Όταν ο Νίκος Τσιακμάς ”αλώνιζε” στα Παιδοεφηβικά της ΕΣΚΑ-Η, υπήρχαν δύο μεγάλες παραδοχές που μπορούσε κανείς να κάνει για εκείνον. Πρώτον, δεν ήταν το μεγαλύτερο prospect των γηπέδων της Αχαΐας, δεν ήταν ο παίκτης που έβλεπες και έλεγες, αυτός είναι… καταδικασμένος να αφήσει εποχή. Δεύτερον, έβλεπες ένα παιδί που το… έλεγε η καρδούλα του, δούλευε πάντα τις αδυναμίες του και ήταν αποφασισμένος να εξαντλήσει κάθε χαραμάδα, κάθε πιθανότητα, ώστε να παίξει μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο. Δεν ήταν διατεθειμένος να παραδοθεί, παρά το γεγονός πως (σωματικά για παράδειγμα), οι ελπίδες του να παίξει σε κορυφαίο επίπεδο ήταν περιορισμένες.
Ο Πατρινός γκαρντ όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, αλλά δούλεψε όσο έχουν δουλέψει λίγοι. Παράλληλα με τα μαθήματα και τις σπουδές του, ο 24χρονος ”θέριεψε” μπασκετικά, απέκτησε ισχυρή προσωπικότητα και άρχισε σταδιακά να εμφανίζει στα παρκέ έναν χαρακτήρα, μια νοοτροπία, που συνάδει με νικητές και ισχυρές προσωπικότητες. Από τα πρώτα του χρόνια στον Απόλλωνα, ήταν στυλοβάτης στην προσπάθεια των ”μελανόλευκων”, κατ’ αρχήν να ανέβουν στη Basket League, κάτι που συνέβη τη σεζόν 2020-21 και εν συνεχεία να παραμείνουν και να καθιερωθούν στη μεγάλη κατηγορία. Η ”μαγκιά” του Νίκου Τσιακμά, είναι πως πάντα μέσα στη χρόνια κατάφερνε να έχει έναν ρόλο πολύ σημαντικότερο, από αυτόν για τον οποίον αρχικά προοριζόταν. Ξεπερνούσε στο rotation παίκτες που έρχονταν με περγαμηνές και Αμερικάνους με πιο ακριβά συμβόλαια από εκείνον και οι λόγοι ήταν συγκεκριμένοι. Πρώτον, κάθε λεπτό που ξόδευε στο παρκέ κατέθετε τόνους ενέργειας και έκανε ακριβώς αυτό που ήθελε ο προπονητής του, πιέζοντας ασφυκτικά πάνω στη μπάλα. Δεύτερον, έχει χαρακτήρα νικητή και δεν ”κόλωνε” να πάρει την ομάδα στις πλάτες του και να βγει μπροστά, όταν τα πράγματα σκούραιναν. Τρίτον, ποτέ δεν την… είδε βεντέτα, για να βάλει το ”εγώ”, πάνω από το καλό της ομάδας του. Και κάπως έτσι πορεύτηκε, μεγάλωσε μπασκετικά και πέρυσι έκανε το step up, για να πάρει ένα μεγαλύτερο συμβόλαιο στον ΠΑΟΚ, πηγαίνοντας σε μια ομάδα με υψηλότερους στόχους.
Ο Τσιακμάς δείχνει να τα καταφέρνει και εκεί. Με το ρόλο που του αρέσει και έχει γεννηθεί για να τον υπηρετεί. Ένας χρήσιμος ρολίστας, ένας ικανότατος… game changer, που όταν η ομάδα του δει τα σκούρα, δεν θα διστάσει να βγει μπροστά, να γίνει ”clutch” και να την πάρει από το χεράκι, ακριβώς δηλαδή ό,τι έκανε και στον Απόλλωνα. Και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση πλέον. Και βέβαια, όσοι έλεγαν πως δεν κάνει για τον ”δικέφαλο του Βορρά” και δεν πρόκειται να στεριώσει στη Θεσσαλονίκη, αφού οι απαιτήσεις εκεί ήταν πολύ μεγαλύτερες, διαψεύστηκαν κατηγορηματικά. Την πρώτη χρονιά του στον… Λευκό τον Πύργο, ο 24χρονος γκαρντ βοήθησε την ομάδα του να τερματίσει στην τετράδα για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2017-18. Θυμηθείτε μάλιστα, πως στην σειρά των προημιτελικών με τον Προμηθέα ήταν από τους πιο καθοριστικούς παίκτες, με χαρακτηριστική την εμφάνισή του στο κρίσιμο game 3 (12 πόντοι με 3/4 τρίποντα, 8 ασίστ, 4 ριμπάουντ), αυξάνοντας συνεχώς μέσα στην χρονιά τον χρόνο συμμετοχής του και φτάνοντας να παίζει 13 λεπτά μ.ο, περισσότερο δηλαδή και από όσο έπαιζε στον Απόλλωνα.
Φέτος, η παρουσία του Τσιακμά έχει αρκετά ”up and down”, όμως στο πρώτο πραγματικό ”do or die” της χρονιάς, ήταν εκεί για να κάνει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της ζωής του. Απέναντι στην Τόφας, όλοι θαύμασαν την μαγική εμφάνιση του Πατρινού γκαρντ, ο οποίος με 15 πόντους, 7 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 4/5 τρίποντα (τα 3 εξ αυτών από το σπίτι του, με το 4ο να διαμορφώνει το 81-83 λίγο πριν τη λήξη) σε 26 λεπτά συμμετοχής ήταν ο X Factor της ομάδας του Φώτη Τακιανού, ο άνθρωπος που έδωσε το σύνθημα, πως δεν είναι ακόμα η ώρα για να αποχαιρετήσει ο ΠΑΟΚ το Basketball Champions League. Και αν αυτό συμβεί, θα συμβεί έχοντας προηγουμένως καταθέσει κάθε ικμάδα ενέργειας, έχοντας εξαντλήσει κάθε πιθανότητα και όχι με το ταπεινωτικό 63-95 της Πυλαίας στον πρώτο αγώνα, αλλά με τον δικό του τρόπο, με αυτόν που έχει μάθει να πολεμάει.
