Μάγος δεν είναι. Ραβδάκι δεν έχει. Και σίγουρα με μιάμιση προπόνηση που πρόλαβε να κάνει από όταν ανέλαβε τον Απόλλωνα, δεν θα μπορούσα ξαφνικά να μεταλαμπαδεύσει τη φιλοσοφία του στην ομάδα, ούτε να εντάξει πολλά καινούρια plays, τα οποία θα ήταν δυνατόν να εφαρμοστούν στον ”τελικό” που είχαν οι Πατρινοί το Σάββατο το απόγευμα στο ματς με το Λαύριο. Με τούτα και με κείνα όμως, ο Γιάννης Χριστόπουλος παρουσίασε τον πιο ορθολογικό και συνάμα διψασμένο Απόλλωνα της φετινής αγωνιστικής περιόδου, δίνοντας ελπίδα στους φίλους των ”μελανόλευκων”, πως έστω και την ύστατη ώρα έγινε αυτό που έπρεπε για να μην πέσει η ομάδα. Κάτι που αν είχε συμβεί την πρώτη φορά που οι ”μελανόλευκοι”, μετά την απομάκρυνση του Βετούλα, ίσως στην Περιβόλα τα πράγματα να ήταν πολύ πιο ευοίωνα, να είχαν έρθει μια – δύο νίκες ακόμα και ο Απόλλωνας να βρισκόταν σε πολύ καλύτερη θέση. ”Κάλλιο αργά παρά ποτέ” λέει όμως ο σοφός λαός και μένει να φανεί αν ο – σχεδόν – πεταμένος Α’ γύρος θα στοιχίσει στον Απόλλωνα ή αν με τον Χριστόπουλο, την αλλαγή διάθεσης ορισμένων παικτών και τις προσθήκες που θα έρθουν, μπορεί να γυρίσει το φύλλο.
Θέμα διάθεσης η νίκη με το Λαύριο
Στον αγώνα του Σαββάτου, απέναντι στην ομάδα του Κώστα Μέξα, μπορεί στα χαρτιά να μιλούσαμε για ένα… ισοδύναμο παιχνίδι, όμως στην πράξη υπήρχε μια ειδοποιός διαφορά. Το Λαύριο δεν καιγόταν για το ροζ φύλλο, υπό την έννοια ότι έχει ως τώρα ένα μαξιλαράκι νικών, που προς το παρόν δεν το απειλούν, ενώ στον Β’ γύρο έχει να υποδεχτεί Απόλλωνα και Καρδίτσα. Από την άλλη, για τους ”Αχαιούς” υπήρχε ένα τεράστιο, πελώριο ”ΠΡΕΠΕΙ” που αιωρούνταν πάνω από το κλειστό της Περιβόλας, το ροζ φύλλο ήταν επιτακτική ανάγκη και σε αυτό δεν υπήρχε αμφιβολία. Η αλλαγή σε σχέση με το τελευταίο αντίστοιχο ματς, κόντρα στο Μαρούσι, είναι πως οι Πατρινοί έκαναν αυτό που πρόσταζαν οι απαιτήσεις της αναμέτρησης. Επιστράτευσαν το ένστικτο της επιβίωσης και έπαιξαν λυσσασμένα για τη νίκη. Επιθετικά δεν έκαναν κάτι το σπουδαίο, στους μέσους όρους τους κυμάνθηκαν, όμως στην άμυνα έπαιξαν σκυλίσια, σχεδόν στο όριο του αδύνατου και της υπερβολής. 40 λεπτά συγκέντρωσης, 40 λεπτά που οι γηπεδούχοι ήταν πιο θαρραλέοι, πιο μαχητικοί, πιο έτοιμοι για να διεκδικήσουν κάθε μπάλα, σε σχέση με τους ”κυανοκίτρινους”, που μάλλον δεν ήταν προετοιμασμένοι για το ”μπούλινγκ” που θα δέχονταν. Ακόμα και οι 60 πόντοι που δέχτηκε ο Απόλλωνας στο τέλος του παιχνιδιού μοιάζουν να είναι πολλοί και μάλλον… πλασματικοί, προϊόν της φυσιολογικής χαλάρωσης – και ίσως κόπωσης – στα τελευταία 3-4 λεπτά, όταν σε όλο το υπόλοιπο ματς τα έκαναν όλα τέλεια στο αμυντικό κομμάτι.
Αντιστράφηκαν οι αρνητικοί δείκτες
Απέναντι στο Μαρούσι, ο Απόλλωνας είχε το οικτρό νούμερο των 11 ασίστ για 20 λάθη, ενώ υστέρησε και στο κομμάτι του ριμπάουντ, με 33 έναντι 39. Αντίστοιχα και στο Περιστέρι, οι ”Αχαιοί” είχαν λιγότερες ασίστ από λάθη (13-15) και είχαν ξανά λιγότερα ριμπάουντ από τον αντίπαλο (39-32). Στο ματς με το Λαύριο, ο Απόλλωνας κατάφερε να περιορίσει εν πολλοίς τους αρνητικούς δείκτες και να βγάλει πολλές περισσότερες συνεργασίες, σε σχέση με τα προηγούμενα ματς. 18 ασίστ είχαν οι παίκτες του Γιάννη Χριστόπουλου, έναντι μόλις 11 λαθών, ενώ και στο κομμάτι των ριμπάουντ είχαν μια ελαφρά υπεροχή (40-37). Kάπως έτσι, το παιχνίδι των Πατρινών έγινε πολύ πιο ορθολογικό, πόσο μάλλον δε όταν οι φιλοξενούμενοι υπέπεσαν σε 16 λάθη, προϊόν της ατέρμονης πίεσης των Πατρινών σε όλο το γήπεδο.
Το καλύτερο παιχνίδι αρκετών παικτών
Ο Βασίλης Μουράτος, ο οποίος έχει ακούσει πάρα πολλά και έχει βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής, αυτή τη φορά δεν εκβίασε προσπάθειες, αλλά αντιθέτως μοίρασε πολύ σωστά το παιχνίδι. Ο έμπειρος γκαρντ των ”Αχαιών” τελείωσε το ματς με 8 ασίστ και μια σειρά από εξαιρετικές άμυνες πάνω στους αντίπαλους περιφερειακούς, με την εμφάνισή του να μην είναι εντυπωσιακή, αλλά άκρως χρήσιμη και ουσιαστική. Από την άλλη, ο Χρήστος Σαλούστρος, ο οποίος έψαχνε εδώ και πολύ καιρό μια καλή εμφάνιση, την βρήκε το Σάββατο, αγγίζοντας το double double (10 πόντοι, 9 ριμπάουντ). Τέλος, αρκετά επιδραστικός και συνάμα ”οικονομικός΄” ήταν ο Γάιος Σκορδίλης, που σκόραρε 10 πόντους με 4/5 βολές και 2/2, όντας παρών σε καλά διαστήματα των ”μελανόλευκων”. Τέλος, η ευχάριστη έκπληξη για τους ”Αχαιούς” ήταν η παρουσία του Ντιλέινι Μπλέιλοκ, ο οποίος όντας σχεδόν… ξεχασμένος μεταξύ πάγκου και εξέδρας, το Σάββατο αγωνίστηκε 25 λεπτά και είχε πολύτιμη συνεισφορά, με 8 πόντους, 8 ριμπάουντ, αλλά και καθοριστική συμβολή στην άμυνα.
Σύμμαχος ο χρόνος για τον Απόλλωνα, που θα έχει… Χριστούγεννα και Πάσχα μαζί
Το γεγονός πως μετά την έλευση του Γιάννη Χριστόπουλου και τη νίκη επί του Λαυρίου, ακολουθεί διακοπή για το All Star Game και στη συνέχεια οι ”μελανόλευκοι” έχουν ματς στο ΣΕΦ την παραμονή των Χριστουγέννων, δίνει τον απαραίτητο χρόνο στο πατρινό συγκρότημα να δουλέψει όπως επιθυμεί και στον έμπειρο τεχνικό να βελτιώσει την ομάδα του, να αξιολογήσει το υλικό του και να φέρει παίκτες, στις θέσεις που κρίνει ο ίδιος πως χρειάζεται ενίσχυση. Όλα αυτά, με την ημερομηνία 30 Δεκεμβρίου να είναι ”σημαδεμένη” για τον Απόλλωνα και να κρίνει πάρα πολλά. Πρόκειται για το ματς στην Καρδίτσα, όπου σε για 40 λεπτά, η ”σταύρωση” από την ”ανάσταση” θα απέχουν τόσο λίγο. Με ενδεχόμενη επικράτηση μέσα στη θεσσαλική πόλη, οι Πατρινοί θα ξεπεράσουν έναν πολύ σημαντικό… σκόπελο, αφού θα βάλουν καθαρά από κάτω τους την ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου, η οποία θα θέλει στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος 3 παραπάνω νίκες για να αφήσει πίσω της τον Απόλλωνα, εγχείρημα πάρα πολύ δύσκολο. Από την άλλη όμως, πιθανή ήττα (σε συνδυασμό με την απώλεια του εύθραυστου +1 της Περιβόλας), θα καθιστά την ομάδα του Γιάννη Χριστόπουλου πρώτο φαβορί για την τελευταία θέση, αφού το πρόγραμμα του Β’ γύρου δεν την ευνοεί, με πολλά εκτός έδρας παιχνίδια και όλα τα ντέρμπι παραμονής μακριά από την Πάτρα (Κολοσσός, Μαρούσι, Λαύριο κλπ.). ”Ο θάνατός σου, η ζωή μου”, ”εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ”. Πολλά κλισέ θα γραφτούν και θα ειπωθούν για αυτό το ματς, εμείς θα τα καταγράψουμε όταν έρθει η ώρα…
