Στο κατώφλι των 100 χρόνων ζωής, ο ιστορικός Ολυμπιακός Πατρών ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Β’ κατηγορία, ξεκκολώντας επιτέλους από την Γ’. Και επειδή πολλοί μπορεί να απορέιτε, ναι ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό Πατρών στο ματς ανόδου με 1-0, αλλά οι “μπέμπηδες” εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα προβιβαστούν, και αυτό γιατί όπως κάθε χρόνο, υπάρχουν ρεαλιστικές πιθανότητες να προκύψουν κένα από συλλόγους που δεν θα δηλώσουν συμμετοχή στην κατηγορία.
Ο Ολυμπιακός έδω και 3 χρόνια ταλαιπωρείται στο κατώτερο επίπεδο του τοπικού ποδοσφαίρου, με όλες τις προσπάθειες του για άνοδο τις προήγουμενες σεζόν να πέφτουν στο κενό. Ωστόσο, την δύσκολη αυτή περίοδο, επέλεξε να αλλάξει ρότα, δίνοντας το πηδάλιο σε νεαρόυς ποδοσφαιριστές, χτίζοντας έτσι μία ομάδα με προοπτική και μέλλον. Καθοριστικό ρόλο στην πορεία αυτή έπαιξε ο Κώστας Κραβαριώτης, που βρίσκεται στο πάγκο του την τελευταία διετία. Ο ίδιος δείχνοντας επιμονή και έχοντας καθαρό πλάνο, κατάφερε να χτίσει ένα σύνολο με συνοχή και πάθος. Η δουλειά του στο γήπεδο μπορεί να μην αποτυπώθηκε άμεσα, αλλά την φετινή σεζόν απέδειξε την προπονητική του μαεστρία, παρουσιάζοντας μία ομάδα ώριμη, με σαφές αγωνιστικό πλάνο, πειθαρχία και σταθερότητα στην απόδοση της.
Άλλωστε δεν πρέπει να αψηφίσουμε το γεγονός πως όλη την σεζόν βασικοί πυλώνες ήταν 17χρονοι “πιτσιρικάδες” όπως ο Κωνσταντίνος Λάππας, ο Μάριος Μπαρμπούνης, ο Μάριος Λαμπρόπουλος και ο Δημήτρης Ανδιακόπουλος. Άλλο ένα σημείο αναφορόρας για το νεανικό σύνολο που έχει αναπτυχθεί στον Ολυμπιακό Πατρών, είναι πως ο αρχηγός της ομάδας, Μηνάς Κότης, διανύει μόλις των 19ο χρόνο της ηλικίας του.
Φυσικά ολά αυτά δεν θα είχαν καμία σημασία αν δεν υπήρχε ο Κώστας Καλπουζάνης, ο άνθρωπος που έδωσε ζωή στο σύλλογο, στην διάρκεια των πέτρινων χρόνων της ιστορία του. Ο άνθρωπος που ζει και αναπνεέι για εκείνον, έβαλε πλάτη, δεν λύγισε παρά τις τεράστιες δυσκολίες και τώρα από ότι φαίνεται ο ποδοσφαιρικός “θεός” αρχίζει να του το ανταποδίδει.
Τον ερχόμενο Δεκέμβριο, μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του Αχαϊκού ποδοσφαίρου κλείνει έναν αιώνα και ευχή όλων μας να την βρει ξανά εκεί που ανήκει: Στο Β’ τοπικό και ακόμα ψηλότερα. Ο Ολυμπιακός Πατρών δεν υπήρξε απλώς μία ομάδα, αλλά ένα σύμβολο και ήρθε η ώρα να αρχίσει ξανά να γιγαντώνεται.
