fbpx

Το είπε και το έκανε. 834 ημέρες μετά το tweet (έτσι θα το λέμε πάντα) στο οποίο έγραφε ότι αν επιστρέψει στην Ευρώπη, θέλει να παίξει στον Ολυμπιακό, ο Evan Fournier συμφώνησε και ανακοινώθηκε από την ομάδα του Πειραιά. Ένας παίκτης τρομακτικού επιπέδου για τα δεδομένα της Euroleague, έρχεται για να αλλάξει τις ισορροπίες και να κάνει τους “ερυθρολεύκους” βασικότατους διεκδικητές όλων των τίτλων για τους οποίους θα παλέψουν.

Κουμπώνει τέλεια στο σύστημα του Μπαρτζώκα

Οι συστάσεις ενδεχομένως να είναι περιττές, αφού ο Γάλλος έχει 704 συμμετοχές σε 12 σεζόν στο NBA και πολλές διοργανώσεις εθνικών ομάδων τα τελευταία χρόνια, στις οποίες έχει πραγματοποιήσει εκπληκτικές εμφανίσεις και έχει κατακτήσει έξι μετάλλια. Είναι προφανές πως μιλάμε για έναν παίκτη με τεράστια ποιότητα, αλλά όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, τα δολάρια δεν παίζουν μπάσκετ. Ο Fournier είναι μεγάλη κίνηση για πιο σημαντικούς λόγους.

Θα το τονίζουμε σε κάθε ευκαιρία: το μπάσκετ είναι άθλημα ρόλων, χημείας και συντονισμού. Για να δώσουμε ένα απλό παράδειγμα, ναι μεν ο Παναθηναϊκός με τον Nunn πέρσι πρόσθεσε τον ποιοτικότερο παίκτη της Euroleague εκείνη τη στιγμή, αλλά αυτό δεν αρκούσε. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμούμε το ρόλο του Ataman και του Σλούκα πρωτίστως, αλλά και των υπολοίπων στο να προσαρμοστεί γρήγορα ο Αμερικανός και να κάνει τη διαφορά.

Για να επανέλθουμε στο Γάλλο, λοιπόν, οι φίλοι του Ολυμπιακού, έχουν κάθε λόγο να είναι αισιόδοξοι ότι θα συμβεί κάτι αντίστοιχο με την περίπτωση του Nunn. Και αυτό διότι ο Fournier είναι elite στην κίνηση χωρίς την μπάλα, μία ικανότητα που μπορεί να βγάλει στον αφρό κάθε παίκτη που την έχει και εντάσσεται στο σύστημα του coach Μπαρτζώκα. Τις τελευταίες παραγωγικές του σεζόν στο NBA, ο Fournier σούταρε περισσότερα τρίποντα από ότι δίποντα και η συντριπτική πλειοψηφία των μακρινών του σουτ προήλθαν από assist συμπαίκτη. Κινείται άριστα και συνεχώς χωρίς την μπάλα, δουλεύει πολύ σωστά πίσω από τα screen και όταν βρίσκει την ευκαιρία να κόψει προς το καλάθι για ένα lay-up, θα το κάνει χάρη στην εξαιρετική του αντίληψη, αλλά και όμορφα τελειώματα που έχει. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαίο να αλλάξει ριζικά τον τρόπο παιχνιδιού της μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια έχει αποθεωθεί λόγω αυτού και έχει μόνιμη θέση στην elite της Ευρώπης.

Η motion επίθεση του Ολυμπιακού ήδη αναβαθμίστηκε σε τεράστιο βαθμό από την προσθήκη του Σάσα Βεζένκοβ και ο Μπαρτζώκας έχει την ευτυχία και το δεύτερο μεγαλύτερο συμβόλαιο της ομάδας να δίνεται σε παίκτη που έχει χαρακτηριστικά τα οποία ταιριάζουν απόλυτα σε αυτό το στυλ μπάσκετ. Για να επανέλθουμε στο ζήτημα των ρόλων με ένα παράδειγμα, αυτός ήταν και ο λόγος που ο Canaan ταίριαξε περισσότερο από τον Dorsey. Ο πρώτος αντικατέστησε τον δεύτερο το καλοκαίρι του 2022, δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί και είχε αισθητά χαμηλότερα νούμερα, ωστόσο όντας περισσότερο off-ball παίκτης από τον προκάτοχό του, συνέβαλε σημαντικά στην τελειοποίηση του συστήματος. Το ίδιο ακριβώς με τον Canaan μπορεί να κάνει και ο Fournier. Όχι μόνο αυτό, όμως.

Μπορεί να δώσει νέα διάσταση στην επίθεση

Όσοι έχουν δει τον 32χρονο guard/forward μόνο με τη φανέλα της εθνικής του ομάδας τα καλοκαίρια, ενδεχομένως να απορούν με όσα αναφέρουμε παραπάνω, διότι ο Γαλλοαλγερινός έχει τελείως διαφορετικό ρόλο στους “bleus”. Λειτουργεί ως lead guard, έχοντας πολλή ώρα την μπάλα στα χέρια του, ενώ οι συμπαίκτες του τον αναζητούν για να δημιουργήσει κάτι από το μηδέν, όταν τελειώνει ο χρόνος της επίθεσης. Αυτό είχε θετικά και αρνητικά για την εικόνα του παίκτη.

Ξεκινώντας από τα αρνητικά, θα πούμε ότι στα δύσκολα ματς ή όταν δε λειτουργούσε καλά η γαλλική επίθεση (δηλαδή αρκετά συχνά τα τελευταία χρόνια), ο Fournier αναγκαζόταν να κάνει…Κολοκοτρωνέικα. Το παιχνίδι του με την μπάλα δεν εγγυάται την εύρυθμη λειτουργία μίας επίθεσης και ειδικά όσο μεγάλωνε ο De Colo, αυτό φαινόταν όλο και περισσότερο. Αποτέλεσμα ήταν πολλές δύσκολες προσπάθειες, που “χαλούσαν” τη στατιστική του νέου παίκτη των “ερυθρολεύκων” και πολλές φορές έδιναν την εντύπωση ότι δεν είναι σε καλή αγωνιστική κατάσταση. Να προσθέσουμε εδώ πως και τα χρόνια που έπαιζε σε κακές ομάδες στο NBA, επίσης διαχειριζόταν πολλές κατοχές στο pick and roll, με την αποτελεσματικότητά του να δείχνει ότι δεν είναι το δυνατό του σημείο.

Το νόμισμα έχει και άλλη όψη, ωστόσο. Μπορεί ο Fournier να μην είναι ιδανικός για primary ball handler σε μία ομάδα με υψηλούς στόχους, αλλά αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι υστερεί με την μπάλα στα χέρια. Παραπάνω διαχωρίσαμε άτυπα την πορεία του με την εθνική σε δύο μέρη: στα καλά χρόνια του De Colo και στην περίοδο της πτώσης του. Στην πρώτη, χρονικά, εποχή, λοιπόν, ο πρώην παίκτης των Νιού Γιορκ Νικς λειτουργούσε με την μπάλα ως δευτερεύων χειριστής. Και τα πήγαινε περίφημα, διότι το πλαίσιο αυτό του έδινε τη δυνατότητα να ισορροπήσει την ικανότητά του στο off-ball παιχνίδι με την ευχέρειά του στην εκτέλεση μετά από ντρίμπλα και να έχει την εικόνα του παίκτη που κάθε καλοκαίρι θαυμάζαμε όλοι.

Παίζοντας με την μπάλα, ο Fournier μπορεί να εκτελέσει μετά από ντρίμπλα από κάθε απόσταση, γεγονός που τον καθιστά υψηλού επιπέδου παίκτη τόσο στο pick and roll, όσο και απέναντι σε αλλαγές. Το τελευταίο κρατήστε το, γιατί πολλές ομάδες θα επιχειρήσουν να “βραχυκυκλώσουν” τον Ολυμπιακό με τέτοια τακτική τη νέα σεζόν και η ικανότητα του Γάλλου να τιμωρεί τα mismatch μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμη. Πέραν αυτού, οι “ερυθρόλευκοι” χρειάζονταν το σουτ μέσης απόστασης (έστω και αν σπάνια βλέπουμε την επίθεσή τους να αναζητά τέτοια, είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχει στη φαρέτρα), ειδικά από τη στιγμή που έχουν στόχο την κορυφή και θα χρειαστεί να περάσουν από δυνατές αμυντικά ομάδες για να την κατακτήσουν.

Για να κλείσουμε το κομμάτι του τι κάνει με την μπάλα ο Γάλλος άσος, έχουμε δύο στοιχεία στα οποία πρέπει να αναφερθούμε. Το ένα είναι ότι διαθέτει και παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, το οποίο μπορεί να φανεί πολλές φορές χρήσιμο απέναντι σε κοντύτερους αντιπάλους, αφού μιλάμε για έναν παίκτη με ύψος 1,98 μέτρα. Ειδικά αν συνυπολογίσουμε και ότι θα επιστρατευτούν άμυνες με αλλαγές από τους αντιπάλους, αλλά και τη διάθεση του Μπαρτζώκα να δίνει post-up στους guard του μετά το μέσο της περασμένης σεζόν.

Το τελευταίο έχει να κάνει με τη συχνότητα με την οποία ο Fournier πηγαίνει προς το καλάθι. Οι προσπάθειές του “at the rim” μειώνονταν (όπως και η αποτελεσματικότητά του σε αυτές) σεζόν με τη σεζόν στο NBA, πράγμα απόλυτα λογικό αν σκεφτούμε πρώτον ότι έπαιζε όλο και περισσότερο off-ball και δεύτερον το γεγονός ότι μεγάλωνε και ούτως ή άλλως ποτέ δεν ήταν αθλητής κορυφαίου επιπέδου. Στην Ευρώπη οι χώροι είναι πιο κλειστοί, αλλά οι αντίπαλοι δεν είναι τόσο αθλητικοί, ενώ το spacing του Ολυμπιακού αναμένεται να είναι ιδανικό. Υπό αυτό το πρίσμα, αναμένουμε να τον δούμε να πιέζει τις άμυνες και από πιο κοντά, αφού η απειλή του σουτ του είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να ανοίγει χώρους.

Συνολικά, σε ό,τι αφορά στο επιθετικό κομμάτι, αυτό που περιμένουμε είναι ένας Fournier που θα αποτελεί υβρίδιο του εαυτού του στο NBA και αυτού με την εθνική Γαλλίας. Με άλλα λόγια, θα δούμε τόσο παιχνίδι με την μπάλα, όσο και χωρίς αυτή, catch and shoot, αλλά και pick and roll καταστάσεις. Η επιθυμία του ίδιου να αγωνιστεί στον Ολυμπιακό, σε συνδυασμό με την εξαιρετική αντίληψη που έχει για το παιχνίδι, μπορεί να γεμίζει αισιοδοξία τους φίλους των Πειραιωτών (αλλά και του καλού μπάσκετ γενικότερα) ότι θα βρεθεί η καλύτερη δυνατή ισορροπία, ώστε η ομάδα τους να βγαίνει κερδισμένη από το πλήρες επιθετικό skillset του Evan Fournier.

Η προσθήκη του κάνει πιο λειτουργικό το ρόστερ

Έως εδώ, αναλύσαμε το πώς ταιριάζει ο Fournier στο playbook του Μπαρτζώκα και τι στοιχεία φέρνει. Η συνεισφορά του, όμως, μπορεί να είναι ακόμα πιο πολυεπίπεδη. Πρώτα από όλα, παρότι φαινομενικά φέρνει έναν συνωστισμό στην περιφέρεια, ταυτόχρονα κάνει πιο ξεκάθαρα κάποια πράγματα και λύνει κάποια ερωτήματα. Σημαντικό εδώ είναι ότι έχει αγωνιστεί σχεδόν το ίδιο τόσο στη θέση “2”, όσο και στη θέση “3” στην καριέρα του. Επειδή, όμως, αυτά ανήκουν σε άλλη εποχή, θα εξηγήσουμε αλλιώς τι σημαίνει στην πράξη.

Επί της ουσίας, ο Fournier μπορεί να ταιριάξει με όλους τους περιφερειακούς παίκτες του “ερυθρόλευκου” ρόστερ. Η ικανότητά του να παίξει ως τρίτος χειριστής μπορεί να αποσυμφορήσει τον Παπανικολάου, που παίζει εδώ και πολύ καιρό στα κόκκινα, το παιχνίδι του με την μπάλα τον κάνει λειτουργικό και ως δεύτερο guard, καθιστώντας λειτουργική την τριάδα που συγκροτεί με τον Walkup και τον αρχηγό της ομάδας, ενώ μέσα σε όλα, αποτελεί τρομερό δίδυμο με τον Βεζένκοβ. Ένα hand-off, ένα pick and pop ή ένα screen μακριά από την μπάλα που εμπλέκει αυτούς τους δύο μπορεί να προκαλέσει πανικό σε κάθε άμυνα και να ανοίξει τη ρακέτα για όλους τους υπόλοιπους (ο Milutinov πρέπει να είναι ευτυχισμένος αυτή τη στιγμή).

Έχουμε ασχοληθεί με την επίθεση, αφού το πακέτο του Γάλλου βασίζεται κυρίως εκεί. Ωστόσο, για να γίνουν τα παραπάνω concept λειτουργικά, απαιτείται και η άμυνα. Στο κομμάτι αυτό, ο 32χρονος guard/forward έχει δείξει ότι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής. Ο συνδυασμός του μεγέθους του με το μπασκετικό του IQ αποτελούν ιδανικά εργαλεία ώστε να επιτρέπει σε όσους ειδικεύονται στην άμυνα, να τον καλύπτουν και με το παραπάνω. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι Walkup και Παπανικολάου (αλλά και ο Williams-Goss δευτερευόντως) δε θα επιφορτίζονται με παραπάνω αρμοδιότητες από όσες μπορούν να υποστηρίξουν στην επίθεση, η αμυντική τους συνεισφορά μπορεί να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Ως μπόνους σε αυτό, βάλτε και το ότι το υψηλό επιθετικό ταβάνι της ομάδας μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες καταστάσεις set παιχνιδιού, στις οποίες η άμυνα έχει πιο εύκολο έργο, αφού έχει χρόνο να οργανωθεί.

Για να ολοκληρώσουμε τα του fit από εκεί που ξεκινήσαμε, το όλο πακέτο του Fournier πρώτα από όλα θα απογειώσει το spacing του Ολυμπιακού. Αυτό θα κάνει αυτόματα πιο εύκολη τη ζωή των χειριστών στο pick and roll, των ψηλών, αλλά και ενός ακόμα. Ο McKissic έχει ακουστεί ως βασικός υποψήφιος για αποχώρηση, αφού δε θα έχει πολύ χρόνο συμμετοχής και ειδικά στην Basket League δύσκολα θα βρεθεί στη λίστα των ξένων. Φανταστείτε όμως, πόσο μπορεί να ανεβάσει την αποτελεσματικότητά του στα drive με τόσους χώρους που θα βρει. Αν είναι και ο ίδιος “εντάξει” με έναν αισθητά μικρότερο ρόλο, μπορεί να αποδειχθεί τρομερά χρήσιμος στο πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί και να προσφέρει ακόμα και σε κρίσιμα σημεία.

Μία τεράστια μεταγραφή από κάθε άποψη

Από όποια σκοπιά και αν το εξετάσουμε, η απόκτηση του Fournier είναι τεράστια υπόθεση. Σε διοικητικό επίπεδο, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι ξεκίνησαν κινούμενοι εξαιρετικά και αποκτώντας από νωρίς τον Keenan Evans. Δεν το έβαλαν κάτω μετά από την τεράστια ατυχία του τραυματισμού του, διαμόρφωσαν το ρόστερ γρήγορα, χρύσωσαν τον Βεζένκοβ και λειτούργησαν εξαιρετικά για μία ακόμα βόμβα. Αυτή δεν είχε χαρακτήρα εντυπωσιασμού, αφού όπως αναλύσαμε εκτενώς πρόκειται για έναν παίκτη που πραγματικά δίνει στοιχεία που μπορούν να απογειώσουν την ομάδα τους.

Τέλος, ο ίδιος ο Fournier έρχεται στην Ελλάδα όντας απόλυτα συνειδητοποιημένος. Το μπάσκετ του Μπαρτζώκα τον προσέλκυσε, έχει δίψα για επιτυχίες όπως ο ίδιος δήλωσε και πέτυχε από τα πρώτα λεπτά της παρουσίας του στη χώρα μας να συνδεθεί με τον κόσμο. Μία σύνδεση που θα μεγαλώσει και άλλο, αφού φέρνει ένα star power που λίγοι έχουν στην Ευρώπη και παράλληλα είναι έτοιμος να αναλάβει ευθύνες. Είναι και clutch παίκτης, άλλωστε, και αυτοί πάντα λατρεύονται περισσότερο.


Leave A Reply