Διαβάζω τις τελευταίες μέρες ότι οι παίκτες και το τεχνικό staff της Παναχαϊκής πληρώθηκαν και πλέον έχουν ανεβασμένη ψυχολογία, αφού αγωνίζονται με… γεμάτες τσέπες. Διαβάζω ότι η διοίκηση των ”κοκκινόμαυρων” πλέον δεν χρωστάει στους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι πληρώνονται στην ώρα τους ή με ολιγοήμερες καθυστερήσεις και η αλήθεια είναι πως απορώ. Απορώ πόσο έχουμε πατώσει σαν κράτος, σαν πόλη και σαν κοινωνία, ώστε να θεωρείται είδηση το αυτονόητο. Κάποιος εντελώς ανίδεος με το τι συμβαίνει σε έναν σύλλογο της Superleague 2 (ή μάλλον, με το τι πρέπει να συμβαίνει), θα νόμιζε ότι οι ποδοσφαιριστές παίζουν από χόμπι και δεν υπάρχουν συμβόλαια και δεσμεύσεις με τις ομάδες. Και πως η εκάστοτε διοίκηση, αποφασίζει μια στο τόσο να τους πετάξει ένα… ξεροκόμματο για να συνεχίσουν να παίζουν καλά. Όποτε αυτοί ευκαιρήσουν, βρε αδερφέ. Και όταν τελικά αυτοί ευκαιρήσουν, πρέπει κιόλας ο Τύπος να το αναδείξει, ως κάτι καινοτόμο και ιδιαίτερο. Και αποδεχόμαστε αυτή την παράνοια σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Ένα χρόνο πριν, κανείς δεν τολμούσε να θίξει την τραγική καθημερινότητα που βίωναν οι παίκτες. Κανένας δεν τόλμησε να πάρει μια κάμερα και ένα μικρόφωνο, να μπει στα… άδυτα του αγωνιστικού χώρου της Αγυιάς, να δει πως ανταπεξέρχονται οι παίκτες, πως ανταποκρίνονται στις οικονομικές δυσκολίες της καθημερινότητάς τους, κανένας δεν είχε τα… άντερα να θίξει το γεγονός πως ορισμένα παιδιά από αυτά που τιμούσαν στο χορτάρι την ”κοκκινόμαυρη” φανέλα, ζούσαν με δανεικά και δεν μπορούσαν να βγάλουν το μήνα. Το ξέραμε μεταξύ μας στην Πάτρα, το ακούγαμε από γνωστούς και γνωστούς γνωστών, κάτι σαν χαλασμένο τηλέφωνο, αλλά όταν έπρεπε το θέμα να πάρει διαστάσεις έπεφτε σιγή ιχθύος και όλοι έκαναν… τις πάπιες. Κανένας δεν τολμούσε να ασχοληθεί με το αν οι παίκτες της ομάδας βρίσκονταν σε ψυχολογική κατάσταση, να είναι επί μήνες χωρίς χρήματα και να πρέπει όλη την εβδομάδα να ”λιώνουν” στις προπονήσεις και την Κυριακή να παίξουν αγώνα. Στον οποίο αγώνα, αν δεν έπαιζαν καλά, άκουγαν και τα… μπινελίκια τους, άκουγαν ότι δεν είναι άξιοι να φορούν τη φανέλα της Παναχαϊκής και ντροπιάζουν το όνομά της, λες και το βαρύ και ασήκωτο έμβλημα με τη Νίκη και τον Ηρακλή, προστάζει να παίζουν παίκτες… εθελοντικά στην ομάδα. Τότε γινόταν από όλους τουμπεκί, τώρα ξαφνικά βγήκαν όλοι λαλίστατοι να μας πουν ότι η διοίκηση πληρώνει.
Μπράβο στη διοίκηση που πληρώνει, αν αυτό θέλετε να ακούσετε λοιπόν, αλλά δεν είναι κάτι άξιο προβολής. Ή τουλάχιστον θα ήταν άξιο προβολής, αν περνούσατε μια βόλτα από τα σπίτια των παιδιών που έπαιζαν πέρυσι στην ομάδα και δεν είχαν να φάνε…
