Λίγες ημέρες πέρασαν μόλις από τις εκλογές της Ερασιτεχνικής Παναχαϊκής, όπου το αποτέλεσμα ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενο, τα πρόσωπα τα γνωρίζαμε και η αλήθεια είναι πως δεν περιμέναμε να αλλάξει κάτι ριζικά στον σύλλογο από τη μία μέρα στην άλλη. Η παραπάνω διαπίστωση δεν είναι κάποιου είδους ”μομφή” για τους ανθρώπους που τρέχουν καθημερινά για να είναι βιώσιμη η ΠΓΕ, αλλά η κυνική πραγματικότητα πως όσο δεν υπάρχει κάποιος επιφανής Πατρινός, επιφανής Παναχαϊκιώτης να τα ”σκάσει” χοντρά, η ομάδα θα κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ή τέλος πάντων, τα πράγματα είναι ΠΕΡΙΠΟΥ έτσι. ΟΧΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΜΩΣ. Όλη τη χρονιά μας διαβάζατε, αποκτήσαμε ένα κοινό ”κοκκινόμαυρο” και μας είδατε πολλές φορές να κράζουμε τον Σταθάκη, τους Αμερικάνους, τον Δρόσο, ενώ εάν το Sportstherapy δεν μετρούσε δύο χρόνια ζωής, αλλά μια δεκαετία, θα είχαμε κράξει και τον Κούγια και τον Τσιριμπή και τον Καλογερόπουλο και τη Συμμαχία και τον Μπάρλο και όλους όσους έχουν περάσει από την Παναχαϊκή και άφησαν πίσω τους αποκαΐδια. Η ”Μάνα του Λόχου” δεν πρέπει κάποια στιγμή να ακούσει όμως και εκείνη τη δική της κριτική; Γιατί σε όσους διαφεύγει, Παναχαϊκή δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο.
Μάθαμε χθες από το Pgeole.gr, πως η Ερασιτεχνική Παναχαϊκή διαλύει το τμήμα βόλεϊ ανδρών, αλλά και τις Ακαδημίες. Και λέω μάθαμε, γιατί σε αυτόν τον κλάδο, πολλές φορές έχουμε ”αλλεργία” στο να δίνουμε τα credits σε αυτούς που κάνουν πρωτογενές ρεπορτάζ. Ξέραμε κάτι; Όχι, δεν είχαμε ιδέα. Όμως δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε ένα μέσο, το οποίο είναι εξαιρετικό έγκυρο στα θέματα που αφορούν τον σύλλογο. Οπότε βασιζόμαστε σε αυτά που διαβάσαμε. Η ίδια η ερασιτεχνική λοιπόν δέχτηκε κρούση από επενδυτή που θα στήριζε το τμήμα, θα έβαζε πρωταγωνιστικούς στόχους και την προοπτική της ανόδου, όμως την απέρριψε. Και διέλυσε ένα τμήμα, το οποίο πάλευε τα τελευταία 6 χρόνια να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Ένα τμήμα που έκανε περήφανο τον κόσμο της Παναχαϊκής, με συμμετοχές στην Α1 Ανδρών και τώρα παύει ξανά να υφίσταται. Δύο ερωτήματα λοιπόν δημιουργούνται εύλογα. Πρώτον, ΓΙΑΤΙ; Και δεύτερον, ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΧΑΪΚΗΣ;
Να το θέσουμε πιο απλά: ΟΚ, επενδυτής για τη μπάλα δεν βρίσκεται. Το ποιοι επέλεξαν αυτούς που άφησαν τόσο μεγάλες ”τρύπες” και πλέον η λέξη ”Παναχαϊκή” είναι απαγορευτική για κάθε επενδυτή είναι άλλη ιστορία, όχι της παρούσης. ΟΚ, χρήματα πολλά για να πρωταγωνιστήσουν τα ερασιτεχνικά τμήματα δεν υπάρχουν (αυτό βέβαια έχει πάρα πολλούς αστερίσκους). Άρα τι κάνουμε; Το διαλύουμε; Αυτοί που εκλέχθηκαν τι πλάνο είχαν στο μυαλό τους και θέλησαν να ξεκινήσουν μια νέα θητεία στο Δ.Σ της Παναχαϊκής; Όσο η μπάλα βρίσκεται σε ”τέλμα”, υπάρχει κάποια διέξοδος για να βγει ο κόσμος και ο σύλλογος από το τέλμα, να βρει ένα ”αποκούμπι” ή τα αφήνουμε όλα στην τύχη τους; Ρητορικά ερωτήματα, που δύσκολα θα απαντηθούν στο εγγύς διάστημα.
Ας ξετυλίξουμε το ”κουβάρι” των ευθυνών και της προοπτικής σε κάθε άθλημα
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: Εδώ η Ερασιτεχνική δεν έχει ευθύνη για όσα διαδραματίζονται μέσα σε μια ΠΑΕ. Έχει όμως ευθύνη για το ποιους επιλέγει για να δώσει τις μετοχές της ΠΑΕ. Έχει ευθύνη για το γεγονός πως αντί να επιλέξει ανθρώπους που μπορούν να σταθούν υπεύθυνα και να πράξουν ανάλογα με τα συμφέροντα του συλλόγου, αντιμετωπίζει τις μετοχές σαν ”καυτές πατάτες”, σαν τον… Σατανά που πρέπει να τον αποτάξουμε για να φύγει από πάνω μας. ”Πάρε Σταθάκη τις μετοχές και καν’ τες ό,τι θες, κάψ’ τες αν θες, κι ας ξέρουμε πως το παρελθόν σου στην ομάδα είναι… σκοτεινό. Πάρε Δρόσο τις μετοχές όπως είναι, κι ας ξέρουμε πως το προηγούμενο πέρασμά σου ήταν εφιαλτικό και ο κόσμος σε ένα τέτοιο σενάριο είναι στα ”κάγκελα”. Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Οπότε ναι, αν το σκεφτεί κανείς ψύχραιμα και το δει και από αυτή τη σκοπιά, προφανώς και η Ερασιτεχνική Παναχαϊκή έχει τεράστιες ευθύνες, για όλη αυτή την κατάντια. Για το γεγονός πως οι μετοχές δόθηκαν σε άτομα αμφιβόλου προθέσεως και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
ΜΠΑΣΚΕΤ: Μιας και είμαστε και πιο μπασκετικοί γενικά ως σάιτ, έχουμε και εδώ κάποιες ενστάσεις. Ταβάνι ενός συλλόγου σαν την Παναχαϊκή, που κάθε Κυριακή έχει την Αγυιά γεμάτη, είναι η National League 2. ΟΚ, την πρώτη χρονιά ήταν στόχος η καθιέρωση, τη δεύτερη χρονιά ήταν τα Play Off, έχουμε φτάσει στην έκτη χρονιά της ομάδας στην κατηγορία και δεν έχει βγει ποτέ κανείς να πει ”Φτιάχνουμε ρόστερ για να ανέβουμε”. Κι ας μην ανέβει στην τελική. Θα μου πείτε πάλι, θέλει λεφτά για να ανέβεις. Θέλουν όμως να βρουν λεφτά; Θυμίζω ότι την τελευταία 15ετία μόνο από το Νομό Αχαΐας, έχουν ανέβει έστω μια κατηγορία παραπάνω οι εξής ομάδες: Προμηθέας, Απόλλωνας, Αχαγιά 82′, Ολυμπιάδα, Κεραυνός Αιγίου, Έσπερος, Αίολος Αγυιάς, Προμηθέας 2014, Γλαύκος/ Έσπερος και συνολικά από την ΕΣΚΑ-Η προσθέστε το Ληξούρι και τον Κόροιβο. Και ζητώ συγγνώμη αν ξέχασα κάποια ομάδα, που δεν αποκλείεται. Βρήκε τους πόρους ο Αίολος Αγυιάς να φτιάξει μια ισχυρή ομάδα και για τρία χρόνια ήταν στη National League 1, έβγαλε παίκτες και έπαιξε και δύο χρονιές στα Play Off. Και ολόκληρη Παναχαϊκή, σε ολόκληρο τον 21ο αιώνα έχει ταβάνι την Γ’ Εθνική. Δεν στέκει, δεν έχει καμία απολύτως λογική.
Και πες, ”Δεν έχω λεφτά να πάρω παίκτες, δεν ανεβαίνω”. Στην Ακαδημία τι συμβαίνει; Και για να προλάβω την ατάκα πως στην ΕΣΚΑ-Η κάνει… παιδομάζωμα ο Προμηθέας και βγάζει τους καλύτερους, πάμε να δούμε τι συμβαίνει κάτω από τον Προμηθέα, που στην τελική είναι οικονομικά Κολοσσός μπροστά στα υπόλοιπα κλαμπ της περιοχής. Ο Κόροιβος πέρυσι δημιούργησε μια καταπληκτική φουρνιά στο Εφηβικό, νίκησε τρεις φορές τον Προμηθέα και έχασε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία, ενώ πολλοί από τους παίκτες του έπαιξαν φέτος στην Elite League. Ο Έσπερος (Γλαύκος/ Έσπερος πλέον), χωρίς να έχει ποτέ τους πόρους, αλλά και τις εγκαταστάσεις των ”πορτοκαλί” έχει καταπληκτικές Ακαδημίες και σταθερά αναδεικνύει παίκτες που τροφοδοτούν την ΕΣΚΑ-Η, αλλά και υψηλότερες κατηγορίες. Ο Απόλλωνας, που πέρασε μεγάλες κρίσεις τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο υποδομών, καταφέρνει με συνέπεια να εξελίσσει παίκτες, όπως ο Μηλιτσόπουλος, ο Αναστασόπουλος και ο Βετούλας, ενώ μέσω του προγράμματος ”Ιστός” που εκπονήθηκε πριν λίγες εβδομάδες, υπάρχει πίστη και αισιοδοξία, πως τα επόμενα χρόνια η Ακαδημία των ”μελανόλευκων” θα εξελιχθεί ακόμα περισσότερο. Η ΕΑΠ, η οποία δεν νομίζουμε πως οικονομικά είναι πιο εύρωστη από την Παναχαϊκή, φέτος τερμάτισε στην 2η θέση του Εφηβικού πίσω από τον Προμηθέα, στελέχωσε την ανδρική της ομάδα με νεαρούς αθλητές, ενώ φαίνεται πως υπάρχουν και από πίσω αξιόλογες περιπτώσεις, ώστε ο σύλλογος να αναδείξει κι άλλους παίκτες. Και το πράγμα δεν σταματάει εκεί: Και στον Αίολο γίνεται καταπληκτική δουλειά και ο Ηρακλής Πύργου κάνει πολύ καλή δουλειά και το Βαρθολομιό έχει ρίξει πλέον εκεί το βάρος: Η Παναχαϊκή;
BOΛΕΪ: Εκεί τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα για την Παναχαϊκή. Και αυτό διότι, ενώ ο σύλλογος έδειχνε να έχει ένα αποκούμπι με την ανδρική ομάδα να έχει μια σταθερή πορεία μεταξύ Α1 και Α2 (2008-2019), να γεμίζει το γήπεδο συνεχώς και να δημιουργεί όμορφα vibes, η τραγική σεζόν 2017-18 με τον ταπεινωτικό υποβιβασμό χωρίς νίκη από τη Volleyleague και στη συνέχεια η διάλυση μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου 2018-19, ουσιαστικά κατέστρεψαν το τμήμα. Πέρασαν έξι χρόνια για να δούμε μια προσπάθεια επανασύστασης, με συμμετοχή στην Β’ Εθνική, η οποία όμως δεν στέφθηκε από αγωνιστική επιτυχία, με την διοίκηση να αποφασίζει να διαλύσει ξανά ένα τμήμα, που έχει χαρίσει όμορφες στιγμές στον κόσμο του συλλόγου.
ΒΟΛΕΪ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: Ακόμα ένα τμήμα που αγκαλιάστηκε από τον κόσμο, που δυσανάλογα με την εμπορικότητα του αθλήματος, αλλά και της κατηγορίας που έπαιζε (Α2 Γυναικών), είχε τρομερή στήριξε και μια Αγυιά να γεμίζει αρκετές φορές και τους οργανωμένους να δίνουν τον παλμό. Ο Άρης Αγγελόπουλος υπερέβη εαυτόν προκειμένου να δημιουργήσει ένα αξιόμαχο σύνολο, με πάρα πολύ χαμηλό – έως ανύπαρκτο μπάτζετ -, οι αθλήτριες του έκαναν τεράστια προσπάθεια, όμως οι 2-3 προσθήκες που θα άλλαζαν επίπεδο την Παναχαϊκή δεν έγιναν ποτέ. Αποτέλεσμα, η ομάδα μέσα στον Ιούλιο να περιμένει την αναδιάρθρωση των κατηγοριών, για να δει σε ποια κατηγορία θα παίζει του χρόνου.
Και όλα αυτά, ενώ αντίστοιχα επαρχιακά brand (ΑΕΛ, ΠΑΣ Γιάννινα, Πανσερραϊκός, Παναιτωλικός, Ολυμπιακός Βόλου, Νίκη Βόλου, ΟΦΗ, Αναγέννηση Καρδίτσας) δημιουργούν ομάδες και σε άλλα σπορ και αναπτύσσουν την δυναμική τους. Φτιάχνουν ομάδες Χάντμπολ, Μπάσκετ Γυναικών, Πόλο και γίνονται ”κέντρα” αθλητισμού στον Νομό τους. Η Παναχαϊκή όχι μόνο δεν κάνει αυτό, αλλά διαλύει και τα αθλήματα που ήδη διαθέτει. Αφήνει την τύχη του Ποδοσφαίρου στις υπόλοιπες Ακαδημίες της Περιοχής, το Μπάσκετ στον Προμηθέα και τον Απόλλωνα, το Βόλεϊ στον Ερμή και την Ολυμπιάδα και η ίδια δεν έχει πια πουθενά τα πρωτεία, παρά μόνο στην δυναμική του κόσμου της, ο οποίος μοιάζει πια απογοητευμένος και σε τέλμα, μη βλέποντας καμία απολύτως προοπτική
