Ο Πρόεδρος της ΚΑΕ Προμηθέας Βίκος Cola, Χρήστος Μήλας, παραχώρησε δηλώσεις στην εκπομπή Man to Man powered by Stoiximan του ΕΣΑΚΕ και μίλησε για τη δεκαετή πορεία της ομάδας, το πρόγραμμα υποτροφιών “ΝΟΥΣ” αλλά και τις σκέψεις για τη νέα σεζόν. Πιο αναλυτικά:
Για το τι θα γινόταν αν ο Προμηθέας είχε τη δυνατότητα να κρατήσει για πολλά χρόνια μαζί παίκτες σαν τον Μαντζούκα και τον Τανούλη: «Η πρόσφατη εκδήλωση για τα 10 χρόνια του προγράμματος “ΝΟΥΣ” ήταν μια εξαιρετική βραδιά. Και πολύ συγκινητική για εμάς. Ξαναείδαμε πρόσωπα από την πρώτη χρονιά! Ήρθαν παιδιά από την Ελβετία και την Αγγλία, που είναι πλέον πετυχημένα στο εξωτερικό, που πέρασαν από το πρόγραμμα και αποδεικνύουν έμπρακτα τον κοινωνικό του ρόλο. Ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές. Και, για να απαντήσω στην ερώτηση… Ναι, θα ήταν όμορφο. Πραγματικά όμορφο. Αλλά μην ξεχνάμε πως αυτό συνεχίζεται. Αυτό προσπαθούμε να πετύχουμε, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι κάποια στιγμή, ορισμένοι κάνουν το βήμα παραπάνω. Η δουλειά που κάνουμε φαίνεται. Όσα βλέπετε τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας που καταβάλλεται εδώ και μια δεκαετία! Τίποτα δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο κόπος είναι τεράστιος. Το κόστος μεγάλο — και οικονομικό, αλλά και σε ευθύνη. Όταν έρχονται παιδιά από άλλες πόλεις, όταν μένουν κοντά μας, όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη τους, σχεδόν σαν να είσαι γονιός τους… καταλαβαίνετε πόσο απαιτητικό είναι. Όμως έχουμε την τύχη να υπάρχουν άνθρωποι στον οργανισμό του Προμηθέα που έχουν αφιερωθεί σε αυτό το κομμάτι. Και πραγματικά, δίνουν όλο τους τον εαυτό».
Για τα βήματα που έχει κάνει ο Προμηθέας ώστε να εξελιχθεί στην πιο πετυχημένη επαρχιακή ομάδα των τελευταίων ετών: «Θα έλεγα ότι, ειδικά αυτή τη δεκαετία, καθώς μπαίνουμε ουσιαστικά στη 10η μας χρονιά στη Stoiximan GBL, η πορεία μας δείχνει ξεκάθαρα ότι κάτι σημαντικό γίνεται. Η παρουσία μας στην τετράδα, η συμμετοχή στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος, οι ευρωπαϊκές πορείες, ο τίτλος του Super Cup… Πολύς κόσμος πιστεύει πως αυτές τις επιτυχίες μπορεί να τις πετύχει οποιοσδήποτε. Όχι! Καμία άλλη ομάδα, πέρα από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, δεν έχει καταφέρει την τελευταία δεκαετία να είναι τόσο συνεπής, τόσο στο ελληνικό πρωτάθλημα όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ταυτόχρονα. Υπενθυμίζω ότι τα τελευταία επτά χρόνια, ο Προμηθέας συμμετέχει στην Ευρώπη βάσει αγωνιστικών κριτηρίων. Επέλεξε να παίξει στο EuroCup, και στη συνέχεια να μετακινηθεί στο BCL. Ήταν επιλογή μας. Καμία άλλη ομάδα δεν το έχει κάνει αυτό. Καμία. Εκτός φυσικά από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που συμμετέχουν στη EuroLeague. Αυτό που κάνει τη δική μας πορεία να ξεχωρίζει είναι πως προσπαθούμε όλα αυτά τα χρόνια να το πετύχουμε με τον δικό μας τρόπο, με μια διαφορετική προσέγγιση, που θα μας επιτρέψει να είμαστε βιώσιμοι και τα επόμενα χρόνια. Πιστεύω πως ήδη βρισκόμαστε ένα βήμα μπροστά, αν δούμε τις ζυμώσεις που γίνονται στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και τη δουλειά που έχουμε κάνει ως οργανισμός. Το φετινό πρότζεκτ το ενισχύουμε ακόμα περισσότερο. Κάποιος ίσως πει ότι ρισκάρουμε παραπάνω. Εμείς δεν το βλέπουμε έτσι. Εμείς δείχνουμε έναν διαφορετικό δρόμο. Αν υπάρχει ένας λόγος που αυτή η επιτυχία έχει αξία, είναι γιατί όλα αυτά τα χρόνια είχαμε άξιους ανθρώπους στο τιμόνι της ομάδας, εξαιρετικούς συνεργάτες, ανθρώπους που δούλεψαν με προσωπική αφοσίωση. Και το πιο σημαντικό: οι επιτυχίες ήρθαν με το μικρότερο δυνατό κόστος. Γιατί είναι εύκολο να πετύχεις, αν ξοδέψεις πολλά χρήματα. Εμείς δεν το κάναμε έτσι. Και αυτό, έχει τη σημασία του.»
Για το γεγονός ότι ο Προμηθέας Πατρών είναι, πάνω απ’ όλα, οι άνθρωποί του: «Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν είναι μπροστά στα φώτα. Που είμαστε χρόνια μαζί, αλλά τους ξέρουν ελάχιστοι. Είναι αυτοί που εργάζονται καθημερινά για τον σύλλογο. Που είναι πάντα δίπλα στην ομάδα, διαθέσιμοι για ό,τι χρειαστεί. Αυτό, νομίζω, είναι η πραγματική επιτυχία. Το να υπάρχουν άνθρωποι πιστοί, σταθεροί, αφοσιωμένοι σε αυτή την προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Θέλω να κάνω μια μικρή παρένθεση εδώ… Ο Βαγγέλης Λιόλιος, που δημιούργησε αυτόν τον σύλλογο, μας έκανε να πιστέψουμε σε πράγματα που κάποτε έμοιαζαν απίθανα. Είναι ένας άνθρωπος οραματιστής. Έλεγε πράγματα για το μέλλον και κάποιοι γελούσαν. Ανάμεσά τους… κι εγώ! Ειδικά τα πρώτα χρόνια, το παραδέχομαι. Πολλές φορές. Κι όμως, γίνονταν. Και όχι μία φορά. Ξανά και ξανά. Και έτσι, σιγά σιγά, πίστεψαν κι άλλοι. Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Θυμάμαι όταν ήμασταν ακόμα στα τοπικά, μου έλεγε: “Θα φτιάξουμε τις δικές μας εγκαταστάσεις.” Γελούσα. Του έλεγα: “Έλα τώρα, τι λες…”. Και μου απαντούσε: “Καλά. Όταν μπει η μπουλντόζα να σκάψει, θα βγάλουμε μαζί τη φωτογραφία με τα κράνη. Μην το χάσουμε αυτό.” Τη φωτογραφία την έχω!»
Για το πιο «ιντριγκαδόρικο» κομμάτι στο project του Προμηθέα: «Θα έλεγα πως το πιο συναρπαστικό, το πιο “ιντριγκαδόρικο” όπως λέμε, θα ήταν να πετύχουμε μια σπουδαία επιτυχία… να κερδίσουμε ένα μεγάλο παιχνίδι με buzzer beater ενός από τα δικά μας παιδιά. Ο Λάγιος, ο Μπαζίνας, ο Πλώτας… αυτό είναι που θα είχε ξεχωριστή αξία. Να έρθει η επιτυχία έτσι. Έχουμε ήδη κάνει πράγματα. Έχουμε πετύχει στόχους. Αλλά όταν τους φτάνεις με αυτόν τον τρόπο, με δικούς σου ανθρώπους, με δικούς σου αθλητές, νομίζω ότι η προσπάθεια αποκτά εντελώς διαφορετικό νόημα. Αν κάτσουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα… ξεκινάμε ένα πρωτάθλημα όπου η κορυφή, ρεαλιστικά, είναι η τρίτη θέση. Κακά τα ψέματα. Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Προμηθέα, αλλά και για ιστορικά σωματεία, όπως ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Άρης, ο Πανιώνιος… Αυτό από μόνο του είναι στενάχωρο. Λίγοι θυμούνται ποιος τερμάτισε πέμπτος πριν από τρία χρόνια, για παράδειγμα. Το σημαντικό δεν είναι απλώς να συμμετέχεις. Το σημαντικό είναι να κάνεις πράγματα, να αφήνεις αποτύπωμα. Και εμείς θα αφήσουμε. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό! Το έχουμε ήδη ξεκινήσει και θα συνεχίσουμε με ακόμα μεγαλύτερη ένταση.»
Για τις συγκρίσεις με τα ξένα πρωταθλήματα: «Πολλές φορές κάνουμε το λάθος να συγκρίνουμε το δικό μας πρωτάθλημα με τα ξένα, επιλεκτικά, μόνο όταν μας βολεύει ή όταν δεν μας βολεύει. Θα έλεγα πως, σε μια χώρα μικρή όπως η δική μας, έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν δύο ομάδες που, για μένα, είναι από τις κορυφαίες στην Ευρώπη. Και θέλουμε να μεγαλώσουν κι άλλο. Δεν πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι για να τις φτάσουμε, πρέπει να μικρύνουν εκείνες. Όχι! Βέβαια, οι σημερινές συνθήκες, αυτό το μονοπωλιακό περιβάλλον στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, στο οποίο συμμετείχαμε κι εμείς μέσω του EuroCup, δεν το κρύβουμε, έχουν διαμορφώσει μια πραγματικότητα που δεν είναι εύκολη για τους υπόλοιπους. Αλλά αυτό είναι το τώρα. Κι εγώ πιστεύω πως μπορούμε όλες οι ομάδες μαζί να κάνουμε βήματα μπροστά. Αυτή τη στιγμή έχουμε την τύχη να υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στο τιμόνι πολλών συλλόγων. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν το είχαμε στο παρελθόν, τουλάχιστον όχι σε αυτή την έκταση. Κάθε χρόνο βλέπουμε περισσότερους ανθρώπους με σοβαρότητα, γνώση και διάθεση να προσφέρουν να μπαίνουν στον χώρο. Και αυτοί πρέπει να μείνουν στο μπάσκετ. Με κάθε τρόπο. Ο τρόπος είναι ένας: να μπορούν να ονειρευτούν. Να έχει νόημα όλο αυτό. Γιατί το να είναι κάποιος παράγοντας απλώς για να λέει ότι είναι… έχει τελειώσει. Αυτή η εποχή πέρασε. Τώρα, πρέπει να υπάρχει όραμα. Χωρίς αυτό, δεν υπάρχει συνέχεια.»
Για τον κίνδυνο εφησυχασμού, θεωρώντας ότι ο Προμηθέας έχει «ταβανιάσει» και δεν μπορεί να πάει πιο ψηλά: «Με αυτή τη λογική, όλες οι ομάδες, αργά ή γρήγορα, “ταβανιάζουν”, ειδικά όταν ο στόχος που τίθεται είναι, ας πούμε, η τρίτη θέση. Όμως εμείς έχουμε μεγάλο κίνητρο. Και το μεγαλύτερο απ’ όλα είναι η ίδια η διαδικασία που ακολουθούμε. Αυτό μας δίνει ενέργεια, μας εμπνέει καθημερινά. Αν μέσα σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον όπως το ελληνικό πρωτάθλημα καταφέρουμε να παραμείνουμε ψηλά, αυτό από μόνο του θα είναι τεράστια επιτυχία. Και αν είμαστε ανταγωνιστικοί, και πιστεύω πως θα είμαστε, φανταστείτε πού μπορούμε να φτάσουμε σε έναν χρόνο, σε δύο χρόνια. Γι’ αυτό μιλάω συνεχώς για βιωσιμότητα. Δεν είναι μόνο αγωνιστικό το ζήτημα, είναι και οικονομικό. Ας μη ξεχνάμε πόσες ομάδες εξαφανίστηκαν μέσα στα χρόνια. Εμείς είμαστε για δέκατη συνεχόμενη χρονιά στη Stoiximan GBL και θέλουμε να είμαστε και τα επόμενα δέκα. Και τα επόμενα δέκα. Και θα είμαστε. Ο τρόπος είναι αυτός. Μέχρι να βρεθεί άλλος. Εκτός αν έρθει κάποιος και πει “βρίσκω 20 εκατομμύρια και πάω να διεκδικήσω άμεσα θέση στη EuroLeague”. Δεν το βλέπω να γίνεται εύκολα, ούτε για εμάς, ούτε για άλλους… Προς το παρόν, η στρατηγική μας είναι αυτή. Και την πιστεύουμε. Βέβαια, κοιτάμε και τι συμβαίνει γύρω μας στην Ευρώπη. Περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί το τοπίο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. Είμαι πολύ αισιόδοξος γι’ αυτό.»
Για το αν η ευρωπαϊκή προοπτική του Προμηθέα αποτελεί προτεραιότητα για τους Πατρινούς: «Ναι, για να είμαι ξεκάθαρος: η ευρωπαϊκή πορεία του Προμηθέα είναι κάτι πολύ σημαντικό, και για την ομάδα, και για την πόλη. Ο Προμηθέας, με εξαίρεση μία χρονιά, ήταν σταθερά στους “16” και τρεις φορές στους “8”. Και ας μην ξεχνάμε τη χρονιά του Covid… Είχαμε το πλεονέκτημα έδρας, ήμασταν σε εξαιρετική κατάσταση, όλοι ήμασταν σίγουροι ότι μπορούσαμε να φτάσουμε μακριά. Αν κάποιος λέει πως αυτό που μας λείπει είναι η πρόκριση σε ένα Final Four, εγώ προσωπικά δεν το βλέπω έτσι. Θεωρούμε τα πάντα εύκολα, τα θεωρούμε δεδομένα. Μα δεν είναι έτσι. Η πρόκριση στους “16” δεν είναι απλό πράγμα, και δεν γίνεται να το πετυχαίνεις κάθε χρόνο. Βλέπουμε σπουδαίες ομάδες να αποτυγχάνουν. Κι εμείς έχουμε καταφέρει να είμαστε εκεί, σταθερά. Η πρόκριση στους “8” είναι τεράστιο επίτευγμα. Και φέτος, αν το καταφέρουμε με τον τρόπο που θέλουμε να το πετύχουμε, τότε θα έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία για εμάς. Αυτό θέλω να πω. Γι’ αυτό και ζήτησα τη στήριξη του κόσμου. Γιατί αυτό που προσπαθούμε φέτος είναι κάτι πραγματικά πρωτοποριακό που ενέχει ρίσκο. Αλλά εμείς δεν αισθανόμαστε ότι ρισκάρουμε. Έχουμε πίστη ότι θα πετύχουμε. Πολλές φορές λέω: έχουμε βάλει έναν στόχο, προχωράμε. Ναι, μπορεί κάποιες φορές να παρεκκλίνουμε λίγο, είναι λογικό, μιλάμε για μπάσκετ, για παιχνίδι. Αλλά η κατεύθυνση είναι μία: να το κάνουμε με τον δύσκολο τρόπο. Γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχουμε άλλον. Και είμαστε αποφασισμένοι να τον ακολουθήσουμε μέχρι τέλους.»
Για τον φίλαθλο κόσμο της Πάτρας και τη στήριξη στον Προμηθέα: «Εγώ θα χώριζα όλη αυτή την πορεία μας σε δύο κομβικές περιόδους: πριν και μετά τον κορονοϊό. Ήταν πασιφανές, όταν ξεκινήσαμε, πως η προσπάθεια αγκαλιάστηκε πάρα πολύ από τον κόσμο. Το γήπεδο γέμιζε, και όχι μόνο στα μεγάλα παιχνίδια. Είχαμε μια σταθερή βάση φιλάθλων στα εντός έδρας ματς. Μετά τον κορονοϊό, όμως, οι συνήθειες άλλαξαν. Το είδαμε σε όλα τα γήπεδα, όχι μόνο στο δικό μας. Είναι αλήθεια ότι δεν είχαμε πια την ίδια παρουσία του κόσμου όπως πριν. Παράλληλα, βάλαμε τον πήχη ψηλά — και τον βάλαμε πολύ γρήγορα. Οι επιτυχίες ήρθαν άμεσα, και αυτό ίσως μας γύρισε λίγο πίσω στο κομμάτι της σχέσης με τον κόσμο. Όμως αυτό αλλάζει σιγά σιγά. Πέρσι ζήσαμε μια σημαντική αλλαγή: ο κόσμος επέστρεψε στο γήπεδο. Αλλά το ακόμα πιο σπουδαίο, για μένα, είναι κάτι άλλο: τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια, η στήριξη που έχουμε εισπράξει από την επιχειρηματική κοινότητα της Πάτρας είναι εντυπωσιακή. Και δεν το λέω μόνο από οικονομικής άποψης, δεν είναι απλά ότι μας στηρίζουν ως χορηγοί. Πηγαίνουμε στις επιχειρήσεις, γνωριζόμαστε με τους ανθρώπους. Συζητάμε, ακούμε, ανταλλάσσουμε απόψεις. Έχουμε πια σχέσεις ουσίας. Μέσα από το συνολικό πρότζεκτ που παρουσιάζουμε, είμαστε αισιόδοξοι ότι η στήριξη από όλους τους τομείς θα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Και αυτό είναι κάτι που μας γεμίζει αισιοδοξία και ευθύνη ταυτόχρονα.»
Για την κατάκτηση του Super Cup το 2020 και το τι σημαίνει αυτός ο τίτλος για τον Προμηθέα: «Αυτό το τρόπαιο το έχουμε σαν φυλαχτό! Το κρατάμε με περηφάνια, ο καθένας μας έχει και από ένα αντίγραφο στο γραφείο, στο σπίτι, παντού. Ήταν τότε, μέσα στην πανδημία, με τον κορονοϊό… Το γήπεδο στο Περιστέρι άδειο. Και κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, πήραμε το Super Cup. Ήταν μια αξέχαστη στιγμή. Βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, μπορώ να πω ότι έχουμε ζήσει πολύ όμορφες στιγμές. Αυτές είναι εμπειρίες που αξίζει να ζεις. Πρέπει να αισθάνεσαι ευλογημένος όταν σου δίνονται. Γιατί, ειλικρινά, δεν τα είχαμε ποτέ στο μυαλό μας. Ξαφνικά, έγιναν πραγματικότητα. Και για όλα αυτά, γυρνάω πολλές φορές πίσω και σκέφτομαι ότι τα οφείλουμε στον Βαγγέλη Λιόλιο. Αυτός ο άνθρωπος μας έδωσε την ευκαιρία να τα ζήσουμε. Αυτός άναψε τη σπίθα. Έλεγε πάντα: “Ρίχνω τον σπόρο”. Και να που ο σπόρος έπιασε, άνθισε, και ζήσαμε όλα αυτά. Μεγάλο πράγμα… Φτάσαμε στο σημείο να παίζουμε στην Ευρώπη και να γνωρίζουν όλοι τον Προμηθέα. Να μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Είναι σημαντικό να εμπεδώσουμε πως όλα αυτά γίνονται από την Πάτρα, για την Πάτρα! Και θέλω να το τονίζω αυτό, όπως το κάνουν τα παιδιά στην Καρδίτσα, στη Ρόδο, και όπως θα το κάνουν και τα παιδιά στη Μύκονο. Ναι, είναι καλές οι προσπάθειες στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά για εμάς είναι πιο δύσκολο. Πιο ακριβό. Πιο επίπονο. Και όμως, το κάνουμε με τον δικό μας τρόπο. Σήμερα, ο Προμηθέας έχει τις καλύτερες εγκαταστάσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά από τις κορυφαίες σε ολόκληρη την Ευρώπη! Αυτά είναι σοβαρά επιτεύγματα. Είναι αυτά που μας διαφοροποίησαν, όταν όλοι έλεγαν ότι “είναι μια φούσκα”. Ποια φούσκα, ρε παιδιά; Αυτό ήταν που μας έδωσε το πραγματικό boost.»
Για το πρόγραμμα «ΝΟΥΣ»: «Το πρόγραμμα “ΝΟΥΣ” ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια. Μας ήξερε κανείς τότε; Ελάχιστοι. Ξέρεις τι σημαίνει να πηγαίνεις σε οικογένειες, να τους μιλάς, να προσπαθείς να τους πείσεις να εμπιστευτούν το παιδί τους σε εσένα; Και δεν τους λέγαμε ότι θα μείνει σε κάποιο διαμέρισμα τυχαία, ή ότι θα τρώει σε ένα όποιο εστιατόριο. Όχι. Έχουμε την τύχη να συνεργαζόμαστε με το Ίδρυμα Δημήτρη και Λιλής Σταυροπούλου και να διαθέτουμε εξαιρετικούς ξενώνες. Τα παιδιά μένουν όλα μαζί, σε φροντισμένους χώρους, τρώνε μαζί, ακολουθούν συγκεκριμένη διατροφή υπό την επίβλεψη διαιτολόγου και διατροφολόγου, έχουν ψυχολόγο δίπλα τους, και όλα αυτά υπό την πλήρη εποπτεία μας. Όταν τα λέγαμε αυτά τότε, και δεν μας ήξερε κανείς, μας κοιτούσαν με απορία. “Ποιοι είναι αυτοί; Τι είναι αυτό το πρόγραμμα;” Αν ήμουν εγώ στη θέση τους, για το δικό μου παιδί, το ίδιο θα έλεγα. Από εκείνη τη στιγμή της καχυποψίας, φτάσαμε σήμερα εδώ, δέκα χρόνια μετά. Και μόνο αυτό είναι τεράστια επιτυχία. Από όλα αυτά τα παιδιά, λίγα θα φτάσουν στο υψηλό μπασκετικό επίπεδο. Πολύ λίγα θα ζήσουν από το μπάσκετ. Το ξέρουμε. Και γι’ αυτό ο ρόλος μας είναι ακόμα πιο σημαντικός: γιατί προσπαθούμε να συνδυάσουμε την αθλητική με την ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Και αυτό είναι που δυσκολεύει τον νέο αθλητή, να μπορεί να κρατήσει ισορροπία ανάμεσα στα δύο. Εμείς θέλουμε να προσφέρουμε τα πάντα. Από εκεί και πέρα, εξαρτάται από το ίδιο το παιδί. Πόσο θα δουλέψει, πόσο θα αντέξει, πόσο θα κυνηγήσει το όνειρό του. Δεν σου κρύβω ότι συχνά έχουμε και τους προβληματισμούς μας. Είναι αυτό που λέμε, πόσο προστατευτικός να είσαι απέναντι σε ένα παιδί, και πότε πρέπει να το αφήσεις να σκληραγωγηθεί. Αυτή η ισορροπία είναι πολύ δύσκολη. Αλλά είναι και το πιο κρίσιμο κομμάτι της δουλειάς μας.»
Για τη στιγμή που ένιωσε πιο περήφανος σε αυτή τη διαδρομή: «Είναι πολλές οι στιγμές. Αλλά θα ξεκινήσω από την πιο πρόσφατη. Έχω χαρεί πάρα πολύ για αυτό το παιδί, τον Αντώνη Καραγιαννίδη. Έζησε μαζί μας όλη αυτή τη διαδρομή, ξέρω τον χαρακτήρα του, ξέρω την πορεία του. Έχει δύο γονείς εξαιρετικούς και ειλικρινά, τα συγχαρητήρια ανήκουν πρώτα από όλα σε εκείνους. Αυτό λέω πάντα: το σπίτι είναι το πρώτο σχολείο. Σίγουρα ήταν σημαντικό όταν κατακτήσαμε τον τίτλο, το Super Cup. Σημαντική στιγμή ήταν και όταν ξεκίνησαν τα έργα για το Promitheas Park. Είμαστε ευλογημένοι που έχουμε ζήσει τόσο πολλές και όμορφες στιγμές… Ο πρώτος αγώνας στην Ευρώπη, οι ευρωπαϊκές νίκες, οι τελικοί που παίξαμε… Δηλαδή, έχουμε πετύχει πράγματα. Βαθιά μέσα μου, θυμάμαι ακόμη και το καλάθι του Τολιόπουλου στο τέλος, και αυτές είναι στιγμές που σε δυναμώνουν. Είναι στιγμές που σου μένουν για πάντα.»
Για τη Stoiximan GBL της σεζόν 2025/26: «Όπως είπα και πριν, ξεκινώ από το βασικό: έχουμε 13 ομάδες που αν μη τι άλλο είναι σοβαρές σε διοικητικό επίπεδο. Και αυτό είναι ήδη μια τεράστια βάση για να χτιστεί κάτι υγιές. Βλέπουμε, για παράδειγμα, τον Άρη να γυρίζει σελίδα. Μόνο αυτή η εξέλιξη αρκεί για να ταρακουνήσει τα πάντα! Είναι φοβερά σημαντικό για το πρωτάθλημα, σε όλα τα επίπεδα. Έχουμε τον Πανιώνιο, με δύο ανθρώπους που έχουν φέρει μια νέα αίγλη σε αυτόν τον ιστορικό σύλλογο. Βλέπουμε τον Ηρακλή, που κάνει σοβαρή προσπάθεια. Τη Μύκονο, που έρχεται με φόρα, όχι απλώς σαν περαστική, αλλά για να μείνει. Το Μαρούσι, που συνεχίζει με ουσιαστικές κινήσεις, όπως έκανε και πέρυσι. Η ΑΕΚ παραμένει ΑΕΚ, τερμάτισε τρίτη πέρσι και πιστεύω ότι θα κινηθεί στα ίδια υψηλά επίπεδα. Ο ΠΑΟΚ είχε φοβερή πορεία πέρσι και ο Θανάσης Χατζόπουλος δίνει τεράστια μάχη. Η Καρδίτσα ετοιμάζεται για την πρώτη της ευρωπαϊκή συμμετοχή και βλέπεις ότι έχει ανοίξει η όρεξη εκεί… Ο Κολοσσός παραμένει μια παραδοσιακή δύναμη και πάνω απ’ όλα μια υγιής ομάδα. Το Περιστέρι είναι πάντα υπολογίσιμο. Γενικά, βλέπω 4-5 ομάδες που θα παλέψουν σκληρά για την είσοδο στην εξάδα. Δεν νομίζω ότι είμαστε κι εμείς στο ίδιο γκρουπ φέτος. Ο Προμηθέας, κατά τη γνώμη μου, είναι στο άλλο γκρουπ. Αλλά θα κάνουμε την έκπληξη, να είστε σίγουροι γι’ αυτό! Το λέω κάθε χρόνο (γέλια). Δεν θέλω να αγχώσω τον Λιμνιάτη! Πέρα όμως από τα αγωνιστικά, έχουμε σήμερα μια πολύ μεγάλη ευκαιρία ως ελληνικό μπάσκετ, μεγαλύτερη από κάθε άλλη τα τελευταία χρόνια. Έχουμε δύο τεράστιες ομάδες στη χώρα, ομάδες που άλλες λίγκες θα ονειρεύονταν να έχουν. Και είναι εδώ, στο δικό μας πρωτάθλημα. Αν καταφέρουμε να αποβάλλουμε την τοξικότητα και να υπάρξει συνεννόηση για βασικά πράγματα, όχι για τα δύσκολα, τότε πραγματικά πιστεύω ότι θα δούμε σπουδαία πράγματα. Το ελληνικό μπάσκετ μπορεί να εκτοξευθεί».
