Το χθεσινό ματς του Παναθηναϊκού στο Αγρίνιο ήταν μια αποστολή, που στα δικά μου μάτια έμοιαζε αμφίρροπη. Ναι μεν οι «πράσινοι» με προπονητή τον Γιοβάνοβιτς έχουν δείξει πως πλέον έχουν αποκτήσει το know how στα παιχνίδια στην Επαρχία, εκεί που ο Παναθηναϊκός κάποτε έχανε βαθμούς με το τσουβάλι, ωστόσο το χθεσινό παιχνίδι ήταν μια ιδιαίτερη συγκυρία, επικίνδυνη για γκέλα. Από τη μία η διακοπή για εθνικές ομάδες είναι πάντοτε ύπουλη και επίφοβη, από την άλλη το μυαλό ήταν δεδομένο πως θα ταξίδευε και λίγο στη μεγάλη μάχη της Πέμπτης, με αντίπαλο τη Βιγιαρεάλ. Όλα τα παραπάνω, διαψεύστηκαν πανηγυρικά, με το «τριφύλλι» να κάνει μια εμφάνιση, που μπαίνει εύκολα στο Top 5 στην Επαρχία τα τελευταία πολλά χρόνια. Δεν είναι μόνο τα 5 γκολ που έβαλε, είναι και αυτά που δεν έβαλε, είναι η συχνότητα που πατούσε περιοχή, τα ασταμάτητα τρεξίματα και η εικόνα που έβγαζε στον αγωνιστικό χώρο, η άνεση και η επιβλητικότητα, σαν να κατέβηκε η Μπάγερν να παίξει στο Αγρίνιο. Και όλο αυτό το τέλειο παιχνίδι των «πράσινων» φέρνει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Μπερνάρ. Ο Βραζιλιάνος, ο οποίος έχει περάσει διαστήματα που αμφισβητήθηκε, πέρασε ντεφορμαρίσματα και κακές περιόδους, φέτος έχει μπει φουριόζος στη σεζόν και χθες το πιστοποίησε και με τα νούμερά του.
Για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, ο Βραζιλιάνος φέτος «κεντάει» στον άξονα. Κάνει το παιχνίδι του Παναθηναϊκού λίγο πιο όμορφο, μοιράζει σωστά τη μπάλα, πατάει περισσότερο περιοχή, σε σχέση με πέρυσι που εμφανιζόταν διστακτικός και με την εικόνα του κάνει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να… τρίβει τα χέρια του. Στο χθεσινό παιχνίδι, ό,τι ξεκινούσε από τα πόδια του ήταν υπέροχο. Ο Βραζιλιάνος έχει βάλει τρία πανέμορφα γκολ, το ένα κάνοντας κίνηση κρυφού φορ, ακολουθώντας την υπέροχη ανάπτυξη των συμπαικτών του, το άλλο πατώντας ξανά περιοχή και εκμεταλλευόμενος το τρομερό τακουνάκι του Ιωαννίδη και το τρίτο, το πιο όμορφο, με υπέροχη εκτέλεση φάουλ. Κι όμως, η δράση του Μπερνάρ δεν περιορίστηκε στα τρία γκολ. Από τα πόδια του έχει περάσει όλο το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Βλέποντας κανείς τα highlights της αναμέτρησης θα δει πως ο Μπερνάρ είχε στημένες φάσεις – φαρμάκι. Σε δύο εξ αυτών έχει βρει τους Σένκεφελντ και Μάγκνουσον σε πολύ πλεονεκτική θέση, όμως οι δύο στόπερ του Παναθηναϊκού νικήθηκαν σε αυτές τις περιπτώσεις από τον Στέφανο Καπίνο. Υπάρχει και άλλη μια φάση στο 32ο λεπτό, όπου ο Μπερνάρ στρώνει υπέροχα με τη μία στον Παλάσιος και αυτός από καλή θέση στέλνει τη μπάλα λίγο άουτ, σε συρτό διαγώνιο σουτ.
Ο Μπερνάρ από τη μέρα που ήρθε στον Παναθηναϊκό έδειξε πως είναι ένας… γητευτής της μπάλας. Τα νούμερα στην πρώτη σεζόν ήταν αμείλικτα εναντίον του, καθώς ακόμα και σε κορυφαίες βραδιές του, ακόμα και σε ματς που τα έκανε όλα τέλεια, αυτό δεν αποτυπωνόταν στη στατιστική. Δεν σκόραρε, δεν είχε πολλές ασίστ και τα φώτα πάντα πήγαιναν αλλού. Το χθεσινό ματς ήταν μια ευκαιρία για τον Μπερνάρ να ξεμπουκώσει, να απολαύσει μετά από ένα χρόνο παρουσίας του στην ομάδα μια βραδιά που όλα τα βλέμματα θα ήταν – δικαίως – στραμμένα πάνω του. Είναι νωρίς ακόμα μέσα στη χρονιά για συμπεράσματα, όμως φαίνεται πως ο Βραζιλιάνος έχει προσαρμοστεί πολύ καλύτερα από πέρυσι, ο ανταγωνισμός με τον Τζούρισιτς του κάνει καλό και θα δούμε πολύ διαφορετικά πράγματα.
