Το ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο League Phase του Conference League δεν συνιστά κάποιου είδους αμίμητη επιτυχία, ούτε κάποιο έπος. Πολλές υπερβολές, πολλά διθυραμβικά σχόλια ακούστηκαν πάνω στη χαρά και την έκσταση των πανηγυρισμών, αλλά καλό είναι, έστω και λίγες ώρες αργότερα, κάποια πράγματα και κάποιες καταστάσεις να διαχωρίζονται, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, γιατί ο Παναθηναϊκός δεν είναι ούτε Ατρόμητος, ούτε Αστέρας Τρίπολης. Οι πανηγυρισμοί λοιπόν, η όλη ευφορία που επικρατεί από χθες το βράδυ δεν σχετίζεται με την παρουσία των ”πράσινων” στο Conference, αλλά με το μέγεθος του αντιπάλου, τον οποίο απέκλεισαν και με τον τρόπο που αυτή η πρόκριση επετεύχθη. Αλλά, κυρίως, με το γεγονός πως οι ”πράσινοι” πέτυχαν τον μίνιμουμ φετινό ευρωπαϊκό τους στόχο και θα έχουν την ευκαιρία να αρχίσουν δειλά δειλά να χτίσουν ξανά το ευρωπαϊκό τους μέλλον, μαζεύοντας πολύτιμους βαθμούς, απέναντι σε αντιπάλους που δεν τρομάζουν. Ένα μέλλον που έμοιαζε υποθηκευμένο για χρόνια και για να αλλάξει αυτό, το ”τριφύλλι” ήταν υποχρεωμένο να φτάσει σε υπερβάσεις σαν την χθεσινοβραδινή.
Όχι, ο Παναθηναϊκός δεν πάτησε τη Λανς. Σε καμία περίπτωση. Ενδεχομένως, βλέποντας κανείς τη μεγάλη εικόνα, οι ”πράσινοι” δεν ήταν η καλύτερη ομάδα του ζευγαριού και μάλλον η πρόκριση ήρθε και με αρκετή δόση τύχης. Μιας τύχης, η οποία είχε στερήσει στον Παναθηναϊκό μια μεγαλειώδη πρόκριση μέσα στο Άμστερνταμ επί του Άγιαξ, μιας τύχης που πέρυσι απέκλεισε το ”τριφύλλι” από την Ευρώπη, στο ”καταραμένο” ματς με τη Μακάμπι Χάιφα στη Λεωφόρο, όταν και το ανελέητο σφυροκόπημα της ελληνικής ομάδας δεν ευοδώθηκε, αλλά αντιθέτως χάρισε στους Ισραηλινούς μια ανέλπιστη πρόκριση. Χθες είδαμε την άλλη όψη του νομίσματος, όπου σε ένα ματς που για 60 λεπτά είχε την εικόνα… ”Λιοντάρια – Χριστιανοί”, με ένα μείγμα τύχης, ικανότητας και ποιότητας, ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να πετάξει έξω τους Γάλλους, που έμοιαζαν στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ, ένα κλικ πάνω σε όλα.
Ικανότητας, γιατί ο… Άγιος Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι, έχει αποκρούσει κυριολεκτικά τα πάντα. Άναψε τη σπίθα, πιάνοντας το πέναλτι της Λανς στο πρώτο ημίχρονο, όμως δεν πρέπει να σταθούμε μόνο εκεί, αφού ο Πολωνός γκολκίπερ έχει τουλάχιστον άλλες 5 καθοριστικές και δύσκολες επεμβάσεις. Έχει πιάσει τετ α τετ, έχει αποκρούσει σουτ εξ επαφής, λίγο πριν γίνει το 1-0 και σίγουρα, αν πρέπει να αναδείξουμε κάποιον MVP, ο Ντραγκόφσκι έχει το μεγαλύτερο μερίδιο. Εκείνος ήταν και ο λόγος που οι ”πράσινοι” στην Ολλανδία έφτασαν μέχρι τη διαδικασία των πέναλτι, έχει κάνει ως τώρα ένα καταπληκτικό καλοκαίρι και δείχνει πως αρχίζει σιγά σιγά να τελειοποιεί και κάποιες αδυναμίες που εμφάνισε πέρυσι. Αναμφίβολα πάντως, η κίνηση των ”πράσινων” να τον αγοράσουν έναντι 1,5 εκατομμυρίου ευρώ ήταν ”λεφτά στην τράπεζα” και ένα μεγάλο μέρος της απόσβεσης ξεκίνησε χθες, αφού λόγω της μυθικής εμφάνισης του Πολωνού, η ΠΑΕ θα εισπράξει στο ταμείο της ένα ποσό από την πρόκριση, κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που δαπανήθηκε για την αγορά του παίκτη από την Σπέτσια.
Ποιότητας, γιατί οι ”πράσινοι” έχουν πλέον την ευτυχία να διαθέτουν ορισμένους πάρα πολύ ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, που στη θέση τους μπορούν να κάνουν την διαφορά. Ένας εξ αυτών είναι χωρίς δεύτερη σκέψη ο Τετέ, ο οποίος με την έλευσή του στον Παναθηναϊκό έχει δείξει με το ”καλησπέρα” πως έχει… αλητική στόφα, είναι ένας παίκτης που πραγματικά μπορεί να κάνει τη διαφορά και ομορφαίνει το παιχνίδι της ομάδας του. Το έδειξε ακόμα και στο Α’ ημίχρονο, όταν οι ”πράσινοι” βρίσκονταν σε παθητικό ρόλο και ο Βραζιλιάνος σου έδινε την αίσθηση πως είναι ο μοναδικός που μπορεί να κάνει κάτι από τη μέση και μπροστά. Το έδειξε και όταν ο Αλόνσο τον τοποθέτησε σε μια θέση που δεν βλέπουμε συχνά τον 24χρονο παίκτη, σε αυτή του επιτελικού μέσου. Ανταποκρίθηκε περίφημα όμως, ήταν εξαιρετικός και συνέβαλε τα μέγιστα για να ανατραπεί το σκορ του πρώτου αγώνα. Όχι μόνο με το γκολ, αλλά και με τη συνολική του παρουσία μέσα στο γήπεδο. Και φυσικά, υπάρχει και ένας Πελίστρι, ο οποίος ζήτημα να έχει κάνει 10 προπονήσεις με το ”τριφύλλι” , ωστόσο από πολύ νωρίς δείχνει πως μπορεί να δώσει τρομερές ενέσεις ποιότητας στην ομάδα του. Ενδεικτική είναι η φάση του γκολ, το οποίο είναι εξαιρετικό, με υπέροχη εκτέλεση και άμεση, με μια επαφή.
Από εκεί και έπειτα, πρέπει να αποδοθούν τα ανάλογα credits και στον Αλόνσο, ο οποίος χθες, όπως και στο Άμστερνταμ, έχει καταθέσει διαπιστευτήρια, με πολύ έξυπνο και σωστό κοουτσάρισμα. Δεν έκανε το παιχνίδι ροντέο, αλλά περίμενε τη Λανς, ξέροντας πως ο Παναθηναϊκός, παρότι είναι γηπεδούχος, αν πάει το ματς σε τέμπο ”run & gun”, oι Γάλλοι υπερέχουν κατά κράτος. Φαινόταν άλλωστε, η ευκολία με την οποία οι φιλοξενούμενοι έβγαιναν στο transition, ο τρόπος με τον οποίο μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσουν προβλήματα στην άμυνα των ”πράσινων” και μπορεί κάλλιστα κανείς να σκεφτεί τι θα συνέβαινε, εάν επέλεγε ο Ουρουγουανός τεχνικός να ανοιχτεί ο Παναθηναϊκός και να έχει ψηλά τις γραμμές του, απέναντι σε μια ομάδα ταχυδυναμική. Πανωλεθρία. Αντ’ αυτού, ορθώς σκέφτηκε να ”σβήσει” το παιχνίδι και να μείνει μέσα σε αυτό όσο περισσότερο γίνεται. Θα μπορούσε αυτό να μην έχει συμβεί, αφού χρειάστηκε ο Ντραγκόφσκι να πραγματοποιήσει μεγάλες αποκρούσεις, όμως περιόρισε τον κίνδυνο, έχοντας προαποφασίσει να χτυπήσει στο τελευταίο ημίωρο του αγώνα. Και το έκανε όπως έπρεπε, Τόσο με αλλαγές προσώπων, αλλά και με εσωτερικές αλλαγές. Αντί του αρνητικού Μπακασέτα, που δεν ταίριαζε σε ένα τέτοιο ματς λόγω τρεξιμάτων μπήκε ο Μαξίμοβιτς, με τον Τετέ να περνάει στον άξονα. Παράλληλα, βγήκε ο επίσης μέτριος (εδώ και καιρό) Τσέριν και μπήκε στο ματς ο Μαντσίνι, ο οποίος και τρεξίματα είχε και τακτικά έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά. Και κάπως, ο Παναθηναϊκός ξαφνικά απέκτησε πολύ πιο στιβαρό κέντρο, με τον Μαξίμοβιτς να κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά και να βοηθάει πάρα πολύ σε αυτό τον τομέα. Σε αυτό το σημείο, καλό είναι να σταθούμε στην τρομερή δουλειά που έκανε ο Σέρβος χαφ στον αγωνιστικό χώρο, ο οποίος στον ανασταλτικό κομμάτι ήταν τρομακτικός και έχει καίρια συνεισφορά για να έρθει η πρόκριση για τον Παναθηναϊκό. Πρόκειται για έναν παίκτη, που όταν αποκτήθηκε, το στάτους της μεταγραφής ήταν πολύ υψηλό και αν μέχρι τώρα η αμφισβήτηση ήταν έντονη, ελέω των μέτριων εμφανίσεων, χθες σε 30 λεπτά παρέθεσε ένα πολύ καλό δείγμα του τι μπορεί να προσφέρει. Μαζί και με την έλευση Βαγιαννίδη αντί του Κώτσιρα στα δεξιά, το ”τριφύλλι” έγινε πιο άμεσο, πιο γρήγορο και όλα γίνονταν ακριβώς όπως τα ήθελε και σχεδίασε ο Αλόνσο.
Y.γ: Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στην εκπληκτική παρουσία του Γέντβαι σε ολόκληρο το 90λεπτο. Είναι πραγματικά απροσπέλαστος και μην λησμονεί κανείς πως η δουλειά του γίνεται πολύ πιο δύσκολη, αφού αναγκάζεται να έχει τον ρόλο του αριστερού στόπερ, στο πλάι του Ίνγκασον, αν και η φυσική του θέση είναι στα δεξιά. Ο Κροάτης χθες δεν άφησε τίποτα να περάσει, έχει καθοριστική συμβολή στα πάντα και μαζί με τον εξαιρετικό Ίνγκασον (όσο ήταν μέσα), αλλά και τον Σένκεφελντ (μόλις μπήκε), κατόρθωσε να καταθέσει ένα πραγματικό ”masterclass” της θέσης.
