Πριν από λίγες εβδομάδες εκφράστηκε μέσω αυτής της στήλης, η δικαιολογημένη αποστροφή μερίδας του κόσμου (και φυσικά του γράφοντος), για την αρρωστημένη κατάσταση που επικρατεί στο… κοινωνικό πείραμα, που ονομάζεται ”ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός”. Δεχθήκαμε πολλά εγκωμιαστικά και κολακευτικά σχόλια, δεχθήκαμε και αυστηρή κριτική από ανθρώπους που δεν ενστερνίζονταν όσα λέχθηκαν σε αυτό το κείμενο περίπου 1000 λέξεων. Δεκτές και κατανοητές όλες οι απόψεις, απλά νομίζω πως ωρίμασαν οι συνθήκες να επανατοποθετηθούμε, με κάποιες νέες απορίες που έχουν γεννηθεί σε μια ακόμα μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου. Τα περισσότερα ερωτήματα είναι ρητορικά, γιατί άπαντες γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά (ή έστω φανταζόμαστε) τι συμβαίνει στο παρασκήνιο, τι πλέγμα προστασίας έχει δημιουργηθεί γύρω από τη διοίκηση του ”απολύτως τίποτα”, ωστόσο θα επιλέξουμε εμείς από αυτό το βήμα να γινόμαστε καμία φορά οι ”κακοί” της ιστορίας. Θα είμαστε αυτοί που βλέπουμε και… δράκους στο παραμύθι, κυρίως επειδή φοβόμαστε μην γλιστρήσουμε από τα τόσα… σάλια. Τα ερωτήματα αυτή τη φορά δεν θα τα τεθούν προς τους ανθρώπους της διοίκησης (τους έχουμε μάθει τόσα χρόνια, καλώς ή κακώς), αλλά προς αυτούς που υποτίθεται πως επιτελούν το έργο της ενημέρωσης του ”πράσινου” φίλαθλου κοινού (γελάει και ο κάθε πικραμένος). Οι ερωτήσεις δεν θα έχουν αιρετικό περιεχόμενο, αλλά θα διατυμπανίσουν όσα απασχολούν τον μέσο φίλαθλο του ”τριφυλλιού”, που έχει το κουράγιο και την υπομονή να παρακολουθούν ακόμα το ”πράσινο” ρεπορτάζ.
– Υπάρχει ένας παίκτης στο ρόστερ του Παναθηναϊκού που ονομάζεται Πάλμερ – Μπράουν. Τον είδαμε τελευταία φορά κάπου στα μέσα του Σεπτεμβρίου, έκτοτε… εξαφανίστηκε και δεν έχουμε μάθει νέα του, παρά μόνο πως είναι ανέτοιμος να αγωνιστεί. Επιθυμεί κάποιος να βγει να ενημερώσει τι συνέβη και χάσαμε τα… ίχνη του;
– Υπάρχει ένας άλλος παίκτης του Παναθηναϊκού, που ονομάζεται Μπαρτ Σέκενφελντ, τυγχάνει μάλιστα να είναι ένας εκ των πιο εμβληματικών φυσιογνωμιών της ομάδας, λόγω της διαδρομής του από τα χρόνια της ανυποληψίας στο… σήμερα, που ο Παναθηναϊκός πρωταγωνιστεί. Μπορεί κάποιος να μας πει υπεύθυνα γιατί δεν υπάρχει ο Ολλανδός στην αποστολή σχεδόν ποτέ επί Φατίχ Τερίμ, για να μπαίνουν ποδοσφαιριστές σαφώς κατώτεροι ποιοτικά; Πρόβλημα τραυματισμού; Πειθαρχικό παράπτωμα; Ή κάτι άλλο;
– Yπάρχει μια νέα μόδα στα τελευταία παιχνίδια, να μαθαίνουμε την ενδεκάδα ώρες ολόκληρες πριν τον αγώνα. Τι φάση ακριβώς; Ποιος άνθρωπος μέσα από την ΠΑΕ βγάζει διαρροές για την ενδεκάδα ενός παιχνιδιού και ποιος σας έχει πει πώς αποτελεί δικό σας δικαίωμα και θεμιτό τρόπο άσκησης του επαγγέλματός σας, να βγάζετε στη… φόρα ενδεκάδες, για να δείξετε πως… τάχα μου, είστε μέσα στα πράγματα.
– Μάθετε λοιπόν πως ΔΕΝ είστε μέσα στα πράγματα. Μάθαμε για την απομάκρυνση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τούρκικο δημοσίευμα. Είτε λοιπόν δεν ξέρατε τα ”του οίκου σας” (λέμε τώρα), είτε προτιμήσατε να κάνετε αβαβά ένα θέμα (ενώ το γνωρίζατε), προκειμένου να κάνετε δημόσιες σχέσεις. Άρα ΔΕΝ κάνατε σωστά την δουλειά σας και δεν βγήκατε ποτέ να πείτε την αλήθεια στον κόσμο, για ένα από τα πιο ”καυτά” ζητήματα ever, που πλήγωσαν, ξενέρωσαν και δίχασαν τον κόσμο του Παναθηναϊκού.
– Και τέλος: Πέρα από τα NON PAPER, έχετε δικό σας ρεπορτάζ, δικές σας πηγές και όρεξη να εργαστείτε και να ψάξετε τα παραμέσα ή απλά κατεβάζετε αμάσητα, χωρίς φίλτρο, τα ξεροκόμματα που σας πετάνε;
Όπως ειπώθηκε και παραπάνω, απάντηση δεν υπάρχει και μάλλον δεν θα υπάρξει και ποτέ. Είναι πολύ καλά οργανωμένο όλο αυτό, για να χαλάσει από ένα άρθρο που έρχεται κόντρα σε όλα όσα διαδραματίζονται εντός ενός τεράστιου συλλόγου. Οι πηγές πληροφοριών είναι πολύ συγκεκριμένες, για αυτό το λόγο θα συνεχίσουν να βγαίνουν προς τα έξω, αυτά που ”πρέπει” να βγαίνουν προς τα έξω, αυτά που δεν θα χαλάνε τη ”μαγιά”.
Υ.γ: Για όποιους ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τις λέξεις, ήταν πολύ εύκολο να καταλάβουν πως το ”φάγωμα” του Γιοβάνοβιτς ήταν θέμα χρόνου. Έγινε τόσο όμορφα, γλυκά και ανώδυνα η απομυθοποίηση και η απομάκρυνση του Σέρβου έγινε στο τέλειο… timing, με τον κόσμο να είναι ”τιμωρημένος” από το κράτος και να μην μπορεί να πάει στο γήπεδο. Ήταν τόσο στοχευμένη και ”to the point” η κριτική στον Γιοβάνοβιτς, που ο μέσος φίλος του Παναθηναϊκού ή αλλιώς το μέσο ”θύμα” της ατέρμονης και ανεξέλεγκτης προπαγάνδας, έφτασε από ”Γιοβάνοβιτς πόρομ πόρομ πομ” να λέει ”Κούρασε με τις εμμονές του ο… Καρβέλας”. Μέσα σε όλα αυτά που έχουν συμβεί στην επαναλαμβανόμενη ”Ημέρα της Μαρμότας” που βιώνει ο κόσμος του Παναθηναϊκού εδώ και τόσα χρόνια, αυτή η αμύθητη ”αλητεία” δεν ξεπλένεται, όσο κι αν προσπαθεί πλέον ο σύλλογος να στηριχτεί στις πλάτες ενός ”θρύλου”, όπως ο Φατίχ Τερίμ.
