To να συνδέεις διαφορετικά αθλήματα, το να τσουβαλιάζεις ολόκληρο τον αθλητισμό της πόλης σε μερικές γραμμές κειμένου, είναι κάτι που δεν ενδείκνυται και προσωπικά δεν το έχω ξανακάνει ποτέ. Ωστόσο, θα κάνω μια εξαίρεση αυτή τη φορά, γιατί η Πάτρα βιώνει πάρα πολύ δύσκολους και περίεργους καιρούς σε επίπεδο ομαδικών αθλημάτων. Ίσως ζούμε ορισμένες από τις πιο παράξενες μέρες στο αθλητικό στερέωμα αυτού του τόπου, με την πρώτη αγάπη όλων των Πατρινών, την Παναχαϊκή, να βρίσκεται ένα βήμα πριν από την διάλυση. Για ακόμα μια φορά, τα καλοκαιρινά όνειρα χιλιάδων Πατρινών φιλάθλων για την επιστροφή του συλλόγου στη Superleague, για να εκπροσωπήσει επιτέλους επάξια την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδος στα μεγάλα σαλόνια, έπειτα από 23 χρόνια, εξελίχθηκαν σε εφιάλτες, με την ομάδα να οδεύει προς τον γκρεμό, την ώρα που η συμμετοχή της στο τοπικό πρωτάθλημα για πρώτη φορά στην ιστορία της, μοιάζει ένα σενάριο απολύτως υπαρκτό, που συγκεντρώνει πάρα πολλές πιθανότητες. Την ίδια στιγμή, μια άλλη ιστορική ομάδα της πόλης, ο Απόλλωνας, το καλοκαίρι κατρακύλησε δύο κατηγορίες και από την GBL βρέθηκε στη National League 1 (Β’ Εθνική), ενώ το Βόλεϊ που ”άνθησε” τις προηγούμενες δεκαετίες, με την ΕΑΠ και την Παναχαϊκή να εκπροσωπούν την Πάτρα στα μεγάλα σαλόνια, πλέον δεν… υφίσταται καν. Μείναμε με το Πόλο και την εξαιρετική προσπάθεια που καταβάλλουν στην Α1 η ΝΕΠ και ο ΝΟΠ, ενώ στο Χάντμπολ Γυναικών, η Ορμή Πατρών που έκανε περήφανη την Πάτρα, με την κατάκτηση συνεχόμενων πρωταθλημάτων, δεν υπάρχει πια.
Σε αυτό το “μαύρο” και “άραχνο” τοπίο που σκεπάζει την αθλητική Αχαΐα, ο Προμηθέας βγαίνει σχεδόν… ατσαλάκωτος από όλο αυτό, υποστηρίζοντας εδώ και 12-13 χρόνια ένα πρότζεκτ, το οποίο – μετά συγχωρήσεως – είναι σχεδόν… παρά φύσει πώς ευδοκιμεί στην πόλη. Η πατρινή ομάδα, όχι απλά στέκεται αξιοπρεπώς στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ, αλλά το σπουδαιότερο, εκπροσωπεί επάξια την πόλη και στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Με πορείες που πολλές φορές τρυπούν το ταβάνι και του ίδιου του οργανισμού, που επί σειρά ετών επιδεικνύει αξιοθαύμαστη συνέπεια και σταθερότητα. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την τελευταία τριετία. Και λέμε τριετία, γιατί η αλήθεια είναι πως μετά το πέρας της Πανδημίας, οι “πορτοκαλί” σταμάτησαν να έχουν αυτή την καλπάζουσα πορεία των πρώτων χρόνων, αλλά σταθεροποιήθηκαν σε ένα αρκετά υψηλό επίπεδο (κάποιοι χρησιμοποιούν το ρήμα “ταβάνιασαν”, αλλά το συγκεκριμένο ρήμα μοιάζει να αδικεί όλη την προσπάθεια). Τα τελευταία 3 χρόνια, λοιπόν, οι Πατρινοί βρέθηκαν στους “8” του EuroCup τη σεζόν 2022-23, στους “8” του Basketball Champions League τη σεζόν 2023-24 και στο Top 16 του Basketball Champions League τώρα, γνωρίζοντας πως θα παίζουν στην Ευρώπη τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο. Αυτή τη φορά η πρόκρισή τους ήρθε με έναν τρόπο που σίγουρα λίγοι περίμεναν, όταν στις αρχές Δεκεμβρίου η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου έχανε στο Δ. Τόφαλος από τη Ράστα Βέχτα και ήξεραν πως την τελευταία αγωνιστική χρειάζονται συνδυασμό αποτελεσμάτων για να περάσουν στα Play In (νίκη επί της Νίμπουργκ στην Τσεχία και ήττα των Γερμανών από την “αδιάφορη” Γαλατά). Συνέβη όμως. 50% ικανότητα των Πατρινών να περάσουν αλώβητοι από την έδρα μιας ομάδας που ως τότε δεν είχε ήττα, 50% τύχη, αφού την ίδια ώρα οι Τούρκοι χωρίς μεγάλο κίνητρο πετύχαιναν ένα μεγάλο διπλό στη Σαξονία. Όταν οι “Προμηθείς” κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την Καρσίγιακα, τα δεδομένα δεν ήταν αρχικά με το μέρος τους, αντιστράφηκαν όμως γρήγορα, όταν η ομάδα της Σμύρνης έχανε τον έναν βασικό της παίκτη μετά τον άλλον και ερχόταν στη σειρά με σύνθεση ανάγκης. Οι “πορτοκαλί” ήξεραν πια πως εκείνοι έχουν το απόλυτο πλεονέκτημα για την πρόκριση, το εξαργύρωσαν όμως έπρεπε και πήραν αυτό που ήθελαν, έστω κι αν αυτό συνέβη με τρόπο που ελάχιστοι περίμεναν.
Την ώρα που για το πατρινό φίλαθλο κοινό (που λίγο πολύ παρόμοιες αθλητικές διεξόδους ψάχνει), το 2024 ήταν ένα άσχημο έτος, ο Προμηθέας κράτησε για ακόμα μια χρονιά ψηλά το ανάστημα. Είδαμε στην Πάτρα μεγάλους αγώνες BCL (ΑΕΚ, Μούρθια, Χάποελ Χολόν) με το Δ. Τόφαλος να γεμίζει, είδαμε έναν προημιτελικό Basketball Champions League με τη Μάλαγα και το πρώτο μισό του 2025 φέρνει επίσης πολύ μεγάλους αγώνες. Ήδη οι Αχαιοί έχουν μάθει τον όμιλό τους, στον οποίο βρίσκονται η ΑΕΚ (όπως πέρυσι), η Ντερτόνα και η Βούρτσμπουργκ και φυσικά επειδή… τρώγοντας έρχεται η όρεξη, η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου θα προσπαθήσει να επαναλάβει τον περσινό της άθλο και να βρεθεί ξανά στις 8 καλύτερες ομάδες του Basketball Champions League.
