Η αγωνιστική περίοδος 2024-2025 ολοκληρώθηκε με ιδανικό τρόπο για την ΑΕΚ, με την κατάκτηση της 3ης θέσης και στις δύο μεγάλες διοργανώσεις που διεκδίκησε, αλλά πάνω από όλα με την επιστροφή της ομάδας σε ράγες πρωταθλητισμού. Το πραγματικά δύσκολο κομμάτι, όμως, βρίσκεται μπροστά της.
Η εγγύηση του Sakota
Είχα αναφέρει κατά τη διάρκεια της σεζόν ότι η ΑΕΚ βγάζει μία ηρεμία και μία σοβαρότητα, σε μία εποχή που δεν είχε αφήσει πίσω της τα σκαμπανεβάσματα που συνόδευαν την απόδοσή της. Ο λόγος που είχα τονίσει την ηρεμία, είχε να κάνει με τη διαχείριση των άσχημων βραδιών και την ικανότητα που έδειξε η Ένωση να αντιδρά μετά από τέτοιες. Η παρουσία του Dragan Sakota αποτελεί εγγύηση για αυτό ως ένα βαθμό, αλλά με τις αναταραχές που είχαμε δει τα προηγούμενα χρόνια στον οργανισμό, δεν ήταν εύκολο να θεωρηθεί δεδομένο κάτι τέτοιο, προτού το δούμε στην πράξη.
Πέραν του παραπάνω, ο 72χρονος τεχνικός εξασφαλίζει και ότι θα υπάρξει ένας ορθολογικός σχεδιασμός. Πολλές ομάδες αυτού του επιπέδου, έχουν πέσει στην παγίδα να υπογράψουν παίκτες με βάση το βιογραφικό τους και όχι την κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρετικοί αθλητές που αποδίδουν και σε προχωρημένη μπασκετικά ηλικία, αλλά ακόμα και έτσι, η παρουσία τους δεν είναι πάντα ευεργετική για το μέλλον του project. Η ΑΕΚ ειδικά, έχει πέσει πολλές φορές στην παγίδα αυτή, προχωρώντας σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Ο Sakota δυσκολεύτηκε με το σχεδιασμό, είχε δηλώσει κιόλας ότι χρειάστηκε να πάει αρκετά χαμηλά στη λίστα των παικτών που έψαχνε. Ωστόσο έφτιαξε ένα λειτουργικό ρόστερ, παρότι δεν είχε καθαρό point guard στη διάθεσή του.
Ο Sakota απέδειξε (και) φέτος, ότι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν πολλοί παίκτες με μεγάλο όνομα για να χτίσει μία καλή ομάδα, ενώ ταυτόχρονα, διαχειρίστηκε εξαιρετικά τόσο τους βετεράνους όπως ο Kuzminskas, όσο και τη μεγάλη προσθήκη της τελευταίας στιγμής, τον Tucker.
Ζητούμενο η διάρκεια
O τεχνικός των “κιτρινόμαυρων” δήλωσε πριν από το Final Four του Basketball Champions League ότι η Ουνικάχα Μάλαγα αποτέλεσε πρότυπο για το σχεδιασμό το περασμένο καλοκαίρι. Η ομάδα της Ανδαλουσίας αποτελεί ένα από τα πιο φωτεινά παραδείγματα ομάδων που έφτασαν να θεωρούνται επιπέδου Euroleague, χωρίς να αγωνίζονται σε αυτή.
Είναι αντικειμενικά πολύ δύσκολο για την ΑΕΚ να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, ωστόσο οφείλει να στοχεύει ψηλά. Βασικό γνώρισμα της back-to-back κατόχου του τροπαίου του BCL, είναι το γεγονός ότι έχει διατηρήσει τον κορμό της. Και αν αυτό φαίνεται λογικό και προφανές σε όσους παρακολουθούν κυρίως τη Euroleague και ειδικά τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό των τελευταίο σεζόν, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όταν μιλάμε για το αμέσως επόμενο επίπεδο.
Όπως είχε δηλώσει και παλαιότερα ο Ηλίας Παπαθεοδώρου, οι ομάδες εύχονται φυσικά οι παίκτες που θα πάρουν και κυρίως οι ξένοι, να παίξουν καλύτερα από το αναμενόμενο, αφού-ας είμαστε ρεαλιστές-αυτοί καθορίζουν το ταβάνι. Είχε προσθέσει, όμως, πως ελλοχεύει ο κίνδυνος να παίξουν…υπερβολικά καλά και να μεταπηδήσουν σε ομάδα υψηλότερου επιπέδου, ακόμα και κατά τη διάρκεια της σεζόν. Και στο σενάριο που ολοκληρώνει ο παίκτης τη σεζόν στην ίδια ομάδα πάντως, η πιθανότητα να αλλάξει αγωνιστική στέγη το καλοκαίρι, είναι συντριπτικά μεγαλύτερη από το να συνεχίσει για δεύτερη σεζόν.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που το έργο της ΑΕΚ από εδώ και πέρα, είναι πραγματικά δύσκολο. Το ρόστερ της διαθέτει παίκτες που μπορούν να αποτελέσουν βάση, αλλά το σημαντικότερο ερώτημα είναι πόσοι από αυτούς θα παραμείνουν. Η επιτυχία της Μάλαγα στην οποία αναφερθήκαμε προηγουμένως, ξεκινά από τη σταθερότητά της σε ό,τι αφορά στο ρόστερ. Σίγουρα έχει πολύ ποιοτικούς παίκτες για το επίπεδο στο οποίο αγωνίζεται, αλλά το βασικό είναι ότι δεν τους αλλάζει κάθε χρόνο.
Η επιστροφή της Ένωσης στο επίπεδο στο οποίο της αρμόζει να βρίσκεται ή τουλάχιστον το να ξεχωρίζει από όλες τις ελληνικές ομάδες πέραν των δύο “αιωνίων”, είναι το πρώτο βήμα. Ένα βήμα αρκετά δύσκολο, αν αναλογιστούμε ότι δεν πραγματοποιήθηκε σταδιακά, αλλά σε ένα καλοκαίρι. Παρόλα αυτά, η διατήρηση εκεί είναι…άλλη πίστα. Η προεργασία έχει γίνει σε ικανοποιητικό επίπεδο: ο Sakota παραμένει, η διοίκηση δείχνει (επιτέλους) οικονομικά σταθερή και το περιβάλλον εντός του οργανισμού μοιάζει εξαιρετικό, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις των παικτών. Μένει να δούμε πώς θα συνεχιστεί ο σχεδιασμός.
