Το φιλικό της Παναχαϊκής με τον Πανμοβριακό Ριόλου έγινε με ανοιχτές τις πόρτες της Αγυιάς και μας έδωσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάρουμε μια γεύση από τη νέα ομάδα που χτίζει ο Stefano Franciosa μαζί με τους συνεργάτες του. Το παιχνίδι στην ιστορική έδρα της Παναχαϊκής ολοκληρώθηκε με σκορ 3-0, αλλά η πραγματικότητα είναι πως σε αυτή τη χρονική συγκυρία, οι «κοκκινόμαυροι» παλεύουν να γίνουν ομάδα και ο Ιταλός τεχνικός δίνει μάχη με το χρόνο για να «μπολιάσει» τα καλά στοιχεία που διαθέτουν οι Πατρινοί και παράλληλα να κρύψει όσο το δυνατόν περισσότερες αδυναμίες. Εγχείρημα αρκετά δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Τι θα μπορούσε να κρατήσει η Παναχαϊκή από το φιλικό με την ομάδα της Δυτικής Αχαΐας; Σε πρώτη φάση, την διάθεση των περισσότερων παικτών. Σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, οι ποδοσφαιριστές των «ροσονέρι» είχαν φρεσκάδα, μπόλικα τρεξίματα και προσπαθούσαν να βγάλουν όμορφες συνεργασίες, ώστε να ικανοποιήσουν τους περίπου 200 φιλάθλους της, που παρά τη ζέστη και τις αρνητικές συγκυρίες, δεν άφησαν ποτέ μόνη της την «Κυρία». Σε κάποιες περιπτώσεις, οι αυτοματισμοί δεν έβγαιναν (λογικό εξαιτίας των πολλών νέων προσώπων), κάποιες άλλες απέδωσαν και κατέληξαν σε όμορφες επιθέσεις και γκολ.
Στο σημείο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Παναχαϊκή, αναζητά σταθερές. Θέλει πάση θυσία, κάποιους παίκτες που να κάνουν τη διαφορά, να μπορέσει να χτίσει γύρω τους και να τους πλαισιώσει με τα καλύτερα εργαλεία, ώστε να παρουσιάσει κάτι αξιόλογο, όταν αρχίσει το πρωτάθλημα. Ο Μαρτίνεθ, ο οποίος αγωνίστηκε σε ρόλο επιτελικού χαφ, για παράδειγμα, ήταν ένας από τους παίκτες που έπαιρνε μπόλικες πρωτοβουλίες, έφτιαξε το πρώτο γκολ για τον Πατρινό και δημιούργησε και άλλες επικίνδυνες καταστάσεις μπροστά στην εστία του Πανμοβριακού και έδειξε πως είναι ένα 10άρι που μπορεί να σταθεί, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως. Μια ακόμα ενδιαφέρουσα περίπτωση ήταν ο αριστερός εξτρέμ, Ζε Ολιβέιρα, ο οποίος είχε και αυτός πολλή διάθεση και έδωσε ενέργεια με τα τρεξίματά του από την αριστερή πλευρά. Είναι ένας κλασικός εξτρέμ γραμμής, έδειξε να ψάχνει την ατομική ενέργεια, έβγαλε μια ασίστ για το δεύτερο γκολ του Τζόρνταν και περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε τι μπορεί να προσφέρει ο συγκεκριμένος παίκτης.
Από τους παίκτες για τους οποίους είχαμε ήδη μια ιδέα, μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως η Παναχαϊκή έχει λυμένο το πρόβλημα του «άσου». Ο Ανδρέας Κολοβούρης είναι ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας, ο οποίος (δεν περιμέναμε να μας το αποδείξει χθες), είναι εξαιρετικός για το επίπεδο της Superleague 2 και θα βοηθήσει πάρα πολύ την ομάδα, με το ταλέντο και την εμπειρία. Μασούρας και Πατρινός είναι δύο παιδιά, τα οποία επίσης στη συγκεκριμένη ομάδα θα τραβήξουν πολύ κουπί, ιδιαίτερα στο επιθετικό κομμάτι. Και οι δύο είναι εκ των διακριθέντων, τόσο στο χθεσινό ματς, όσο και με την Αχαϊκή και η απόδοσή τους θα κρίνει πολλά για την έκβαση της φετινής σεζόν. Τέλος, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον Ανέστη Νάστο, τον πιο έμπειρο παίκτη αυτής της ομάδας, που είναι κλασικό εξάρι και αποτελεί μια πολύ ποιοτική λύση, για τις υπάρχουσες συνθήκες, στο χώρο του κέντρου.
H αρχική ενδεκάδα της Παναχαϊκής (4-2-3-1): Κολοβούρης, Ze Essono, Λιοφάγος, Ganchier, Σουρνάκης, Νάστος, Πετράτος, Παραστατίδης, Martinez, Ze Oliveira, Πατρινός
