Δεκαέξι ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που αντάμωσαν στο Κύπελλο Ελλάδος Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, πάντα κάτι συνέβαινε και δεν βλέπαμε ποτέ ”αιώνιο” ντέρμπι, με τελευταία ανάμνηση, εκείνο το αλησμόνητο 4-0 των ”ερυθρόλευκων” στη φάση των ”16” της σεζόν 2007-08, που μένει χαραγμένο στη μνήμη για το απίστευτο γκολ του Λούα Λούα στο Α’ ημίχρονο και το ψαλιδάκι του Νούνιεζ στην επανάληψη. Στο άκουσμα της Κλήρωσης του ζευγαριού, περιμέναμε πώς και πώς να δούμε δύο μεγάλα ντέρμπι, αλλά αντί αυτού, μάλλον οι οπαδοί και των δύο ομάδων βρίσκονται σε διαδικασία απαξίωσης των ομάδων τους.
Ο πρωτοπόρος της Superleague, Παναθηναϊκός, για ακόμα μια φορά γίνεται ”θύμα” της διοίκησής του, που έβαλε πρωτοφανή… τρικλοποδιά σε μια από τις ομορφότερες ιστορίες που είχαν δημιουργηθεί εδώ και χρόνια στο πράσινο στρατόπεδο. Ο ”στρατηγός” Ιβάν Γιοβάνοβιτς εκδιώχθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη, έχοντας την καθολική στήριξη των οπαδών των ”πράσινων”, οι οποίοι είχαν πάρει ξανά… πίσω τις Κυριακές τους, εξαιτίας του αποτυπώματος που άφησε δύο χρόνια στη Λεωφόρο ο Σέρβος τεχνικός. Ένας λαός που υπέφερε την τελευταία δεκαετία, με αφαιρέσεις βαθμών, μπάτζετ στα τάρταρα, αντιποδόσφαιρα τύπου Μπόλονι και μαθητευόμενους μάγους όπως ο Πογιάτος, άρχισε ξανά να ονειρεύεται, να πηγαίνει στο γήπεδο, να ζει και να αναπνέει περιμένοντας να ξαναδεί τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό. Η ΠΑΕ στάθμισε τα δεδομένα, ζύγισε τα υπέρ και τα κατά και ψήφισε ”Ivan out”. Χωρίς καν να τον ενημερώσει. Έναν άνθρωπο που εξαιτίας του, ο κόσμος του Παναθηναϊκού έβαλε… νερό στο κρασί του και προκειμένου να στηρίξει το πρότζεκτ του Σέρβου, έδωσε άφεση αμαρτιών στη διοίκηση και έκανε τα στραβά μάτια σε όλες τις ανορθογραφίες που ακόμα υπάρχουν.
Η αντικατάσταση του Γιοβάνοβιτς και η έλευση του (κατά τα άλλα σπουδαίου) Φατίχ Τερίμ, συνοδεύτηκε και από όργια φημών για πρωτοκλασάτες μεταγραφές. Ο Μπακασέτας θα έκλεινε στον Παναθηναϊκό, ο στόπερ που θα ερχόταν θα ήταν υψηλής κλάσης, οι μεταγραφές θα γίνονταν γρήγορα, αφού πλέον δεν υπήρχε ο αργός στις μεταγραφές Ιβάν. Και τελικά τι έγινε; Το ”τριφύλλι” 15 ημέρες μετά την έλευση του Τούρκου, ακόμα δεν έχει πάρει στόπερ και θα κατέβει να παίξει ένα από τα κρισιμότερα ματς της χρονιάς με ενάμιση στόπερ. Και όλη η υπομονή δεν έγινε για να έρθει ο Τιάγκο Σίλβα ή ο Σέρχιο Ράμος, αλλά κάποιος Ακαϊντίν, που ήταν 5ος σέντερ μπακ στη Φενερμπαχτσέ. Για αυτόν όλη η αναμονή και η καθυστέρηση. Για να έρθουν τέτοιου είδους ποδοσφαιριστές και να μπορεί ο ιδιοκτήτης να κάνει τις μπίζνες του, εκδιώχθηκε κακήν κακώς, ο μοναδικός προπονητής εδώ και πολλά χρόνια, που ενέπνευσε όλους τους Παναθηναϊκούς και έφερε ανθρώπους πίσω στο γήπεδο, ακόμα και εκείνους που είχαν να πατήσουν από εποχές… Βαρδινογιάννη.
Ο Παναθηναϊκός αύριο παίζει με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο Ελλάδος, είναι στην 1η θέση της Superleague, πράγμα όχι και πολύ συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια, ωστόσο στην πλειοψηφία του κόσμου δεν υπάρχει καμία προσμονή, καμία ανυπομονησία, κανένα άγχος. Ο Παναθηναϊκός του Ιβάν δεν υπάρχει πια, ο Παναθηναϊκός ”των Παναθηναϊκών” σταμάτησε να υπάρχει και όλα πλέον έχουν αντικατασταθεί από μπίζνα, χρήμα και συμφέροντα. Από μία διοίκηση με αμφιβόλου φερεγγυότητας, που πέρυσι δεν προστάτεψε την ομάδα, την έστειλε στο στόμα… του λύκου και έκανε δώρο το πρωτάθλημα και τον ιδρώτα των παικτών. Ποιος Παναθηναϊκός πλέον, μετά από το τελευταίο άδειασμα των Χριστουγέννων, κάθεται να ασχοληθεί σοβαρά και να χαλάσει τη ζαχαρένια του; Για ποιο λόγο; Για να προδοθεί ξανά; Όλοι έχουν συστρατευτεί ξανά γύρω από το μπάσκετ, εκεί όπου υπάρχει υγεία και διαφαίνεται κάτι σπουδαίο στον ορίζοντα… Ποιο ντέρμπι και ποιο Κύπελλο; Δεν τρώμε πια κουτόχορτο…
Πάμε και λίγο στον Ολυμπιακό. Πιστεύετε ότι υπάρχει υγιώς σκεπτόμενος φίλος των ”ερυθρόλευκων”, που δεν αναγουλιάζει με την τακτική που χρησιμοποιείται τα τελευταία δύο χρόνια από την διοίκηση της ομάδας και τα φιλικά προσκείμενα σε αυτούς ΜΜΕ. Πιστεύετε ότι υπάρχει σοβαρός φίλαθλος που δεν σιχαίνεται όλη αυτή τη βρώμα και τη μπόχα που αποπνέουν ανακοινώσεις, οι οποίες εμμέσως πλην σαφώς, απευθύνουν κάλεσμα σε βίαιες πράξεις. Το μότο ”Αν αδικείται ο Ολυμπιακός μας, κάντε τα όλα λίμπα”, οι εκκλήσεις προς τον Πρωθυπουργό να σταματήσει το πρωτάθλημα, κάθε φορά που οι Πειραιώτες δεν παίρνουν ένα σφύριγμα και η συντονισμένη προσπάθεια έμμισθων δημοσιογράφων να κάνουν το άσπρο – μαύρο, δεν δημιουργούν αποστροφή στον κόσμο της ομάδας;
Ο φίλαθλος του Ολυμπιακού, κάποτε έβλεπε Τζιοβάνι, Ριβάλντο, Καστίγιο, Τουρέ, Ιμπαγάσα, Μιραλάς, Ζε Ελίας. Υπήρχαν παίκτες που γούσταραν να πάνε για αυτούς στο γήπεδο, υπήρχαν ποδοσφαιριστές που δημιούργησαν γενιές και γενιές Ολυμπιακών, οι ”ερυθρόλευκοι” είχαν μια ταυτότητα και ένα πλάνο. Τώρα τι έχουν; Ένας σύλλογος που αλλάζει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα, δεν ξέρεις καλά καλά ποιοι παίκτες ανήκουν στην ομάδα, αφού άλλοι εμφανίζονται και άλλοι εξαφανίζονται, δίνονται δανεικοί και επιστρέφουν και ξαναγίνονται βασικοί, μια κατάσταση που δεν αρμόζει στο πρεστίζ και την ιστορία των ”ερυθρόλευκων”. Και μέσα σε όλα αυτά, ένας Φορτούνης, που είναι το μοναδικό κομμάτι που φέρνει μνήμες από το ένδοξο παρελθόν (σε επίπεδο προσωπικοτήτων) της ομάδας. Αλλά δεν αρκεί μόνος του να κρατήσει τη σημαία ψηλά, όσο υπάρχουν άνθρωποι που μικραίνουν την ιστορία του σωματείου και φέρνουν αποστροφή με δηλώσεις και τακτικές, που παραπέμπουν σε άλλες εποχές.
Για τον μέσο Ολυμπιακό, μεγαλύτερη αξία έχει ο αγώνας των ”ερυθρόλευκων” με την Μπαρτσελόνα στην Ευρωλίγκα που διεξάγεται ταυτόχρονα. Στο μπάσκετ υπάρχει κάτι νοικοκυρεμένο, ένας προπονητής που μιλάει στο DNA των οπαδών των Πειραιωτών, παίκτες – σημαίες που τους γουστάρει ο κόσμος και ένα πλάνο (με τα πάνω του και τα κάτω του), που αξίζει στήριξης μέχρις εσχάτων. Ναι, πάντα ο Ολυμπιακός θέλει να κερδίζει τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο και τούμπαλιν, στην πραγματικότητα όμως το μόνο που θα έχει μείνει είναι το γόητρο, γιατί όλα τα υπόλοιπα, αγωνιστικά και αξιακά, έχουν φύγει περίπατο.
