Συμπληρώνονται σήμερα 18 χρόνια από ένα από τα πιο iconic παιχνίδια στη σύγχρονη ιστορία της Παναχαϊκής, από τη μέρα που οι ”κοκκινόμαυροι” υποβιβάστηκαν στη Γ’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Και αυτό έγινε με τρόπο μαρτυρικό, αλλά και περήφανο, αφού ο κόσμος της Παναχαϊκής εκείνη την ημέρα έδινε… ρέστα, σε μια από τις μεγαλύτερες οπαδικές εκστρατείες, που έχει πραγματοποιήσει ποτέ επαρχιακή ομάδα.
Η Παναχαϊκή αγωνιζόταν στο γήπεδο της Φυλής, με αντίπαλο τον Θρασύβουλο, ο οποίος τότε βρισκόταν στα… φόρτε του και πρωταγωνιστούσε στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Η ομάδα της Φυλής, μέχρι και την τελευταία αγωνιστική έτρεφε ελπίδες ανόδου στην Superleague, με προαπαιτούμενο να κερδίσει τους Πατρινούς και ταυτόχρονα ο Άρης να μην κερδίσει την Κέρκυρα στο ”Κλ. Βικελίδης”, την ίδια ώρα που η Κέρκυρα και ο Εργοτέλης είχαν εξασφαλίσει και μαθηματικά την άνοδο. Από την άλλη, οι ”ροσονέρι” ήθελαν μόνο νίκη για να σωθούν και να μην πιουν το πιο… πικρό ποτήρι της ιστορίας τους, αλλά έπεσαν πάνω σε μια ομάδα διψασμένη, αποφασισμένη να μην χαριστεί. Δυστυχώς, την κατάληξη άπαντες την γνωρίζουν, αφού στο αγωνιστικό σκέλος οι ”ροσονέρι” δεν κατάφεραν να σταθούν αντάξιοι των προσδοκιών και γνώρισαν καταδικαστική ήττα με 3-1.
Αυτό που θα μείνει στην ιστορία βέβαια, ήταν η ιστορική εξόρμηση χιλιάδων Πατρινών, οι οποίοι με πούλμαν, τρένα και ΙΧ έκαναν το ταξίδι για την Αθήνα, την οποία έβαψαν ”κοκκινόμαυρη”, δυστυχώς όμως η ομάδα δεν μπόρεσε να τους επιβραβεύσει και τους χάρισε μια από τις μεγαλύτερες πίκρες που έχει βιώσει ο σύλλογος και συνολικό το αχαϊκό ποδόσφαιρο.