Η παρουσία ή μη ενός παίκτη σαν τον Γιάννη Αντεντοκούνμπο δεν μπορεί να μην επηρεάζει σε τεράστιο βαθμό το ταβάνι ενός συνόλου. Κατά ποσό όμως θα επηρεάσει την προσέγγιση της φετινής εθνικής ομάδας;
Η προετοιμασία της εθνικής για το παγκόσμιο έχει ξεκινήσει εδώ και κάποιες μέρες, με το μεγαλύτερο ερώτημα να μην έχει απαντηθεί και να μην αναμένεται να απαντηθεί σύντομα: θα παίξει ο Γιάννης; Ο Αντετοκούνμπο υπεβλήθη σε χειρουργείο στο γόνατο πριν από μερικές εβδομάδες, με σκοπό να καθαριστεί το σημείο. Ως εκ τούτου, η συμμετοχή του στο Mundobasket κρίνεται εξαιρετικά αμφίβολη και ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα, δυνητικά μπορούν να αλλάξουν όλες οι ισορροπίες για την εθνική ομάδα.
Ένα βασικό ερώτημα που προκύπτει από την υπόθεση του Γιάννη, έχει να κάνει με την προσέγγιση του συνόλου. Στην προετοιμασία η ομάδα ετοιμάζεται να αγωνιστεί με τον Γιάννη ή χωρίς αυτόν; Σίγουρα δεν έχει επιλεγεί μια προσέγγιση μόνο, αλλά δεν υπάρχει χρόνος για αφομοίωση δυο διαφορετικών πλάνων από την ομάδα. Δευτερεύoν ερώτημα είναι κατά πόσο η ενσωμάτωσή του σε μια ομάδα που έχει μάθει να παίζει χωρίς εκείνον, μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Προτού επιχειρήσουμε να αναλύσουμε περισσότερο την κατάσταση, θα απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, με ένα ακόμη: «πόσο διαφορετική θα είναι η εθνική με ή χωρίς τον Γιάννη;».
Αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανένας, είναι το πόσο αλλάζει το ταβάνι της ομάδας ο superstar των Milwaukee Bucks. Το είπε άλλωστε και ο Δημήτρης Ιτούδης στις δηλώσεις του: “είναι τόσο μεγάλη η ποιότητα του παίκτη, που δικαιολογεί την αναμονή”. Ωστόσο, αυτό που μάλλον δε θα αλλάξει ο Γιάννης, είναι η προσέγγιση της ομάδας. Η λογική, δηλαδή, με την οποία θα μπει στο γήπεδο και τα στοιχεία που θα επιδιώξει να δείξει στο παρκέ. Ο Λαρεντζάκης με τις δηλώσεις του πως η ομάδα προετοιμάζεται με το σκεπτικό ότι δε θα έχει τον Γιάννη, απαντά σε μια από τις ερωτήσεις που θέσαμε παραπάνω, αλλά ταυτόχρονα μας λέει έμμεσα ότι η διαφοροποίηση δεν είναι μεγάλη. Πράγμα που έχει λογική εξήγηση.
Τα δυνατά σημεία του ρόστερ, είτε με τον Αντετοκούνμπο στο δυναμικό του είτε όχι, είναι τα ίδια: μέγεθος, παίκτες με έφεση στην άμυνα με αλλαγές τόσο στην περιφέρεια όσο και στη γραμμή των ψηλών, αυταπάρνηση και ικανότητα στο ανοικτό γήπεδο. Οι αδυναμίες επίσης είναι εν πολλοίς κοινές, με το σετ παιχνίδι να αποτελεί ερωτηματικό, όπως και η ικανότητα στο μακρινό σουτ. Επομένως, ο Δημήτρης Ιτούδης, όπως δήλωσε και στη media day της εθνικής ομάδας, έχει θέσει ως βασικό στόχο την επίδειξη σκληράδας και την υπέρβαση των προσωπικών ορίων του κάθε παίκτη στην άμυνα. Αυτό με τη σειρά του αποσκοπεί και στην εύρεση πόντων στο ανοικτό γήπεδο, ώστε να αμβλυνθεί και η σχετική αδυναμία του συνόλου στο αυστηρό «5 εναντίον 5». Παράλληλα, ο ομοσπονδιακός τεχνικός αναφέρθηκε και στην επιθετική προσέγγιση, η οποία θα μοιάζει αρκετά με όσα είδαμε στο περσινό Eurobasket, με τη διαφορά ότι αναμένεται οι δημιουργοί της ομάδας να διαχειρίζονται περισσότερες κατοχές.
Με βάση τα παραπάνω, λοιπόν, πώς ο Γιάννης ανεβάζει επίπεδο την ομάδα; Ένας σημαντικός παράγοντας για να κατανοήσουμε την επιρροή που μπορεί να έχει σε ένα τέτοιο σύνολο, ο δυο φορές MVP της regular season του NBA, είναι πως διαθέτει τα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε, σε υπερθετικό βαθμό. Επομένως, μπορεί να ανάγει την ομάδα από ένα καλό αμυντικό σύνολο, σε ένα εξαιρετικό. Στο transition δε, τα advanced statistics του τον τοποθετούν μεταξύ των κορυφαίων παικτών στην ιστορία του αθλήματος, στον τομέα αυτό. Ένα από τα ερωτηματικά που (σκόπιμα) παρέλειψα παραπάνω, είναι αυτό του αμυντικού rebound. Η άμυνα με αλλαγές και οι αμφιβολίες για την ικανότητα των ψηλών μας στο αμυντικό rebound, μπορούν να το ανάγουν σε σημαντικό πρόβλημα, το οποίο, όμως, ο Γιάννης μπορεί να επιλύσει σε πολύ σημαντικό βαθμό. Στα της επίθεσης, ο Αντετοκούνμπο προσθέτει ένα στοιχείο που είναι πολύ σημαντικό για σύνολα με ερωτηματικά στο σετ παιχνίδι: την προσωπική φάση. Δημιουργώντας ρήγμα σε μια άμυνα τόσο με την μπάλα στα χέρια του όσο και δίχως αυτή, χάρη στη βαρύτητά του, μπορεί να βγάλει την ομάδα από τη δύσκολη θέση, αφού είναι και εξαιρετικός πασέρ. Φυσικά, προσθέτει έναν ακόμα χειριστή στο γήπεδο, πράγμα που είναι πάντα χρήσιμο. Τέλος, δεν πρέπει να παραλείψουμε το ποσό σημαντική είναι η παρουσία ενός τέτοιου, ηγετικού παίκτη στα αποδυτήρια, αλλά και κατά τη διάρκεια των αγώνων, αφού θα είναι αδιαμφισβήτητα το «νούμερο 1» της ομάδας.
Το συμπέρασμα που εξάγεται από τα παραπάνω, είναι ότι ο Γιάννης μπορεί να κάνει την εθνική ομάδα διεκδικήτρια μεταλλίου στο παγκόσμιο κύπελλο, αλλά ταυτόχρονα ενδεχόμενη απουσία του δε θα είναι καταδικαστική για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Προτού κλείσω, οφείλω να τονίσω κάτι: τα όσα γράφτηκαν παραπάνω αφορούν στην προσέγγιση της ομάδας. Αναφέρομαι δηλαδή στα όσα θα προσπαθήσει να κάνει στο γήπεδο. Το αν θα τα πετύχει, εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως το υλικό και η προσέγγιση του αντιπάλου, καθώς και από κάποιες συγκυρίες. Ο Γιάννης κάνει, στη θεωρία πάντα, πιο εύκολη την εφαρμογή των ιδεών που υπάρχουν και προσθέτει επιπλέον στοιχεία, ανεβάζοντας το επίπεδο. Αυτό, όμως, δε σημαίνει, πως δεν υπάρχει ένα ικανό σύνολο, που μπορεί να υπηρετήσει έναν παρόμοιο προσανατολισμό, ακόμα και χωρίς τον κορυφαίο ίσως παίκτη του κόσμου.
