Ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει τη Φενέρμπαχτσε, στο ματς που θα ανοίξει την αυλαία του Final Four του Βερολίνου (19:00, Novasports Prime), με έναν και μόνο στόχο: τη νίκη που θα του δώσει το δικαίωμα να διεκδικήσει την έβδομη κατάκτηση της Euroleague, 13 χρόνια μετά την έκτη.
Οι δύο ομάδες δεν έχουν αγωνιστικά προβλήματα, αλλά αμφότερες έχουν από δύο παίκτες που επιστρέφουν από τραυματισμούς. Ο λόγος για τους Σλούκα και Hernangomez από τη μία μεριά και για τους Motley και Biberovic από την άλλη. Όλοι είναι πλέον υγιείς και πιθανότατα βρίσκονται κανονικά στα σχέδια των προπονητών τους, ενόψει του μεγάλου ημιτελικού.
Σε αντίθεση με το δεύτερο ημιτελικό, ανάμεσα σε Ρεάλ και Ολυμπιακό, εδώ δεν υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί. Παναθηναϊκός και Φενέρμπαχτσε είναι λίγο-πολύ δύο ομάδες ισοδύναμες και ως εκ τούτου, αναμένουμε λεπτομέρειες να κρίνουν το νικητή. Η μέρα στην οποία θα βρεθούν κάποιοι παίκτες και στις δύο πλευρές, μία-δυο προπονητικές παρεμβάσεις την ώρα του αγώνα, κάποια μεγάλα σουτ, όχι απαραίτητα στο τέλος, αλλά σε σημεία όπου το momentum μπορεί να αλλάξει, όλα ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία. Πάμε, όμως, να δούμε και κάποια πράγματα ειδικότερα.
Πρώτα από όλα, είναι σαφές πως έχουμε να κάνουμε με δύο σύνολα που έχουν διαφορετική προσέγγιση. Ο Ergin Ataman βασίζεται συνήθως σε μικρό rotation και δε διστάζει να δώσει πολλά λεπτά και πολλές κατοχές σε ορισμένους παίκτες. Η τουρκική ομάδα από την άλλη έχει περισσότερο βάθος, αφού συχνά χρησιμοποιεί ακόμα και 10 παίκτες που μπορούν να προσφέρουν σε μεγάλους αγώνες και δεν παίζουν μόνο για να βγει το rotation. Την ίδια στιγμή βέβαια, δε διαθέτουν παίκτες που να έχουν σε βάθος ολόκληρης σεζόν την επιρροή που έχουν οι Σλούκας και Nunn στο “τριφύλλι”. Αυτό μπορεί τελικά να αποτελέσει δίκοπο μαχαίρι και για τις δύο ομάδες, ανάλογα με τη ροή του παιχνιδιού.
Στο κομμάτι του βάθους που προαναφέραμε, η μεγάλη διαφορά βρίσκεται στη γραμμή των ψηλών. Εκεί ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά βασίζεται μονάχα στον Lessort για το “5” και θα αναζητήσει όσο περισσότερα καλύτερα λεπτά μπορεί από τους Παπαπέτρου και Hernangomez, ώστε να μπορέσει να βοηθήσει και ο Μήτογλου ως center. Ο Jasikevicius έχει τους Παπαγιάννη, Sanli και Motley να αντιπαραβάλει στο Γάλλο, καθώς και τους Hayes-Davis και Sestina, που είδαμε να καλύπτουν τη θέση του center κόντρα στη Μονακό. Αυτή είναι μία πολύ ειδική συνθήκη για τους “πρασίνους”, αφού τέτοια σχήματα ανοίγουν πολύ το γήπεδο. Θεωρούμε δεδομένο, επίσης, πως ο Saras θα στοχεύσει τον Lessort με πολλά pick and roll και χάρη στην παρουσία ενός χειριστή υψηλού επιπέδου όπως ο Καλάθης, θα έχει στόχο να τον φθείρει.
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της Φενέρμπαχτσε είναι το μέγεθος που έχει στα forward, γεγονός που κάνει ενδιαφέρον και ενδεχομένως κρίσιμο το κομμάτι της διαχείρισης του Grigonis. Ο Λιθουανός είχε μεγάλα προβλήματα στην άμυνα απέναντι στη Μακάμπι και ο Pierre με το παιχνίδι του στο χαμηλό post μπορεί να τον βάλει σε ανάλογους μπελάδες. Όλα θα γίνουν πιο εύκολα φυσικά, αν ο Παπαπέτρου παραμείνει στο ίδιο, υψηλότατο επίπεδο που είχε εκτελεστικά κόντρα στους Ισραηλινούς. Ακόμα και έτσι, για να βγουν τα λεπτά στο “5”, θα πρέπει ο διεθνής forward να καλύψει και το “4”, με παρουσία είτε του Grigonis είτε του Grant στην περιφέρεια. Ο τελευταίος επίσης θα είναι κομβικός, αφού πιθανότατα θα αναλάβει το μαρκάρισμα του Καλάθη, που είναι ο πιο αξιόπιστος guard της Φενέρμπαχτσε στην άμυνα και στην οργάνωση του παιχνιδιού.
Οι πιθανότητες μοιάζουν μοιρασμένες σε αυτόν τον ημιτελικό, με την πνευματική ετοιμότητα φυσικά να είναι εξίσου σημαντική με την τακτική. Πιθανότατα θα δούμε το ματς να κρίνεται στο λεγόμενο crunch time, στο οποίο ο Παναθηναϊκός ενδέχεται να έχει ένα πλεονέκτημα, λόγω της παρουσίας των Σλούκα και Nunn. Οι “πράσινοι” έχουν δείξει επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της σεζόν πως διαθέτουν τα πνευματικά αποθέματα να αντεπεξέλθουν σε κάθε συνθήκη. Θα χρειαστεί να το αποδείξουν για μία ακόμη φορά, λοιπόν.
