑ. Νιώθεις ότι με την εμφάνιση σου το επιβεβαίωσες αυτό και άρχισε γρήγορα η απόσβεση;
Νιώθω χαρούμενος που βοήθησα την ομάδα μου να κερδίσει το Super Cup. Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία για εμένα να μιλήσω για απόσβεση, χαίρομαι που συνέβαλα στο να έρθει η νίκη και η κατάκτηση της πρώτης κούπας της χρονιάς. Γενικά, είμαι έτσι σαν άνθρωπος που δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια, προτιμώ τις πράξεις.
– Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για σένα, μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να βρίσκεις χημεία με τους συμπαίκτες του και να πραγματοποιείς μια τόσο μεστή εμφάνιση στο πρώτο σου επίσημο ματς;
Η αλήθεια είναι πως στον Ατρόμητο ένιωσα από την πρώτη μέρα οικεία, καθώς με αγκάλιασαν όλοι από την πρώτη στιγμή. Σημαντικό πολύ το γεγονός ότι με αρκετά παιδιά έχω ξανά συνεργαστεί στο παρελθόν, έτσι δεν δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ, αλλά αντιθέτως αισθάνθηκα σαν να έρχομαι σε γνώριμα λημέρια και σε αυτό σίγουρο έπαιξε ρόλο το οικογενειακό κλίμα και ο τρόπος που με αντιμετώπισαν.
– Πως είδες το επίπεδο του τελικού; Η Θύελλα σας πίεσε στο Β’ ημίχρονο αλλά εσείς αντέξατε… Όπως είδες τη Θύελλα πιστεύεις θα είναι μια σοβαρή διεκδικήτρια του τίτλου;
Σαφώς και η Θύελλα είναι μια καλή και δουλεμένη ομάδα, με ομοιογένεια. Η αλήθεια είναι ότι μας πίεσε στο δεύτερο μέρος, αλλά μην ξεχνάμε ότι ήταν ένας τελικός που έκρινε τον πρώτο τίτλο της χρόνιας και ήμασταν μπροστά στο στο σκορ σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Το ένστικτο της επιβίωσης ανάγκασε τη Θύελλα να βγει μπροστά, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης έπαιξε το ρόλο του, ώστε εμείς να οπισθοχωρήσουμε για να κρατήσουμε το υπέρ μας σκορ. Κερδίσαμε, πανηγυρίσαμε την κούπα και αυτό έχει σημασία.
– Όσο για τον Ατρόμητο… Από τη στιγμή που παίζετε σαν πρωταθλητές, ο τίτλος είναι αυτοσκοπός;
Στόχος είναι το πρωτάθλημα ξεκάθαρα, παίζουμε σαν πρωταθλητές και θα τα δώσουμε όλα για να διατηρήσουμε τα σκήπτρα μας. Δεν το κρύβουμε θα τα δώσουμε όλα για να τα καταφέρουμε
– Και τέλος κάτι προσωπικό… Σε εξιτάρει ο τίτλος του πρώτου σκόρερ στην κατηγορία ή δεν σε αφορούν οι ατομικές διακρίσεις;
Ασφαλώς και είναι σημαντικό για ένα Σέντερ φορ να σκοράρει και να βοηθάει την ομάδα του να κερδίζει. Δεν θα βάλω το εγώ μου ή κάποια προσωπική διάκριση πάνω από την ομάδα, με υγεία, δουλειά, υπομονή έρχονται όλα .
