Δεν πρόλαβε να περάσει μία εβδομάδα από την ανακοίνωση του Evan Fournier από τον Ολυμπιακό και ο Παναθηναϊκός απάντησε με δική του “βόμβα”. Ο Cedi Osman έρχεται για να ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο τη ήδη τρομερό σύνολο του είχε στα χέρια του ο Ergin Ataman και να κάνει την κούρσα των φαβορί για την κατάκτηση της Euroleague ελληνική υπόθεση, τουλάχιστον μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Ένα πραγματικό πολυεργαλείο στη διάθεση του Ataman
Ίσως είναι αυτονόητο, αλλά ας το βγάλουμε νωρίς από την κουβέντα. Ο Osman δεν είναι μία απάντηση στη μεταγραφή Fournier με στόχο να κερδίσει το παιχνίδι των εντυπώσεων. Η ισχυροποίηση του Ολυμπιακού ίσως να αποτέλεσε επιπλέον κίνητρο, ωστόσο ο Τούρκος δίνει όντως πράγματα που έλειπαν από το “πράσινο” ρόστερ και το αναβαθμίζει. Δεν ήταν απαραίτητος για να δούμε μία πολύ ισχυρή και λειτουργική ομάδα, αλλά η παρουσία του μπορεί να δώσει λύσεις σε κάποια τελευταία ερωτηματικά.
Ο Παναθηναϊκός μπήκε στην off-season με το δείγμα μίας ολόκληρης χρονιάς, η οποία ήταν μεν απόλυτα επιτυχημένη, αλλά έδειξε με σαφήνεια τι έπρεπε να διορθωθεί. Το αμυντικό rebound ήταν ίσως το πιο σημαντικό ζήτημα, η άμυνα αδύνατης πλευράς από τα playoff και μετά είχε επίσης θέματα όταν δε βρισκόταν στο παρκέ ο Hernangomez, ενώ υπήρχαν και πιο μικρά προβλήματα, όπως η απουσία παιχνιδιού στο transition και το μέγεθος στη θέση “3”. Ο Yurtseven, πέραν του ότι φαίνεται πιο έτοιμος από τον Balcerowski να πάρει σημαντικό χρόνο συμμετοχής στο υψηλότερο επίπεδο, είναι παίκτης με έφεση στο rebound, αλλά ο συμπαίκτης του στην εθνική Τουρκίας έρχεται για να λύσει και τα υπόλοιπα.
Είχαμε αναφέρει και στο προηγούμενο επεισόδιο του Basketball Therapy, ότι ο Παναθηναϊκός έλυσε τα περισσότερα από τα ζητήματά του με τους Brown και Yurtseven, αφήνοντας κάποια μικρά ερωτηματικά. Το ένα από αυτά αφορούσε στην περιφερειακή άμυνα, αφού και πάλι μόνο ο Grant φαινόταν πως θα έχει αυτή την ικανότητα, ενώ το ζήτημα του μεγέθους το αφήσαμε σε δεύτερη μοίρα, αφού στον Ataman αρέσουν σχήματα με τρεις guard και είχε όλα τα εργαλεία για να παρουσιάσει μεγάλη ποικιλία σε αυτά. Τελικά προστέθηκε και ο Osman, όμως, ο οποίος είναι ξεκάθαρα forward και δίνει μία ακόμα λύση που μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη στην πολύ απαιτητική σεζόν που έρχεται.
Ο πρώην παίκτης των Σαν Αντόνιο Σπερς, λοιπόν, διαθέτει το μέγεθος να καλύψει και τις δύο θέσεις των forward, μπορεί να βοηθήσει στο rebound και ταυτόχρονα να υπηρετήσει το πλάνο του προπονητή του. Αυτό οφείλεται στην ικανότητά του να λειτουργήσει ως δευτερεύον χειριστής. Χάρη στο χαρακτηριστικό του αυτό, δίνει τη δυνατότητα στον Ataman να χρησιμοποιήσει σχήματα με τρεις παίκτες που είναι καλοί με την μπάλα στα χέρια, δίχως να “θυσιάζει” το μέγεθος και το αμυντικό φίλτρο. Επί της ουσίας, ο σχεδιασμός του Παναθηναϊκού μπορεί να μην απαιτούσε πολλά λεπτά από τον Παπαπέτρου, αλλά θεωρώ πως έκανε πολύ κομβικά ορισμένα χαρακτηριστικά του, σε βαθμό που ενδεχομένως να αποτελούσε ρίσκο. Πλέον, μπορεί να αντέξει μία λιγότερο καλή σεζόν του διεθνή forward, χωρίς να απαιτεί διαρκείς υπερβάσεις από τον Grigonis, που τις έκανε μεν πέρσι, αλλά μετά τη regular season αποτέλεσε στόχο για όλους τους αντιπάλους.
Το γεγονός αυτό, με τη σειρά, του μπορεί να απελευθερώσει το Λιθουανό, που είναι πολύ σημαντικός για το “τριφύλλι” αποτελώντας ουσιαστικά το μοναδικό καθαρό σουτέρ του ρόστερ. Πλέον δεν αποκλείεται να δούμε τον Grigonis να παίζει και μαζί με τον Osman και έναν εκ των Σλούκα, Brown ή Grant, για να δώσει λύσεις με την ικανότητά του στο μακρινό σουτ σε αμυντικογενή σχήματα (πχ Grant, Grigonis, Osman, Hernangomez, Lessort).
Δίνει νέες δυνατότητες χάρη στην άμυνά του
Η πολυχρηστικότητα που προαναφέραμε αυξάνεται χάρη στο επιθετικό πακέτο, αλλά στην πραγματικότητα, η άμυνα είναι αυτή που κρίνει πόσο versatile είναι ένας παίκτης. Ο Osman από τότε που πήγε στο NBA, έχει βελτιώσει πολύ σημαντικά το σώμα του. Έχοντας ύψος λίγο πάνω από 2 μέτρα και έχοντας προσθέσει αρκετά μυϊκά κιλά, ο Τούρκος πλέον μπορεί να τα βάλει με αντιπάλους που φαινομενικά είναι πιο δυνατοί από τον ίδιο.
Τα παραπάνω, στο ευρωπαϊκό επίπεδο τον καθιστούν ικανό να ανταποκριθεί αμυντικά απέναντι σε κάθε είδους forward και δυνητικά σε άμυνα με αλλαγές. Δεν είμαι βέβαιος σε τι βαθμό μπορεί να ανταποκριθεί σε αποστολές όπως να κυνηγάει πίσω από τα screen έναν πολύ καλό σουτέρ, ωστόσο το switchability που προαναφέραμε μπορεί και σε τέτοια περίπτωση να δώσει λύσεις στον προπονητή του.
Στην αρχή της παρούσας ανάλυσης αναφερθήκαμε και στο κομμάτι του αμυντικού rebound, που ουσιαστικά υπάγεται στον τομέα της άμυνας. Ο Yurtseven μπορεί να παίξει ρόλο σε αυτό, ωστόσο, με δεδομένο ότι μάλλον ο Lessort θα κλείνει τα παιχνίδια, το ρόστερ του Παναθηναϊκού χρειαζόταν και σε άλλη θέση παίκτη με έφεση σε αυτό. Στο πρόσωπο του Osman βρίσκει και αυτό το στοιχείο, λοιπόν, αφού πρόκειται για έναν παίκτη με μέγεθος όπως προαναφέραμε, ο οποίος για τη θέση στην οποία αγωνίζεται, μπορεί να θεωρηθεί καλός αμυντικός rebounder. Ειδικά σε σχήματα στα οποία θα συνυπάρχει με τον Hernangomez, μπορεί να καλυφθεί ο Lessort. Ο Γάλλος είναι undersized για τη θέση του center, ενώ παράλληλα πέρσι τον είδαμε να βρίσκεται πολύ συχνά εκτός ρακέτας, αφού στα pick and roll συνήθως ο Ataman επέλεγε τα δυναμικά hedge-out. Αυτά είχαν επίσης ως αποτέλεσμα ομάδες που μπορούσαν να κινήσουν γρήγορα την μπάλα να βρίσκουν άδεια την ρακέτα, ιδίως στο κλείσιμο των αγώνων, όταν τα πολλά λεπτά του Lessort είχαν αντίκτυπο στα επίπεδα της ενέργειάς του.
Το μέγεθος του Μήτογλου και η αμυντική δεινότητα του Hernangomez βοήθησαν σημαντικά τον Παναθηναϊκό να βρει αντίδοτο στα παραπάνω, αλλά πλέον το συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού δεν αποτελεί καν ερωτηματικό, πόσο μάλλον αδυναμία. Και εδώ συνοψίζεται επί της ουσίας και το τι θα φέρει ο Osman. Μπορεί να μην έμοιαζε απαραίτητος για τη δομή του “πράσινου” ρόστερ, αλλά αν έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο να γίνει μία ένεση ποιότητας και λύσεων, σε έναν τέτοιο παίκτη θα πηγαίναμε. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε προβλήματα να λύσει, είχε μόνο κάποια ερωτηματικά και πλέον, στη θεωρία τουλάχιστον, έχουν απαντηθεί όλα.
Το μόνο που απομένει είναι να δούμε πώς θα λειτουργήσει στο παρκέ το σύνολο του Ergin Ataman. Το να χωρέσουν όλοι και να πάρει ο Τούρκος τεχνικός το μέγιστο από τους εξαιρετικά ποιοτικούς παίκτες που διαθέτει, είναι μία πρόκληση, αλλά ο ίδιος έχει ανταποκριθεί άψογα σε ανάλογες προκλήσεις ανά τα χρόνια, χάρη στην εξαιρετική διαχείριση προσωπικοτήτων που κάνει.
Από εκεί και πέρα, έχει να κάνει και με τους ίδιους τους παίκτες και το πώς ταιριάζουν μεταξύ τους. Το να βγάζουν στο παρκέ το μέγιστο της ενέργειάς αποτελεί βασικό κριτήριο για τον Ataman, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να βάζουν και τα σουτ. Ο Osman έχει δείξει στην καριέρα του ότι είναι streaky ως σουτέρ, όπως και ο Juancho Hernangomez. Όταν νιώθει καλά, βέβαια και παίζει σε ομάδα με ξεκάθαρους ρόλους και δημιουργούς υψηλού επιπέδου, που μπορούν να του προσφέρουν με συνέπεια εύκολες εκτελέσεις, ο Τούρκος forward συνήθως δεν απογοητεύει στο κομμάτι του τριπόντου. Σπάνια θα εκτελέσει μετά από ντρίμπλα, ωστόσο στον Παναθηναϊκό δε θα χρειαστεί κιόλας αυτό. Αν είναι στα επίπεδα της περασμένης σεζόν στα spot-up, θα κάνει λειτουργικά πολλά σχήματα και θα δώσει στον Ataman πληθώρα λύσεων, όπως αναλύσαμε.
Παίκτης ομάδας με επιρροή superstar
Επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός δεν απέκτησε έναν superstar, αλλά αυτό είναι θετικό. Δεν είχε ανάγκη από έναν ακόμα παίκτη που θα μπορούσε να είναι ακόμα και νούμερο 1 σε ομάδα πιο χαμηλού επιπέδου στη Euroleague, αλλά κάποιον που θα κούμπωνε εξαιρετικά με το υπάρχον, εξαιρετικά ποιοτικό σύνολο. Το πέτυχε, λοιπόν, και με το παραπάνω, αφού ο Osman μπορεί να έχει τεράστια επιρροή στο παιχνίδι, χάρη στην ικανότητά του να προσφέρει σε διαφορετικούς τομείς του.
Επιπλέον, η εμπειρία του στη Euroleague, παρότι ήταν αρκετά διαφορετικός παίκτης τότε, είναι σίγουρα θετικό στοιχείο και θα τον βοηθήσει να προσαρμοστεί άμεσα. Τέλος, όπως είχαμε πει και για την περίπτωση του Fournier, πρόκειται για έναν παίκτη που βλέπουμε τα καλοκαίρια με την εθνική ομάδα της πατρίδας του, σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο λεγόμενο FIBA basketball, όπως και ο Γάλλος του Ολυμπιακού, ο Osman έχει πολύ περισσότερο την μπάλα στα χέρια του από ότι την είχε παίζοντας στο NBA, με ανάμεικτα αποτελέσματα. Στον Παναθηναϊκό περιμένουμε μία ενδιάμεση κατάσταση και πάλι, αλλά κυρίως off-ball παιχνίδι, τουλάχιστον όταν θα συνυπάρχει με δύο από τους τρεις ποιοτικότατους χειριστές που διαθέτουν οι “πράσινοι”. Ανάλογα, όμως, με το ποιους θα έχει γύρω του, δεν αποκλείεται να τον δούμε και περισσότερο σε ρόλο δευτερεύοντα χειριστή.
Συνολικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Παναθηναϊκός έχει προσθέσει ένα εξαιρετικό κομμάτι στο ρόστερ του και μάλιστα σε τιμή ευκαιρίας. Ο Cedi Osman αλλάζει επίπεδο ένα ρόστερ που ήδη ήταν πολύ γεμάτο, απαντά σε όποια ερωτηματικά υπήρχαν στη δομή του και καθιστά το “τριφύλλι” ένα από τα πρώτα, αν όχι το πρώτο, φαβορί για την κατάκτηση της Euroleague.
