Βλέποντας τον Προμηθέα να βρίσκεται μια ανάσα από τους ”8” του Basketball Champions League, μια επιτυχία που αν εκπληρωθεί, την κατατάσσω σε μια από τις 2-3 μεγαλύτερες επιτυχίες του οργανισμού, βάζοντας μέσα όλες τις παραμέτρους, μου έρχονται vibes από την κατάσταση που επικρατούσε στον αθλητισμό της πόλης, όταν ξεκινούσα να ασχολούμαι και να παθιάζομαι με την στρογγυλή θεά. Ήταν εποχές, κάπου το 2009 και 2010, όταν όντας μικρό παιδάκι, με δίψα να πάει στο γήπεδο και να παρακολουθήσει ένα μεγάλο αθλητικό event, οι διέξοδοι ήταν ελάχιστοι.
Η Παναχαϊκή βολόδερνε στη Γ’ Εθνική και κάθε χρόνο έχανε την άνοδο με τον κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, Απόλλωνας και Ολυμπιάδα είχαν υποβιβαστεί από την Α1 στο Μπάσκετ και οι ομάδες που κρατούσαν ψηλά τη σημαία του πατραϊκού αθλητισμού, ήταν πρωτίστως η Ορμή Λουξ, που κυριαρχούσε στο Γυναικείο Χάντμπολ (αλλά να πω την αμαρτία μου ποτέ δεν έγινε φανατικός φίλαθλος του σπορ), η ΕΑΠ στο Βόλεϊ και ενίοτε ο ΝΟΠ και η ΝΕΠ στο Πόλο, που ανεβοκατέβαιναν, μεταξύ Α1 και Α2. Τα δύο μεγάλα σπορ, εκεί που κάποτε η πόλη μεσουρανούσε και δεν διανοούνταν οι παλαιότεροι να μην έχει ομάδα στη μεγάλη κατηγορία, βρίσκονταν σε πλήρη απαξίωση και η αλήθεια είναι πως αυτό με στεναχωρούσε, γιατί ζήλευα τα αντίστοιχα παιδιά άλλων πόλεων, με το φτωχό μου και παιδικό μυαλό. Έβλεπες τότε τη Λάρισα να έχει δύο ομάδες στην Α1 (AEΛ, Ολύμπια) και φυσικά την ΑΕΛ στη Σούπερ Λίγκα, την Καβάλα να έχει ομάδα και στη μπάλα και στο μπάσκετ, τα παραδείγματα πάρα πολλά και η αχαϊκή πρωτεύουσα σε… μιζέρια.
Γυρνάω και πάλι στον Προμηθέα, αφού θα αναρωτηθεί κάποιος ”προς τι αυτή η εισαγωγή”. Είναι ευλογία για την πόλη να έχει μια ομάδα που πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Προμηθέας από τότε που ανέβηκε στη Basket League και έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό, δεν φτιάχτηκε απλά για να υπάρχει. Φτιάχτηκε με ένα όραμα, που συνεχώς προοδεύει και δίνει την ευκαιρία στον Πατρινό και στον κάτοικο της ευρύτερης περιοχής, να βλέπει κάτι διαφορετικό, κάτι ποιοτικό και να ξεφεύγει από την ευρύτερη καθημερινότητα. Δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο τη σήμερον ημέρα, μια ομάδα επαρχίας να έχει καθιερωθεί στα ευρωπαϊκά σαλόνια, να αφήνει πίσω της παραδοσιακές ομάδες της Basket League (ΑΕΚ, Άρης, ΠΑΟΚ) και συνεχώς να έχει κάτι να επιδείξει. Αντικαθιστώ το ”τώρα” με όσα βίωνε ο αθλητισμός της πόλης πριν μια δεκαετία και σκέφτομαι τι θα έδινα τότε, για να βλέπω ευρωπαϊκούς αγώνες στην Πάτρα. Και ΞΑΝΑΛΕΩ. Όχι ευρωπαϊκούς αγώνες μιας ομάδας που κατεβαίνει φιλική συμμετοχή, αλλά μιας ομάδας που πλέον έχει αποκτήσει ευρωπαϊκό brand name και μέταλλο, που καλά καλά δεν έχουν καταφέρει να χτίσουν ομάδες, με πολύ πιο μακρά ιστορία και διαδρομή από τους ”Προμηθείς”.
Την προσεχή Τετάρτη, η Πάτρα θα ζήσει μια από τις κορυφαίες της στιγμές αθλητικά. Όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά σε όλα τα σπορ. Ο Προμηθέας έχει τη μοναδική ευκαιρία να σφραγίσει το εισιτήριο για την προημιτελική φάση του Basketball Champions League. Ανάμεσα σε ομάδες με τεράστια ιστορία, ρόστερ επιπέδου και πολλά χρήματα. Ανάμεσα σε συλλόγους από πόλεις – κέντρα της Ευρώπης, η Πάτρα θα έχει τον δικό της εκπρόσωπο. Κάτι που, για να συμβεί, χρειάστηκαν πάρα πολλές θυσίες, πάρα πολλές ώρες δουλειάς και προσπάθειας, μέχρι τελικά να υλοποιηθεί και να πάρει σάρκα και οστά. Είναι η ώρα που ο κόσμος της Πάτρας, καλείται να μιλήσει, να στείλει το δικό του μήνυμα και να επιδοκιμάσει την ομάδα, που όλα αυτά τα χρόνια τον εκπροσωπεί και τον κάνει υπερήφανο.
Υ.γ 1: Τη σεζόν 2019-20, ο Προμηθέας θα έπαιζε αγώνες για το Final 8 του Eurocup με την Τόφας, με πλεονέκτημα έδρας, αλλά ο Covid του το στέρησε, με τους ”πορτοκαλί” να μένουν με το μεγαλύτερο WHAT IF της ιστορίας τους. Ίσως η ιστορία κάτι να χρωστάει στους ”Αχαιούς” και το ”What If” να απαντηθεί φέτος. Έστω με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση.
Υ.γ 2: Θα πει κάποιος ”Μα καλά, και πέρυσι ο Προμηθέας πήγε στους 8 του Eurocup και κάνεις σαν να μην συνέβη ποτέ”. Φυσικά δεν το ξεχνάω, φυσικά ήταν μεγάλη επιτυχία, αλλά έτσι όπως έχει γίνει το Eurocup την τελευταία τριετία, με το format – ξεπέτα που έχει θεσπίσει η διοργανώτρια αρχή, οι Πατρινοί έδωσαν ένα παιχνίδι… μιας χρήσης στην Τσεχία με την Προμετέι, ενώ ο δρόμος για να φτάσουν ως εκεί και οι ομάδες που αντιμετώπισαν, ήταν σαφώς πιο βατές από αυτές που έχουν βρει φέτος στον δρόμο τους. Οπότε τη φετινή επιτυχία την βάζω πολύ πιο ψηλά, σε σχέση με την περσινή, χωρίς να υποτιμώ φυσικά τα περσινά πεπραγμένα των ”πορτοκαλί”.
